Amerykański pisarz. Najbardziej znana jego powieść, The Public Burning (1977),opowiada o sprawie Rosenbergów metodą realizmu magicznego. Zaliczany do grupy najważniejszych pisarzy amerykańskiego postmodernizmu, takich jak Thomas Pynchon, John Barth, Walter Abish, Donald Barthelme oraz William H. Gass.
Wstyd przyznać, ale źle podszedłem do tej książeczki. Przez jej niepozorny format oraz nowelową konstrukcję potraktowałem ją jako przerywnik od innych lektur, pracy etc. Słowem: zbagatelizowałem ją. Na szczęście szybko się ocknąłem. Pomimo poszarpanej fabuły czyta się ją zaskakująco płynnie. Wymaga jednak maksymalnego skupienia - nie tyle przez wzgląd na skomplikowane wolty fabularne, ile przez nagromadzenie niuansów, odwołań, hołdów, cytatów i zapożyczeń. Ich wyłapywanie czyni z lektury "Wieczoru w kinie" niezłą frajdę. Jeśli czytelnik orientuje się przynajmniej pobieżnie w specyfice najbardziej charakterystycznych gatunków filmowych, będzie miał nie lada uciechę pokonując kolejne stronice książki Coovera. Ja szczególnie dobrze bawiłem się na części westernowej i przygodowej (nowela z dziewczyną w przerwie seansu). Fajna zabawa, polecam!
Impreza u Geralda to przyjęcie na które pragnąłbyś otrzymać zaproszenie, ale wstyd ci przed samym sobą za to pragnienie. Zwykłe party dość szybko przemienia się w dance makabre, gdzie imprezowiczom, a wraz z nimi czytelnikom, miesza się wszystko ze wszystkim, piwo z wódką, gin z tonikiem, miłość z seksem, śmierć z teatrem, sztuka z pornografią, powaga z bufonadą. Uczestnicy nie mają przeszłości ani przyszłości, liczy się wyłącznie imprezowa teraźniejszość. Ale ostrzegam! Czytaj na trzeźwo, bo przy wejściu stoi znak ograniczający prędkość, a dość łatwo wpaść w poślizg i wypaść z zakrętu. A morał? Jakże mogłoby go nie być?: Chłopie, błądzisz tu i tam, ale i w końcu zawsze trafisz na łono kochanej rodziny. I czy warto błądzić? Odpowiedź znajdziesz po wytrzeźwieniu.