Profesor zwyczajny Janusz Degler jest historykiem literatury, teatrologiem, badaczem twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, autorem krytycznych wydań jego dzieł i korespondencji, edytorem "Dzieł zebranych". Kieruje Zakładem Teorii Kultury i Sztuk Widowiskowych Uniwersytetu Wrocławskiego.
Witkacy. Nie "zdarzotwórz" a "twarzobiorca".
Niestandardowa biografia z komponentów kilku. Część pierwsza: kalendarium. Wrze i kipi. Szczegóły. Nazwiska, datki, wydarzenia, tytuliki, cytaty, miejsca... Fragmentaryczność. Skrupulatność i chęć okiełznania wielości. W miarę, w miarę. Pomocna w ujarzmieniu gigantycznej aktywności Witkacego na niwach wielu.
Część druga: eseje. Każdy oscylujący wokół jednej sprawki. A to romansik z Czesławą, a to z Filizofią. A to Cornelius. A to Nienasycenie. A to Czysta Forma. A to "bebechoidalność". Itd. Itp. Etc i in.
Kolejne komponenty: Listopisanie i Appendixy liczne.
Naukowość, ale nie naukawość. Spora lekkość. Wybiórczość ale dająca ogląd, pogląd i przegląd. Bibliograficzny trezor. Zachęcająca i rozbudzająca ciekawość. Godna rekomendacji.
In minus-brak kolorowych reprodukcji. In plus-fotosy.
Wartościowa.
Wspaniała książka opisująca życie i twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza w latach 1918-1939. Wiele zdjęć (również takich, które można uznać za prywatne),zdjęć portretów, a także listów Witkacego do przyjaciół, żony, etc. Dużą zaletą tej książki jest także to, iż można czytać ją na "wyrywki", ponieważ każdy rozdział dotyczy innej problematyki (stosunki Witkacego z żoną, z kochankami, znajomymi, itd., wszystkie kulisy pisania, publikacji, wystawiania na scenie [w przypadku dramatów] jego dzieł). Absolutny niezbędnik dla każdego, kto interesuje się twórczością artysty i nim samym.