Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jedna z najbardziej obszernych monografii muzycznych, jakie było dane mi przeczytać. Jednocześnie niezwykle poczytna i rzetelna. Na każdej stronie widać jak wiele pracy Autor włożył w stworzenie możliwie najpełniejszego kompendium wiedzy o Republice oraz pobocznych projektach związanych z tym zespołem. I nie jest to wyłącznie kwestia przygotowania kompletnej dyskografii (łącznie z singlami, wydawnictwami kompilacyjnymi, płytami solowymi, przy których powstaniu brali udział członkowie grupy),czy szczegółowego kalendarium wydarzeń, wybiegającego daleko poza datę wyznaczoną śmiercią lidera zespołu. To przede wszystkim pasjonująca wyprawa przez lata 80-te i 90-te, rzecz o poszukiwaniu własnego stylu, konfliktach między muzykami, zmieniających się gustach i pomysłach muzycznych – i nie jest to spojrzenie wyłącznie przez pryzmat Republiki. Z Republiką nie zawsze było mi po drodze; początkowo drażnił mnie ich ascetyczny, chłodny styl, nie przemawiały do mnie wczesne teksty Grzegorza Ciechowskiego. Z kolei reaktywacja w latach 90-tych XX wieku wydawała mi się niezbyt udanym eksperymentem, poza interesującym albumem „Masakra”. Natomiast doskonale pamiętam przechodzące po plecach ciarki, gdy usłyszałem singlową „Moją krew”, a potem w całości winylowe „Nieustanne tango” – niewątpliwie to jedna z tych płyt, na której nie ma niepotrzebnych dźwięków, a muzyczne perełki są skrzętnie ukryte: „Hibernatus”, „Psy Pawłowa”, „Zróbmy to (teraz)”. Równie świetnie brzmiały dokonania solowe Obywatela G.C., nie wspominając o Jego eksperymentach z muzyką filmową czy folklorem. Nie będąc zatem bezkrytycznym admiratorem Republiki przeczytałem monografię autorstwa Pana Leszka Gnoińskiego z ogromnym ukontentowaniem i zaciekawieniem. Bardzo szeroko potraktowany temat, wykraczający znacznie poza ramy dziejów zespołu, z wyczuciem dotykający sfery prywatnej członków grupy. Paradoksalnie najbardziej zajmujące okazały się dla mnie partie obrazujące lata 90-te; może dlatego, że przypadały na czasy mojej młodości i pamiętam je znacznie lepiej, w bardziej intensywnych barwach ? Dla fanów Republiki – pozycja obowiązkowa, dla pozostałych czytelników rzecz godna polecenia. Zasłużona 10-ka