Amerykański pisarz, scenarzysta i dramaturg. Studiował na University of Tennessee w latach 1951-1952, a 1953 wstąpił na 4 lata do United States Air Force (ang. Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych),z których 2 spędził na Alasce, prowadząc audycję radiową. W 1957 powrócił na uniwersytet. W 1961 pobrał się z koleżanką ze studiów Lee Holleman. Bez uzyskania dyplomu ukończenia uczelni opuścił uniwersytet i przeprowadził się z rodziną do Chicago. Zajął się twórczością literacką. W Chicago powstała jego pierwsza powieść Strażnik sadu. Po powrocie do Sevier County w stanie Tennessee rozstał się z żoną. Latem 1965 wyruszył w podróż statkiem Sylvania do Irlandii. Na statku poznał Anne DeLisle, która była zatrudniona tam jako piosenkarka. Pobrali się w 1966 podczas pobytu w Anglii. W tym samym roku po otrzymaniu stypendium od Fundacji Rockefellera podróżował po południowej Europie, zatrzymując się na dłużej na Ibizie, gdzie napisał swoją drugą powieść "W ciemność". Gdy powrócił z żoną do Stanów Zjednoczonych, powieść ta została opublikowana w 1968 i zyskała pozytywne recenzje. W 1969 McCarthy z żoną przeprowadzili się do Louisville w stanie Tennessee, gdzie kupili nieruchomość, którą McCarthy własnoręcznie wyremontował. Tamże napisał następną opartą na faktach książkę "Dziecię boże" (wydana w 1974). W 1976 przeprowadził się do El Paso w Teksasie i pozostawał w separacji z żoną Anne DeLisle. Powieść Suttree, którą pisał z przerwami przez 20 lat, została opublikowana ostatecznie w 1979. Najbardziej znane jego dzieła to "Krwawy południk" (1985),zaliczony przez The New York Times do pięciu najlepszych powieści amerykańskich ostatnich 25 lat (w innym zestawieniu, 100 najlepiej stworzonych postaci w literaturze pięknej od 1900 roku, znalazł się antybohater tej książki, łowca skalpów sędzia Holden),oraz tzw. „trylogia graniczna”: "Rącze konie" (1992),"Przeprawa" (1994) i "Sodoma i Gomora" (1998). Akcja tych utworów toczy się na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych. "Krwawy południk" to powieść historyczna pełna przemocy, opisująca masakry Indian na granicy Teksasu z Meksykiem w latach 1849-50. Została zauważona przez krytyków, jednak dopiero książka "Rącze konie" okazała się bestsellerem i zdobyła National Book Award. Utwór opowiada o wyprawie dwóch szesnastolatków w 1948 r. do Meksyku, gdzie poznają okrucieństwo świata. Książka "Dziecię Boże" podejmuje temat natury ludzkiej wyrwanej z tworu jakim jest społeczeństwo. Oprah Winfrey wybrała książkę McCarthy’ego "Droga" jako książkę miesiąca w kwietniu 2007 roku do Oprah's Book Club. Winfrey przeprowadziła z nim wywiad, pierwszy wywiad telewizyjny, jakiego udzielił i który ukazał się na antenie w The Oprah Winfrey Show 5 czerwca 2007. Wywiad został nagrany w bibliotece Santa Fe Institute i w nim McCarthy opowiedział o doświadczeniach związanych z byciem ojcem w starszym wieku, co było inspiracją i miało wpływ na jego powieść "Droga".
McCarthy mieszkał w miejscowości Tesuque w Nowym Meksyku na północ od Santa Fe z trzecią żoną Jennifer Winkley i ich synem Johnem. Chronił ściśle swoją prywatność i rzadko udzielał wywiadów. Zmarł w wieku 89 lat.http://www.cormacmccarthy.pl/
Czternastoletni Dzieciak ucieka z domu od swego ojca pijaka. Może liczyć tylko na siebie, a w jego duszy rodzi się przemoc. Podczas swej wędrówki poznaje sędziego Holdena, i dołącza się do grupy najemników Glantona. Przemierzają meksykańsko-amerykańskie pogranicze. To podróż podczas jednego z najbardziej dzikich okresów Ameryki, czasów bezprawia i barbarzyństwa.
Pozostawiają za sobą stosy okaleczonych i oskalpowanych ciał... Dopuszczają się najstraszliwszych okrucieństw. Krwawa makabra wykręca na drugą stronę, wytrąca z równowagi. To nie tylko strzelaniny... Skalpy, skalpy... ucinanie głów, nabijanie na pal, naszyjniki z uszu, trofea z ususzonych, sczerniałych serc... Przeklęta ziemia spalona od słońca zraszana krwią. Dziki, taki naprawdę zdziczały, ponury świat.
Brutalna, gęsta i poetycka. Napisana szorstkim, surowym językiem, z chaotyczną narracją, z poszarpanymi dialogami wymagająca skupienia. Wybijały mnie z rytmu nieprzetłumaczone dialogi w języku hiszpańskim. Piękne i zarazem turpistyczne opisy krajobrazu. Bardzo plastyczne. Pełno tu metafor i symboliki, biblijnych alegorii.
To zanurzenie się w zło i mroczną, bezlitosną ludzką psychikę. To świat wyprany z dobroci, postaci są tu zepsute, moralnie zgniłe.
To nie jest książka dla każdego, nie dla rozrywki. Rzecz otwierająca oczy i mocno osiadająca w duszy.
Pewne obrazy pozostają długo w pamięci. Bardzo dobra rzecz, jednak nie zrobiła na mnie tak kolosalnego wrażenia jak "Droga", plasuje się gdzieś na trzecim miejscu w moim prywatnym rankingu przeczytanych przeze mnie książek od Cormaca. Bliższe mojemu sercu jest "Na Południe od Brazos" McMurtry'ego.
Niezwykła powieść, która zapada w pamięci czytelnika na długo po odłożeniu książki. Autor przedstawia nam szorstki, postapokaliptyczny świat, w którym przetrwanie stało się priorytetem. McCarthy posługuje się dość surowym stylem pisania, który doskonale oddaje atmosferę opisanych wydarzeń i stan psychiczny bohaterów.
McCarthy, poprzez swoją narrację, zabiera nas w podróż do serca ludzkiej natury, ukazując nam nie tylko walkę o fizyczne przetrwanie, ale również o zachowanie wartości moralnych i utrzymanie nadziei w obliczu beznadziejności, wszechogarniającej beznadziejności. Z kolei bezgraniczna miłość głównych bohaterów względem siebie pokazuje, jak daleko ludzie są w stanie się posunąć, aby chronić swoich bliskich.
Wewnętrzne konflikty bohaterów, ich walka z samym sobą i beznadziejnym światem, jaki ich otacza. Bohaterowie bez imion dodatkowo podkreślają uniwersalny charakter historii. Przez całą powieść towarzyszymy ojcu i synowi w trudach ich podróży, przyglądamy się ich relacji, zmaganiom z głodem, zimnem i przemocą. Bez zbędnych ozdobników, doświadczamy zniszczonego świata i tego jak desperackie mogą być działania, kiedy mamy do czynienia z zagrożeniem dla naszego dobrobytu.
Temat przetrwania, który jest fundamentem fabuły, pozwala autorowi ukazać w swojej powieści różnorodność postaw i reakcji ludzi w ekstremalnych sytuacjach. Z jednej strony mamy tych, którzy stawiają na współpracę i wzajemną pomoc, z drugiej zaś - tych, którzy przybierają maskę oprawcy i wyzyskiwacza.
Z pewnością to jedna z tych powieści, która wstrząsa czytelnikiem, wywołując fale emocji, a McCarthy doskonale posługując się językiem, pozwalając czytelnikowi wniknąć w psychikę bohaterów i odczuć te emocje na własnej skórze.
Książka ta nie tylko dostarcza wspaniałych wrażeń czytelniczych, ale również stawia pytania o to, jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, aby przeżyć.