Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Pocałunki składane na chlebie” to klimatyczna powieść, w której jest miejsce na rozległą gamę emocji. Czyta się z przyjemnością, a potem żałuje się, że to już koniec… Akcja rozgrywa się we współczesnym Madrycie. Poznajemy wielu bohaterów mieszkających w tej samej dzielnicy. Pochodzą oni z różnych środowisk, są w różnym wieku, mają za sobą odmienne doświadczenia, nieraz nawet nie wiedzą nawzajem o swoim istnieniu. Łączą ich życiowe problemy spowodowane światowym kryzysem gospodarczym z 2008 roku. Postacie stworzone przez Almudenę Grandes borykają się nie tylko z kłopotami finansowymi. Bardzo przeżywają codzienne smutki, porażki, rozstania, zdrady, ale także radości i pozytywne niespodzianki od losu. Każdy ma tu swoją wartą uwagi historię, którą śledzi się z zapartym tchem, tym bardziej, że autorka często przywołuje zdarzenia z przeszłości, dzięki czemu możemy lepiej poznać bohaterów, ich decyzje, rozterki, marzenia… Czasem w tych portretach czytelnik może odnaleźć cząstkę siebie. Całość czyta się z dużymi emocjami, gdyż akcja jest nieprzewidywalna i nieraz perypetie bohaterów okazują się inne niż byśmy się tego spodziewali. Ot, życie – chciałoby się powiedzieć. I tak właśnie jest, bo to książka o codzienności, która wcale nie jest nudna, intryguje, ciekawi, raz bawi, innym razem wzrusza. Miło spędziłam czas z bohaterami tej niecodziennej, klimatycznej opowieści, która snuta jest barwnym stylem. I tego właśnie Wam życzę, jeśli sięgnięcie po „Pocałunki składane na chlebie”. Naprawdę warto to zrobić.