Już na początku książki odezwał się we mnie humor. Śmiałam się, może nie łapiąc się za brzuch, ale mocniej ściskając książkę. Początek zaczął się zwyczajnie, później Dominika poszła do sklepu i wjeżdżając wózkiem w słoiki z ogórkami, wywraca je. Tym sposobem słoiki się roztrzaskały w drobny mak, a pieniądze dziewczyny szybko zniknęły...
Była też sytuacja, że weszła na drzewo i stamtąd spoglądała przez lornetkę na chłopaka, który wpadł jej w oko... Schodząc, zostawiła na górze lornetkę. Dominika próbowała po nią wejść, ale bez skutku. Następnie przyszedł jakiś starszy gość, który seplenił. Zapytał dziewczynę czy nie pomóc w wejściu na górę i zadał mądre pytanie: co ona robi? Odpowiedziała, że chce zebrać jedzenie dla królika.
W tej książce było wiele przezabawnych fragmentów. Niestety nie mogę ich podać, bo książki u mnie brak...
Powiem jeszcze jaka była Dominika. Zabawna, zwariowana, zakręcona, szalona, sympatyczna, miła, śmieszna... Troszkę podobna do Ali Makoty... Muszę powiedzieć, że nawet podobnie się zachowywały... Obie były, jakby dziecinne...
Książka jest taka sama jak główna bohaterka... A to wyjaśnia jedna informacja: jest to pamiętnik.

Już na początku książki odezwał się we mnie humor. Śmiałam się, może nie łapiąc się za brzuch, ale mocniej ściskając książkę. Początek zaczął się zwyczajnie, później Dominika poszła do sklepu i wjeżdżając wózkiem w słoiki z ogórkami, wywraca je. Tym sposobem słoiki się roztrzaskały w drobny mak, a pieniądze dziewczyny szybko zniknęły...
Była też sytuacja, że weszła na...