Miroslav Krleza był wybitnym ( a może jest mimo że już nie żyje) przedstawicielem chorwackiej literatury. Powieść, którą dane mi było przeczytać, - ze względu na wpojone przez moje studia (filologia serbsko - chorwacka ) zamiłowanie do literatury jugosłowiańskiej - okazała się być naprawdę świetna. Filip Latinoivicz, to można rzecz trochę zblazowany, niespełniony artysta, którego nadwątlone nerwy niejednokrotnie doprowadzają do rozpaczy przy każdej możliwej okazji. Powieść przesycona autoanalizą głównego bohatera, niewysłowienie interesujących spostrzeżeń dotyczących sztuki, szeroko pojętego życia, estetyki i bliskim temu pojęć. Niezwykle porywające dialogi, uduchawiające wręcz! Perełka, naprawdę perełka. Nie czyta się tego lekko i przyjemnie, ale jest to pozycja godna polecenia, dla czytelników wymagających od prozy czegoś więcej niż tylko... Ach, sam już nie wiem! Styl, styl, i jeszcze raz styl. Na plus. Zachęcam do poznawania literatury jugosłowiańskiej, i przepraszam za tak chaotyczną opinię, lecz wciąż jestem pod ogromnym wrażeniem "Powrotu Filipa Latinovicza"...

Miroslav Krleza był wybitnym ( a może jest mimo że już nie żyje) przedstawicielem chorwackiej literatury. Powieść, którą dane mi było przeczytać, - ze względu na wpojone przez moje studia (filologia serbsko - chorwacka ) zamiłowanie do literatury jugosłowiańskiej - okazała się być naprawdę świetna. Filip Latinoivicz, to można rzecz trochę zblazowany, niespełniony artysta,...