Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzynastego kwietnia po śniadaniu Sztylc wyszedł przed hotel na papierosa. Ledwo poradził sobie z lekkim omletem. Czuł, że jeszcze dzień i j...

Trzynastego kwietnia po śniadaniu Sztylc wyszedł przed hotel na papierosa. Ledwo poradził sobie z lekkim omletem. Czuł, że jeszcze dzień i jego wątroba nagle przebije skórę na brzuchu i powie mu coś w rodzaju: „Dobra, stary, ty pij dalej, a ja wracam do Polski. Piechotą. Nie dzwoń”.

(...) w odwiedziny do nieujarzmionych plemion Afganistanu, gdzie czasami odnosiłem wrażenie, że NATO jest postrzegane jako małe dzieci w pia...

(...) w odwiedziny do nieujarzmionych plemion Afganistanu, gdzie czasami odnosiłem wrażenie, że NATO jest postrzegane jako małe dzieci w piaskownicy; do kraju, w którym wojna stała się codziennością jak poranny wypiek chleba.