Moje trzecie spotkanie z Harry’m Hole zakończyło się niemałym sukcesem. Myślę, że nie okłamię nikogo jak napiszę, że „Czerwone gardło” świadczy o niezaprzeczalnym rozwoju pisarskim Jo Nesbø. Autor wzniósł się na wyżyny (jeszcze nie wysokie szczyty) swoich umiejętności i zaoferował nam jakościowo prawidłowy kryminał. Nareszcie doczekałam się rozbudowanej fabuły, której brak minimalizował moje pozytywne odczucia w pierwszym tomie serii.

Autor ewidentnie się przygotował i dopracował osobowości poszczególnych bohaterów. Nie ma tu bowiem postaci, którą uznałabym za zbędną. Każdy ma swoje miejsce w szeregu akcji i nie jest doklejony przypadkiem celem dopchania materiału. Jest to praca rzetelna, przemyślana i znaki zapytania, które czytelnik stawia sobie po przeczytaniu, są znakami świadomie zaplanowanymi przez norweskiego autora. A jest ich niemało, bo tym razem koniec książki nie równa się zakończeniu wszystkim rozpoczętym wątkom. Odróżnia to trzeci tom od wcześniejszych, w których poza sferą prywatną Harry’ego, kwestie toczących się śledztw zostały ostatecznie wyjaśnione i autor już do nich nie powracał w dalszych częściach (przynajmniej na razie). Ostatnie strony sugerują wręcz zdecydowaną chęć głównego bohatera do rozwikłania niektórych zagadek.

Całą recenzję znajdziecie na blogu: http://mozaika-literacka.blogspot.com/

Moje trzecie spotkanie z Harry’m Hole zakończyło się niemałym sukcesem. Myślę, że nie okłamię nikogo jak napiszę, że „Czerwone gardło” świadczy o niezaprzeczalnym rozwoju pisarskim Jo Nesbø. Autor wzniósł się na wyżyny (jeszcze nie wysokie szczyty) swoich umiejętności i zaoferował nam jakościowo prawidłowy kryminał. Nareszcie doczekałam się rozbudowanej fabuły, której brak...