Jesteśmy społecznością, która kocha książki

TAK RODZI SIĘ JLA Kiedyś czytałem pewną opinię – niestety dawno i nie pamiętam, ani czego dotyczyła, ani kto był jej autorem (najprawdopodobniej było to coś z listy 100 najlepszych komiksów w historii wg Wizarda) – w której recenzent napisał mniej więcej, że „uwielbia komiksy o początkach bohaterów, szczególnie kiedy są tak dobre jak ten”. Wspominam o tym, bo dzielę z nim odczucia odnośnie tego typu historii. Lubię genezy bohaterów, ale w końcu kto ich nie lubi. Podczas lektury tego typu albumów nie trzeba znać całej, jakże bogatej i skomplikowanej historii postaci, poza tym są to najczęściej zamknięte historie, w dodatku będące kwintesencją danego bohatera. I takim właśnie dziełem jest JLA: Rok pierwszy, komiks, po którym nie spodziewałem się, że będzie tak udany. A jednak ta kontynuująca tradycję odświeżania wizerunków herosów, jaka narodziła się po evencie Kryzys na Nieskończonych Ziemiach, maxiseria to kawał świetnego komiksu, z szacunkiem i nostalgią podchodzącego do klasyki. Green Lantern – posiadacz niezwykłego pierścienia. Flash – najszybszy człowiek na Ziemi. Marsjański Łowca Ludzi – zmiennokształtny, potężny kosmita. Aquaman – wojownik z wód. Black Canary – dziewczyna władająca niesamowitym głosem. Pięciu bohaterów z pięciu różnych miast łączy siły, by odeprzeć atak wroga. Udaje im się, ale to zaledwie początek, bo każdy z nich zaczyna zastanawiać się, czy nie byłoby lepiej spotkać się co raz, by działać ramię w ramię w imię dobra. Nieświadomi, że są obserwowani przez tajemniczego osobnika, zaczynają tworzyć podwaliny pod drużynę na kształt niemalże zapomnianego już JSA, która niedługo zacznie bronić świata jako Liga Sprawiedliwości… Całość mojej recenzji na portalu GwD: http://www.gothamwdeszczu.com.pl/blog/jla-rok-pierwszy/