Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, która raczej nie zwali nikogo z nóg, ale ja, po jej lekturze, cały czas trzymałem się pionu, a wspomnienie po niej, wywoływały czasami niekoniecznie wyważony i pełen kurtuazji uśmiech. Książka to wywiad ze znanym pisarzem, wychowanym w tradycyjnej żydowskiej rodzinie, któremu jak większości z jego pokolenia, zamarzył się nowy, wspaniały, komunistyczny raj, ale mimo to, raczej bez problemu stawał przed lustrem, czyli wielkie świństwa w tym okresie do Stryjkowskiego się nie przylepiły. Ogólnie książka przeznaczona dla tych, którzy swego poglądu na świat, rzeczywistość,czy epoki minione, nie chcą kształtować na podstawie jednej - nawet bardzo misternie zabudowanej faktami - książki, która jest - co chyba nieuchronne - raczej autorskim spojrzeniem na problem, ale ową prawdę chcą składać mozolnie z części, cząsteczek, takich m.in. jak rozmowa Piotra Szewca z Julianem Stryjkowskim Wątki rozmowy raczej bez niespodzianek, czyli dzieciństwo w żydowskim sztetl, później miedzywojenna fascynacja rosyjską rewolucją, wojna przeżyta na bezkresnym Wschodzie, Polska w różnych swych programowo-ideologicznych emanacjach. Rozmowa toczy się wartko, a czasami można natrafić na ciekawe fakty, które upoważniają do różnych konstatacji. Na przykład opis sytuacji w środowisku dziennikarskim, podczas pobytu w Lwowie 194O i permanentny strach przed popełnieniem tzw,. literówki w pisanych gazetowych tekstach. Chodzi oczywiście o potencjalnie możliwy błąd w nazwisku Wielkiego Wodza, czyli jak ustrzec się, aby z towarzysza Stalina, nie wyszedł towarzysz Sralin...co mogło się wiązać z wiadomymi konsekwencjami. Czy fragmenty ukazujące jak obrazowo Rosjanie wyrażali swoją reakcję na widok egzystencjalnego przepychu, z którym nie mieli przecież styczności na codzień. Fragment "W sklepie pełno. Tu znaleźliśmy się w innym świecie, nie obowiązuje kolejka, dla każdego starczy. Obfitość rozstraja. Oczy biegają. Co najpierw? Ile?. Nie ma limitu. Bierz wszystko, jeśli uniesiesz. "Mnogo krasiwych żenszczyn. Wsiech nie pieriejebiosz, no staratsa nada". Jakże aktualne rosyjskie porzekadło. Nastał komunistyczny raj!" A poza tym sporo fenomenów epoki ( to już trochę późniejszy okres),czyli na przykład fancluby Juija Gagarina, albo przykłady dylematów Eliasza: " Gdzie się podziewa ta część jabłka, która została przecięta przez nóż?" Książka dla osób z zacięciem do historii, czyli czasami można się skaleczyć... ... ale chyba nie tym razem.