Autorzy przedstawiają kulisy likwidacji WSI popartych mnóstwem przykładów, w moje ocenie nawet zbyt dużo, przedstawiając Macierewicza jako ZŁO również zbyt dużo razy i trochę na siłę. Absolutnie nie kwestionuję przedstawionego obrazu Macierewicza jak i bezsensu likwidacji WSI.

Autorzy przedstawiają kulisy likwidacji WSI popartych mnóstwem przykładów, w moje ocenie nawet zbyt dużo, przedstawiając Macierewicza jako ZŁO również zbyt dużo razy i trochę na siłę. Absolutnie nie kwestionuję przedstawionego obrazu Macierewicza jak i bezsensu likwidacji WSI.

WSI. Jest to już któraś z kolei pozycja na temat tych służb i procesu ich likwidacji, natomiast oceniam ją bardzo słabo, jest ewidentnie nieobiektywna, autor przytacza jedynie fakty zgodne z obraną retoryką, pomija te do niej niepasujące. W wielu miejscach przytoczone sytuacje nie mają żadnego poparcia w dowodach - typu ktoś coś powiedział, że ktoś coś zrobił. Ma miejsce wiele, jak sam autor to nazywa, przejaskrawień, żeby pokazać skalę zdarzenia, przejaskrawienia można użyć raz, dwa, bo skalę jednak pokazują faktyczne zdarzenia i sytuacje, a nie barwne sarkastyczne metafory. Autor nie kryje się z ukierunkowaniem i sympatiami politycznymi oraz personalnymi. Taka przybrana forma sprawia, że nawet fakty przytaczane w książce tracą na wartości z racji nieprofesjonalnego i emocjonalnego podejścia autorów do napisania tej książki. Zrozumiałe jest że tyczy się to osób pracujących w służbach specjalnych i nie wszystkie sytuacje czy personalia można było przytoczyć, natomiast znaczna ilość metafor czy sytuacji niemających żadnego poparcia dowodowego oraz jawne rozgoryczenie i żal autorów książki względem opisywanych i atakowanych osób, pozbawia ją zarazem wartości merytorycznych.

WSI. Jest to już któraś z kolei pozycja na temat tych służb i procesu ich likwidacji, natomiast oceniam ją bardzo słabo, jest ewidentnie nieobiektywna, autor przytacza jedynie fakty zgodne z obraną retoryką, pomija te do niej niepasujące. W wielu miejscach przytoczone sytuacje nie mają żadnego poparcia w dowodach - typu ktoś coś powiedział, że ktoś coś zrobił. Ma miejsce...

Dobrze przygotowany materiał, zwięźle i na temat przedstawiony w formie kilku rozdziałów. Miałam wrażenie, iż czytam mini esej, który w sposób wyczerpujący porusza trudny temat jakim jest wojsko i sytuację w tej agendzie.
Szkoda, że ta książeczka nie ma należnej promocji, bo może to otworzyłoby oczy ludziom, którzy są za prawicą.

Dobrze przygotowany materiał, zwięźle i na temat przedstawiony w formie kilku rozdziałów. Miałam wrażenie, iż czytam mini esej, który w sposób wyczerpujący porusza trudny temat jakim jest wojsko i sytuację w tej agendzie.
Szkoda, że ta książeczka nie ma należnej promocji, bo może to otworzyłoby oczy ludziom, którzy są za prawicą.

Ciekawa książka ale ciężko nie oprzeć się odczuciu, że autorzy nie do końca są obiektywni (mnie akurat to nie przeszkadzało). Choć z drugiej strony nie ma się co temu dziwić skoro prawicowi działacze rozjechali służby specjalne w całości i to w zasadzie starali się Kafir i Marcus wolf w niniejszej książce wykazać. Często padają odniesienia do książki Tomasza Piątka "Macierewicz i jego tajemnice", która na swój sposób stanowi ciekawe uzupełnienie niniejszej pozycji. Zdjęcia ciekawe ale jak już ktoś kilkukrotnie zauważył w większości bez związku z tematem. Mimo wszystko polecam.

Ciekawa książka ale ciężko nie oprzeć się odczuciu, że autorzy nie do końca są obiektywni (mnie akurat to nie przeszkadzało). Choć z drugiej strony nie ma się co temu dziwić skoro prawicowi działacze rozjechali służby specjalne w całości i to w zasadzie starali się Kafir i Marcus wolf w niniejszej książce wykazać. Często padają odniesienia do książki Tomasza Piątka...

Dużo polityki, dużo nazwisk. Uważam opinie generałów przytoczonych w książce za wartościowe. Nie rozumiem zdjęć w książce (niepowiązane z tematem).
Ksiazka poszerza swiadomosc o punkt widzenia ludzi osobiście dotkniętych likwidacja wsi.

Dużo polityki, dużo nazwisk. Uważam opinie generałów przytoczonych w książce za wartościowe. Nie rozumiem zdjęć w książce (niepowiązane z tematem).
Ksiazka poszerza swiadomosc o punkt widzenia ludzi osobiście dotkniętych likwidacja wsi.

Niestety tendencyjna. Rozumiem, że autor jest wysoce rozgoryczony, ale pamiętajmy co WSI miało na swoim sumieniu. O tym się obiektywnie już z tej książki nie dowiemy. Jeśli ktoś chociażby liznął temat likwidacji WSI- to nic go tutaj nie zaskoczy- a miało być tak ostro i szczerze wg wywiadów autora.

Niestety tendencyjna. Rozumiem, że autor jest wysoce rozgoryczony, ale pamiętajmy co WSI miało na swoim sumieniu. O tym się obiektywnie już z tej książki nie dowiemy. Jeśli ktoś chociażby liznął temat likwidacji WSI- to nic go tutaj nie zaskoczy- a miało być tak ostro i szczerze wg wywiadów autora.

Zle się dzieje, gdy wojskowi biorą się za politykę, a politycy za wojaczkę. (nie wojsko). Następuje dziwne materii pomieszanie i nic dobrego z tego się nie rodzi. Dlatego do wszystkich takich publikacji, podchodzę ze sporą dawką sceptycyzmu, braku wiary i dystansem. Punkt widzenia nie zawsze się zgadza z punktem siedzenia, a nic z tego na co patrzymy nie jest do końca prawdziwe. I to by było na tyle - jak mawiał pewien "profesor" mniemanologii stosowanej.

Zle się dzieje, gdy wojskowi biorą się za politykę, a politycy za wojaczkę. (nie wojsko). Następuje dziwne materii pomieszanie i nic dobrego z tego się nie rodzi. Dlatego do wszystkich takich publikacji, podchodzę ze sporą dawką sceptycyzmu, braku wiary i dystansem. Punkt widzenia nie zawsze się zgadza z punktem siedzenia, a nic z tego na co patrzymy nie jest do końca...

Kafir i Wolf to pseudonimy pod którymi ukrywają się dwaj byli oficerowie WSI, a później SKW. Po przeszło 15 latach od polityczno-medialnego show, jakim bez wątpienia była działalność komisji likwidacyjnej i weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych pod kierunkiem Antoniego Macierewicza, zdecydowali się z perspektywy czasu raz jeszcze spojrzeć na tamte wydarzenia i ich skutki. Szczególnie, że obaj brali w nich udział, więc czytelnik dostaje relację z pierwszej ręki.

Materia o której piszą autorzy jest dość wrażliwa, służby specjalne tym lepiej działają im o nich ciszej. Do tego dochodzi konieczność zachowania tajemnicy państwowej i służbowej, z której nikt byłych oficerów służb nigdy nie zwolnił. Dlatego próżno szukać w tej książce pikantnych szczegółów z procesu weryfikacji, które wcześniej nie znalazły się w obiegu publicznym. Jest to głównie podyktowane tym, że Antoni Macierewicz już raz zarzucił Kafirowi rzekome ujawnienie tajemnicy państwowej w książce "Kontakt. Polskie specsłużby w Afganistanie" i zgłosił to do prokuratury. Ten sam "Wielki Likwidator" nie miał takich skrupułów, kiedy decydował się upublicznić raport z likwidacji WSI.

Autorzy starają się unikać w książce wojskowej nomenklatury, zapewne mieli świadomość, że po książkę sięgną nie tylko żołnierze. Ich doświadczenia z komisją weryfikacyjną nauczyły ich, że przypadkowi cywile nie koniecznie muszą się orientować w tematach militarnych. Dla świadomych obserwatorów życia politycznego, którzy pamiętają wydarzenia z tzw. pierwszych rządów PiS, a także śledzą na bieżąco wydarzenia rodzimej sceny politycznej, książka może wydać się odrobinę nudna. Jak to zwykle mówić przed kamerami politycy partii rządzącej, kiedy dziennikarze dopytują się o afery, to są "odgrzewane kotlety". Jednak nie każdy ma czas i silne nerwy żeby na bieżąco śledzić wydarzenia polityczne, powiązania personalne i wszystko to analizować na chłodno.

"Ten okres wspominam jako borykanie się z ludźmi niekompetentnymi, którzy być może byli profesjonalistami w zawodach typu leśnik, nauczyciel, pocztowiec czy też pracownik marketu, ale na pewno nie kontrwywiadowca, do tego w wojsku. Na to wszystko nałożył się klucz pozyskiwania do służby: relacje kumoterskie i nepotyzm. Wśród żołnierzy WSI krążył slogan: „Jak się przyjmuje do SKW? Całymi rodzinami!”."

Kafir i Wolf nie skupiają się wyłącznie na procesie likwidacji WSI i weryfikacji oficerów tych służb. Oni idą krok dalej, analizują skutki nieprzemyślanych decyzji politycznych. Sami przyznają, że wojskowe służby specjalne w ówczesnej formie wymagała reform, ale sposób w jaki to przeprowadzono był światowym ewenementem. Zlikwidowano jedną instytucję, w to miejsce powołano drugą z nowym personelem, często bez podstawowej wiedzy o wojsku, czy prowadzeniu operacji kontrwywiadowczych.

"...zapytał o to, jaka jest jego wiedza operacyjna. Funkcjonariusz oburzył się, po czym odparł, że jest byłym pracownikiem parku krajobrazowego. Poinformował, że zajmował się tam tropieniem kłusowników i często stosował metody pracy operacyjnej."

Książka warta polecenia, szczególnie młodszemu pokoleniu, które wychowało się na micie "zbrodnicze WSI". "Nieliczni jednak zdają sobie sprawę, że rozwiązanie WSI, sposób w jaki to zrobiono, istotnie wpłynęło na stan bezpieczeństwa państwa i ma swoje konsekwencje aż do dzisiaj." A odpowiedzialni za to politycy wciąż mają się dobrze.

https://peakd.com/hive-134382/@lesiopm/k-92

Kafir i Wolf to pseudonimy pod którymi ukrywają się dwaj byli oficerowie WSI, a później SKW. Po przeszło 15 latach od polityczno-medialnego show, jakim bez wątpienia była działalność komisji likwidacyjnej i weryfikacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych pod kierunkiem Antoniego Macierewicza, zdecydowali się z perspektywy czasu raz jeszcze spojrzeć na tamte wydarzenia i ich...

Autorzy, dwaj byli oficerowie wojskowych służb specjalnych, tym razem podjęli się roli analityków politycznych. Tytuł może wprowadzać w błąd, bo jest w zasadzie pretekstem do miażdżącej krytyki obecnej władzy, a zwłaszcza Macierewicza, czyli tego, który bezpośrednio kojarzy się z likwidacją WSI.
Nie liczyłem na jakieś sensacyjne wątki, ale byłem przekonany, że dowiem się czegoś o jakichś konkretnych skutkach likwidacji WSI. Tymczasem autorzy nie wyszli poza sferę ogólników i powtórzyli wszystko to, o czym średnio zorientowany obserwator polskiej sceny politycznej mógł dawno dowiedzieć się z mediów. Nie chodzi o to, że nie zgadzam się z opiniami i wnioskami Kafira i Wolfa, bo sam jestem jak najgorszego zdania o rządzących, ale ta książka niczego nowego nie wnosi do dyskursu politycznego.
Jedynym ciekawym dla mnie wątkiem był ten związany ze skutkami tragicznych wydarzeń w Nangar Khel i roli, jaką odegrała w nich SKW.
Można przeczytać, ale nie radzę oczekiwać zbyt wiele.

Autorzy, dwaj byli oficerowie wojskowych służb specjalnych, tym razem podjęli się roli analityków politycznych. Tytuł może wprowadzać w błąd, bo jest w zasadzie pretekstem do miażdżącej krytyki obecnej władzy, a zwłaszcza Macierewicza, czyli tego, który bezpośrednio kojarzy się z likwidacją WSI.
Nie liczyłem na jakieś sensacyjne wątki, ale byłem przekonany, że dowiem się...

Smutna lektura o tym, jak w imię szalonych pomysłów obłąkanych polityków skutecznie rozwalono tajne służby w Polsce.

Smutna lektura o tym, jak w imię szalonych pomysłów obłąkanych polityków skutecznie rozwalono tajne służby w Polsce.