O książ­ce Postrach-Zdrój:

Po­li­cjant­ka Laura nie wy­pocz­nie pod­czas tego tur­nu­su - pod­czas jej po­by­tu w sa­na­to­rium oka­zu­je się, że miej­sco­wość Głaz-Zdrój jest ma­so­wo opusz­cza­na przez miesz­kań­ców ze wzglę­du na obec­ność du­chów. Kiedy ko­bie­ta sama staje oko w oko ze zjawą, po­sta­na­wia roz­po­cząć śledz­two. Roz­mo­wy z miesz­kań­ca­mi mają wy­ja­śnić nie tylko obec­ność nad­przy­ro­dzo­nych istot, ale rów­nież spra­wę se­kret­nych eks­pe­ry­men­tów oraz po­ja­wia­ją­cych się i zni­ka­ją­cych zwłok. Sy­tu­acja kom­pli­ku­je się jesz­cze bar­dziej, gdy ta­jem­ni­czy miesz­ka­niec po­bli­skie­go za­mczy­ska skła­da Lau­rze hojną pro­po­zy­cję ma­try­mo­nial­ną.

Tyle napisano o samej książce na jej ostatnich kartach.

Posłużę się jeszcze cytatem z książki:
"Straszące mieszkańców uzdrowiska duchy, potajemne eksperymenty prowadzone przez, być może, szaloną doktor, wysoce podejrzany wojskowym, zwariowany milioner...".

"Postrach-Zdrój" jest moim kolejnym, o ile się nie mylę szóstym już spotkaniem z Laurą Sawicką, uroczą policjantką stworzoną przez pana Jacka Krakowskiego. Tym razem sięgnęłam po e-book,a szkoda, bo do tej pory słuchałam o kolejnych perypetiach Laury.
Opisywać fabuły nie zamierzam. Powieść jest krótka, ponownie sporo w niej osób o wyszukanych imionach.... Mnie podobała się średnio. Jakoś od początku trudno było mi się wciągnąć. Nie musisz, to nie czytaj, przynajmniej na pierwsze spotkanie z Autorem. Pisał już lepiej i ciekawiej.
#postrach-zdroj
#jacekkrakowski
#lubimyczytac
#legimi
#czytambezlimitu
#czytamzlegimi
#duchy
#laurasawicka

O książ­ce Postrach-Zdrój:

Po­li­cjant­ka Laura nie wy­pocz­nie pod­czas tego tur­nu­su - pod­czas jej po­by­tu w sa­na­to­rium oka­zu­je się, że miej­sco­wość Głaz-Zdrój jest ma­so­wo opusz­cza­na przez miesz­kań­ców ze wzglę­du na obec­ność du­chów. Kiedy ko­bie­ta sama staje oko w oko ze zjawą, po­sta­na­wia roz­po­cząć śledz­two. Roz­mo­wy z miesz­kań­ca­mi mają...

Eksperymentalne terapie, znikające zwłoki, duchy, policjantka, która się nimi przejmuje, niemoralna propozycja matrymonialna, dziwne imiona i niewiarygodna fabuła. Nie moja bajka!

Eksperymentalne terapie, znikające zwłoki, duchy, policjantka, która się nimi przejmuje, niemoralna propozycja matrymonialna, dziwne imiona i niewiarygodna fabuła. Nie moja bajka!

Książka taka na chwilę, na szybkie przeczytanie. Akcja, nie najgorsza.

Książka taka na chwilę, na szybkie przeczytanie. Akcja, nie najgorsza.

Trochu pokręcona ale może być

Trochu pokręcona ale może być

Dno dna. Tak kiepska, że aż strach.

Dno dna. Tak kiepska, że aż strach.

Lekka, łatwa, przyjemna, zabawna, ciutkę banalna historia - nic ambitnego, ale czyta się przyjemnie :-)

Lekka, łatwa, przyjemna, zabawna, ciutkę banalna historia - nic ambitnego, ale czyta się przyjemnie :-)

Laura, policjantka przebywająca na urlopie w Głazie-Zdroju styka się z duchami…
„Duchy jak duchy… duszyste. Raz je widać, a raz nie.” Tak o nich rzece gospodyni w domu profesora Wiznera, gdzie zatrzymała się bohaterka. Te strachy doprowadziły do wyludnienia miejscowości, która otrzymała nazwę jak w tytule. Ale Laura musi nie tylko uporać się z duchami, lecz z tajemniczym zaginięciem, kłamstwami, niecodziennymi propozycjami (w tym matrymonialnymi). Prowadzi konwersacje z mieszkańcami, czasami lekko zabawne, by dowiedzieć się prawdy. A ktoś chce stworzyć mylące pozory…

W sumie to nie taki zły kryminał-(ek). Wprawdzie rażą niektóre uproszczenia fabularne oraz dziwna jest dla mnie reakcja Laury, która bardziej przeżywa zjawy niż morderstwo pewnej osoby. Zaletą jest dynamiczna akcja (nudzić się nie będziemy) oraz parada przejaskrawionych postaci. Występują tutaj: zwariowany milioner, wysoce podejrzany wojskowy, szalona doktor (z nazwiskiem podobnym do pewnego potwora).

Reasumując, kryminał klasy B, który hitem nie jest i nie będzie, ale mi się nawet podobał. Styl autora jest lekki, z nutką parodii.

Laura, policjantka przebywająca na urlopie w Głazie-Zdroju styka się z duchami…
„Duchy jak duchy… duszyste. Raz je widać, a raz nie.” Tak o nich rzece gospodyni w domu profesora Wiznera, gdzie zatrzymała się bohaterka. Te strachy doprowadziły do wyludnienia miejscowości, która otrzymała nazwę jak w tytule. Ale Laura musi nie tylko uporać się z duchami, lecz z tajemniczym...

Ujdzie :)

Ujdzie :)