Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam, że potrzebowałam chwili, żeby wkręcić się w tę historię i z perspektywy czasu doceniam, że nie nastawiałam się na wybitny romans, bo mogłabym się trochę rozczarować. I to nie tak, że książka mi się nie podobała. Klimat Alaski jest nie do podrobienia, a autorce udało się świetnie go odwzorować. Wyobrażając sobie te wszystkie piękne widoki poznałam dość przewidywalną i lekką historię, choć zdarzyły się też momenty wzruszeń. Czytało mi się ją niezwykle szybko, więc idealnie sprawdzi się jako romansidło na jeden, maksymalnie dwa wieczory, szczególnie te jesienne. Mam jednak poczucie, że czegoś tu zabrakło. To wrażenie może minie, kiedy przeczytam drugą część, choć raczej nie w najbliższym czasie. Niespecjalnie zżyłam się z bohaterami i prawdę mówiąc, postać Jonaha jakoś mnie do siebie nie przekonała. Facet, który ocenia kobietę na podstawie jej wyglądu i jednocześnie wytyka jej, że robi to samo, nie wywołał we mnie pozytywngo wrażenia. Przez długi czas był zwyczajnie niemiły i nie było to droczenie się, przez co nawet, gdy już zmienił swoje nastawienie, ja nie potrafiłam do końca mu tego zapomnieć.