Kamienie na szaniec jest jedną z książek, które zapadają w pamięć najbardziej z wszystkich lektur szkolnych. Ale nie tak, jak ,,Krzyżacy''(ta długa) czy ,,Stary człowiek i morze''(ta nudna) tylko jako książka, którą wiele osób przeczytałoby, nawet gdyby lekturą nie była. Pan Kamiński stworzył książkę, która jest wzruszająca nie dlatego, że giną ludzie. Jest wzruszająca dlatego, że czytelnik jest pewien, że oni żyli i umarli naprawdę. Osobiście przy czytaniu nie odczuwałam smutku z ich przegranych, radości z zwycięstw jak to się dzieję w fikcji literackiej. Tutaj odczuwałam dumę, wzruszenie. Dumę z Polski Walczącej, z odwagi pokolenia.
Jest to książka, która została splamiona tym, że została lekturą obowiązkową. Przez to poczułam obrzydzenie do mojego rocznika, gdy na kartkówce z lektury pewien człowiek napisał, że ukochaną Alka był(a) Zośka. Przez to stwierdzam, że Kamienie na szaniec dała mi szacunek dla dawnego pokolenia i zwątpienie w obecne.

Kamienie na szaniec jest jedną z książek, które zapadają w pamięć najbardziej z wszystkich lektur szkolnych. Ale nie tak, jak ,,Krzyżacy''(ta długa) czy ,,Stary człowiek i morze''(ta nudna) tylko jako książka, którą wiele osób przeczytałoby, nawet gdyby lekturą nie była. Pan Kamiński stworzył książkę, która jest wzruszająca nie dlatego, że giną ludzie. Jest wzruszająca...