Indira nie była typową hinduską kobietą. Wyszła za mąż z miłości, była wojownicza i ciekawa świata w czasach, kiedy powinna być potulna, uległa i poddana mężczyznom. Wychowała się w znanej i cenionej rodzinie Gandhich, w swoim kraju traktowana była jak księżniczka. Dzięki tym specjalnym względom jakimi darzyli jej rodzinę Hindusi mała Indira zrozumiała, że odegra niebagatelną rolę w historii swojego kraju. Miłość do Indii nie pozwoliłaby jej biernie czekać, najpierw na wyzwolenie kraju, a potem na polepszenie sytuacji bytowej jego ludu. Chociaż zewnętrznie była filigranową, drobną dziewczyną to nie brakowało jej zapału do spraw, którymi wcześniej zajmowali się wyłącznie mężczyźni.

Chociaż pani premier nazywana była "Matką Indirą" nie zawsze zachowywała się jak kochająca, pełna zrozumienia rodzicielka. Nie cofała się przed drastycznymi środkami, kiedy trzeba było karała surowo swoje dziecko- Indie. Wtedy, gdy wprowadzała stan wyjątkowy na miarę największych dyktatorów, oraz, kiedy kazała za wszelką cenę usunąć uzbrojonych sikhów niszcząc tym samym ich najważniejszą świątynię i setki niewinnych osób. Były to lata niezwykle burzliwe i niespokojne, nie wiadomo więc, czy rzeczywiście nie były to środki konieczne. Nie wiemy, czy błędy polityczne były spowodowane zaślepieniem, toksyczną miłością do syna, który był złym doradcą, czy też były to jej własne, złe wybory. Wiadomo natomiast, że Indira przez całe swoje życie kochała ojczyznę miłością niezwykłą i Indiom poświęciła się w pełni porzucając szczęście osobiste.

Tej książki nie można nazwać powieścią, bowiem autorka skupia się na jednym wątku- dochodzeniu do władzy i późniejszych rządach Indiry Gandhi. Bardzo żałuję, że autorka nie rozwinęła bardziej partii osobistych dotyczących Indiry skupiając się tak mocno na jej politycznej działalności. Brakowało mi większej ilości detali z życia współczesnych Hindusów, aby bardziej wczuć się w niezwykły klimat powieści. Książka mająca 91 stron mogła być z powodzeniem rozwinięta do pełnowartościowej, rozbudowanej powieści. Jestem pewna, że autorce talentu i pomysłowości nie zabrakłoby jeszcze na kilkaset stronic.

Niewątpliwą zaletą książki są cudowne, barwne ilustracje, które podziwiałam z rosnącym zachwytem. Od kilku lat nie miałam przyjemności czytania powieści z zamieszczonymi obrazkami, a miło jest czasem poddać się takiej odmianie. Ilustracje podkreśliły i ubogacały klimat tego hinduskiego świata, który w prozie został niestety zbyt lakonicznie przedstawiony. Razem utworzyły piękną, uzupełniającą się całość.

Indira nie była typową hinduską kobietą. Wyszła za mąż z miłości, była wojownicza i ciekawa świata w czasach, kiedy powinna być potulna, uległa i poddana mężczyznom. Wychowała się w znanej i cenionej rodzinie Gandhich, w swoim kraju traktowana była jak księżniczka. Dzięki tym specjalnym względom jakimi darzyli jej rodzinę Hindusi mała Indira zrozumiała, że odegra...