Leah Temple budzi się w szpitalnym łóżku nie wiedząc kim jest,jak się tam znalazła ani co jej się przytrafiło.Okazuje się,że została napadnięta i pobita,wskutek czego straciła pamięć.Gdy w szpitalu pojawia się mąż kobiety,Paul z jego oczu bije nienawiść i pogarda do niej;zaledwie kilka dni wcześniej przekazał Leah papiery rozwodowe i obecny stan żony oraz jej amnezja jest mu bardzo nie na rękę.Musi bowiem do czasu odzyskania przez nią pamięci opiekować się kobietą i odwlec rozwód w czasie.Pozbawiona wszelkich wspomnień Leah jest bezbronna i nieufna jak dziecko,nie rozumie sposobu,w jaki odnoszą się do niej mąż i ludzie z bliskiego otoczenia,ale zdaje sobie sprawę,że jest to wyłącznie wina jej poprzedniego zachowania sprzed wypadku.Z czasem kobieta zyskuje przychylność męża,gospodarzy posiadłości,kucharza oraz zaprzyjaźnia się dość blisko z jedną z córek właścicieli.Systematycznie zaczyna jej również powracać pamięć,ale dzieje się to powoli i od najmłodszych lat.W międzyczasie kontaktuje się z Leah tajemniczy Bob,którego kobieta wynajęła do zabicia Paula.Gwałtowne zdarzenie,którego świadkiem była Leah pewnego dnia powoduje,że wraca jej cała pamięć,w tym również przerażająca prawda o zleceniu zabójstwa męża.Jednak gdy Leah odkrywa,że kocha męża i nie pragnie jego śmierci,postanawia za wszelką cenę ocalić życie Paula.W dniu zleconego zabójstwa kobieta staje oko w oko z śmiercionośną kulą...
Bardzo przyjemny,napisany w zrozumiały sposób romans rodem z harlequina.Kobieta z amnezją musi odkryć swoją przeszłość,zmierzyć się z bolesnymi wspomnieniami i dojść do ładu ze swymi uczuciami.Nie ułatwia jej zadania fakt,że mąż jej nienawidzi i pogardza nią,traktuje ją oschle i wręcz lodowato.Z czasem jednak w mężczyźnie budzi się dawne uczucie do żony,potęgowane jej obecnym zachowaniem pełnym dobroci,słodyczy,miłości i ciepła.Bardzo dobrze jest również ujęty i pokazany wątek samej amnezji i stopniowego odzyskiwania wspomnień przez główną bohaterkę;walka teraźniejszości z brutalną i bolesną przeszłością jest burzliwa i gwałtowna,ale ludzki umysł jest niesamowity i niezbadany,nie sposób przewidzieć jego reakcję na różne bodźce.Książka w sam raz na chłodny wieczór,gdyż jest pełna słońca i uśmiechu,ale momentami wręcz ocieka lukrem.Polecam chociażby ze względu na miłą odmianę po pełnym napięć dniu!

Leah Temple budzi się w szpitalnym łóżku nie wiedząc kim jest,jak się tam znalazła ani co jej się przytrafiło.Okazuje się,że została napadnięta i pobita,wskutek czego straciła pamięć.Gdy w szpitalu pojawia się mąż kobiety,Paul z jego oczu bije nienawiść i pogarda do niej;zaledwie kilka dni wcześniej przekazał Leah papiery rozwodowe i obecny stan żony oraz jej amnezja jest...

Leah Temple odzyskała świadomość dopiero w szpitalu. Młoda kobieta nie mogła przypomnieć sobie nazw otaczających ją przedmiotów. Nazwy jednych przypominały się jej od razu - innych nie mogła sobie przypomnieć. Mówiła jak małe dziecko, które dopiero poznaje pierwsze słowa. Z czasem zaczęła mówić więcej. Lekarz zdiagnozował amnezję. Dziewczyna po ocknięciu się, nie wiedziała nawet jak się nazywa. Była dosłownie jak małe dziecko. Wszystko poznawała na nowo. Była wspaniałą kobietą. W szpitalu Doris, pielęgniarka którą bardzo polubiła, pomagała jej uczyć się wszystkiego.Leah na początku była bardzo słaba i obolała. W szpitalu znalazła się, z powodu ciężkiego pobicia, jakiego doznała na jednej z ulic. Jej mąż przybył do szpitala i gdy się przebudziła, ujrzała jego zgorzkniałą twarz. Jego oczy wyrażały tak ogromną nienawiść do niej, że bała się go. Kiedy dowiedziała się, że już wkrótce opuści szpital, by udać się do domu męża była przerażona. Przed jej wypadkiem była kobietą egocentryczną, zadufaną w sobie, która nie znosiła sprzeciwu i wszyscy, bez wyjątku musieli być jej podporządkowani. Swojego męża nienawidziła, przez co on przestawał wierzyć w siebie. Tak bardzo ją kochał, a ona stale traktowała go z pogardą. Jej szydercze słowa i ironiczny śmiech zawsze tak bardzo go raniły. Patrząc na niewinną i kruchą kobietę w łóżku szpitalnym nie mógł uwierzyć, że to ta sama kobieta. Bez ogromu polakierowanych, sztucznie wyglądających włosów i bez tego mocnego, wyzywającego makijażu wyglądała tak bezbronnie. Lekarz zapewniał Paula, że to jest amnezja i że ona nie pamięta nic ze swojego życia, co wydarzyło się przed wypadkiem. On jednak nie chciał w to uwierzyć. Był przekonany, że to jej kolejna gra. Przed wypadkiem otrzymała papiery rozwodowe.
Na tym etapie zakończę streszczenie i zachęcam do czytania :)

Jest to druga książka, która dotyczyła tematu amnezji i została przeczytana przeze mnie. Jest to zdecydowanie fascynujący temat. Oczywiście opisana powyżej książka została wydana w 1994r, a od tego czasu minęło 18 lat i medycyna uległa znacznemu rozwinięciu. Teraz na pewno wiemy więcej na ten temat.
Książka dostaje duży plus za to, że został podjęty ten konkretny temat oraz za to, że nie kończy się punktem kulminacyjnym zajmującym około 3 linijek, tylko jest bardziej złożona. Bardzo ciekawa książka. Polecam :-)

Leah Temple odzyskała świadomość dopiero w szpitalu. Młoda kobieta nie mogła przypomnieć sobie nazw otaczających ją przedmiotów. Nazwy jednych przypominały się jej od razu - innych nie mogła sobie przypomnieć. Mówiła jak małe dziecko, które dopiero poznaje pierwsze słowa. Z czasem zaczęła mówić więcej. Lekarz zdiagnozował amnezję. Dziewczyna po ocknięciu się, nie wiedziała...

Warto!

Warto!