Gwendolyn powraca z kolejnej podróży w czasie, tym razem jednak ze złamanym sercem. Jednak zamiast poddawać się smutkowi i rozgoryczeniu, musi dowiedzieć się co tak naprawdę knuje hrabia Saint Germain. Jakie są jego plany? I co jest ukryte w jej domu?

Trzeci tom trylogii Czasu jest świetnym zakończeniem całej serii. Poznajemy w nim : odpowiedzi na nurtujące pytania, zaskakujące fakty oraz widzimy kolejne podróże w czasie.

Niewątpliwym plusem tej książki, jest fakt, że jest wciągająca, autorka potrafi nas zaskoczyć i zaciekawić. W Zieleni Szmaragdu, można spotkać zarówno zabawne, jak i pełne napięcia czy smutne momenty. Na plus również zaliczam fakt, że autorka wszystko zgrabnie podsumowała, choć w przypadku zakończenia miałam wrażenie, że było urwane.

Co jednak z bohaterami? Gwendolyn na początku jest pokazana jako osoba ze złamanym sercem, choć ten wątek wydawał się być, jak dla mnie, dosyć przesadzony. Dziewczyna znała Gideona zbyt krótko, aby aż tak dramatyzować. Jej uczucie do Gideona rozwija się w książce, powoli zaczynają być sobie bardziej bliscy, mimo nieuchronnego niebezpieczeństwa.

Gideona zaś polubiłam bardziej w tym tomie, zwłaszcza w momencie gdy zmienił stronę. Uważam, że tworzył całkiem zgraną drużynę z Gwen, Leslie i Raphaelem, a jego wątek romantyczny z Gwendolyn wydawał mi być się lepiej przedstawiony.


Czy warto przeczytać ostatni tom? Uważam, że warto. Mimo faktu przesłodzenia w niektórych momentach, nieco urwanego zakończenia i kilku irytujących momentów. Każda książka ma wady, ale w wypadku Zieleni Szmaragdu nie zniechęcają one do przeczytania.

Gwendolyn powraca z kolejnej podróży w czasie, tym razem jednak ze złamanym sercem. Jednak zamiast poddawać się smutkowi i rozgoryczeniu, musi dowiedzieć się co tak naprawdę knuje hrabia Saint Germain. Jakie są jego plany? I co jest ukryte w jej domu?

Trzeci tom trylogii Czasu jest świetnym zakończeniem całej serii. Poznajemy w nim : odpowiedzi na nurtujące pytania,...