Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zachęcona czyjąś opinią sięgnęłam z entuzjazmem po tą pozycję. Ale gdyby nie zasada, że jak już zacznę to skończę to chyba bym nie przebrnęła. Dawno nie czytałam tak słabej pozycji, już nie chodzi o wulgarność, czy brutalność. Sam styl narracji mi nie odpowiada. Jakby to była czyjaś pierwsza książka w życiu. Sama historia nie jest zła, byłam ciekawa potoczenia sie losów bohaterów. Ale zdecydowanie można to było napisać po prostu ładniej.

Zachęcona czyjąś opinią sięgnęłam z entuzjazmem po tą pozycję. Ale gdyby nie zasada, że jak już zacznę to skończę to chyba bym nie przebrnęła. Dawno nie czytałam tak słabej pozycji, już nie chodzi o wulgarność, czy brutalność. Sam styl narracji mi nie odpowiada. Jakby to była czyjaś pierwsza książka w życiu. Sama historia nie jest zła, byłam ciekawa potoczenia sie losów...

Bardzo ciekawa pozycja. Czyta się szybko. Trochę mi zabrakło podziału na jakieś rozdziały. Całość jest podzielona tylko na trzy części, ale za to druga jest już w formie pamiętnika. Więc to jakby wynagradza ten brak.
Zagłębiając się w lekturze stopniowo, wraz z bohaterką poznajemy jej życie, jej przeszłość i przyczynę jej stanu. A jej stan jest wyjątkowy. Co noc jej głowa 'resetuje wspomnienia'. Budzi się co rano i nie wiem kim jest. Lub też myśli, że jest dzieckiem, nastolatką, osobą przed którą powinno być jeszcze całe życie. Tymczasem okazuje się, że jest w połowie życia, a ona po prostu tego nie pamięta. Jej mąż od początku stanowił zagadkę. Fajnie było snuć domysły, na temat tego co kryje się za jego czynami. Domniemać jakie będzie zakończenie. A samo zakończenie? Chyba mnie rozczarowało. Zabrakło mi czegoś. Czuję jakby ktoś nie dokończył historii. Ale mimo wszystko serdecznie polecam.

Bardzo ciekawa pozycja. Czyta się szybko. Trochę mi zabrakło podziału na jakieś rozdziały. Całość jest podzielona tylko na trzy części, ale za to druga jest już w formie pamiętnika. Więc to jakby wynagradza ten brak.
Zagłębiając się w lekturze stopniowo, wraz z bohaterką poznajemy jej życie, jej przeszłość i przyczynę jej stanu. A jej stan jest wyjątkowy. Co noc jej głowa...

Tak jak myślałam, tak też się stało. Brakuje mi w tej książce przede wszystkim Ślepuna. Jego wilczego poczucia humoru. Zawsze trochę rozświetlał książkę. Teraz go nie ma i jest bardziej.. ponuro.. smutno. Dodatkowym mankamentem jest zmiana tłumacza. Wawrzyn zamieniła się na Leszczynę. Wróżkę przerobili na Dziewannę. Nie powinno się tak robić czytelnikowi, że z tomu na tom komuś zmienia się imię. Nowa tłumacz winna była ustosunkować się do pierwszego tomu cyklu.
Natomiast całokształt oceniam bardzo pozytywnie. Wprost nie mogę się doczekać wyjaśnień dotyczących tajemnic Błazna. Bardzo polubiłam też postać Sumiennego. I w końcu pojawia się więcej ludzi Pradawnej krwi. Z niecierpliwością zabieram się za kolejny tom mając nadzieję, na ciekawy rozwój wydarzeń :)

Tak jak myślałam, tak też się stało. Brakuje mi w tej książce przede wszystkim Ślepuna. Jego wilczego poczucia humoru. Zawsze trochę rozświetlał książkę. Teraz go nie ma i jest bardziej.. ponuro.. smutno. Dodatkowym mankamentem jest zmiana tłumacza. Wawrzyn zamieniła się na Leszczynę. Wróżkę przerobili na Dziewannę. Nie powinno się tak robić czytelnikowi, że z tomu na tom...

Sięgnęłam po tą pozycję po sporej przerwie od zakończenia poprzedniej serii, więc na pewno mogę stwierdzić, że miejscami kiedy coś 'wspominali' ciężko mi było niektóre rzeczy sobie przypomnieć. To zdecydowanie powinno zostać potraktowane jako kontynuacja, a nie odrębna seria, bo to po prostu JEST kontynuacja. Nie mniej jednak czytało mi się bardzo przyjemnie. fajnie było wrócić do starych znajomych. Fakt, że niekiedy długie opisy bywały nużące, ale zdecydowanie fabuła nadrabia te drobne mankamenty.
Mam obawy sięgnąć po kolejny tom, bo jednak wraz z końcem tego zrobiło mi się smutno. Jakby odszedł stary dobry przyjaciel. I po prostu nie wyobrażam sobie, że cały kolejny tom (a nawet dwa), będą bez niego.. Ale zamierzam dzisiaj z kolejną częścią wystartować i mam szczerą nadzieję, że się nie zawiodę :)

Sięgnęłam po tą pozycję po sporej przerwie od zakończenia poprzedniej serii, więc na pewno mogę stwierdzić, że miejscami kiedy coś 'wspominali' ciężko mi było niektóre rzeczy sobie przypomnieć. To zdecydowanie powinno zostać potraktowane jako kontynuacja, a nie odrębna seria, bo to po prostu JEST kontynuacja. Nie mniej jednak czytało mi się bardzo przyjemnie. fajnie było...

Całokształt oceniam pozytywnie. Męczyły mnie co prawda niekiedy przydługie opisy, ale przez pierwsze dwa tomy czytelnik raczej już się do tego przyzwyczaił. Zakończenie średnie, ale z pewnością zaskakujące. Trochę mi zabrakło jakiegoś opisu w stylu, co się potem wydarzyło z bohaterami. Wiele wątków zostało nie wyjaśnionych - nie zakończonych. To taki trochę nie wykorzystany potencjał.

Całokształt oceniam pozytywnie. Męczyły mnie co prawda niekiedy przydługie opisy, ale przez pierwsze dwa tomy czytelnik raczej już się do tego przyzwyczaił. Zakończenie średnie, ale z pewnością zaskakujące. Trochę mi zabrakło jakiegoś opisu w stylu, co się potem wydarzyło z bohaterami. Wiele wątków zostało nie wyjaśnionych - nie zakończonych. To taki trochę nie wykorzystany...

Pomysł na książkę bardzo fajny, ale chyba mnie trochę nuży rozciągająca się akcja i obszerne opisy. Można by to zrobić zwięźlej, szybciej i byłoby wówczas ciekawiej.

Pomysł na książkę bardzo fajny, ale chyba mnie trochę nuży rozciągająca się akcja i obszerne opisy. Można by to zrobić zwięźlej, szybciej i byłoby wówczas ciekawiej.

Z całej serii pani Mead ta książka według mnie wypadła najsłabiej. Niby się działo, niby nie nudno, ale tak jakoś.. za gładko, zbyt bezproblemowo. Zupełnie jakby autorka się już znudziła i chciała jak najszybciej skończyć serię po najmniejszej linii oporu. Szkoda, ale trudno. Nie mniej jednak książka mi się w miarę podobała. Zdecydowanie im plus pojawienie się Dymka i Rose. Całe mnóstwo Adriana i Syd. Ogółem może być, ale nie powala.

Z całej serii pani Mead ta książka według mnie wypadła najsłabiej. Niby się działo, niby nie nudno, ale tak jakoś.. za gładko, zbyt bezproblemowo. Zupełnie jakby autorka się już znudziła i chciała jak najszybciej skończyć serię po najmniejszej linii oporu. Szkoda, ale trudno. Nie mniej jednak książka mi się w miarę podobała. Zdecydowanie im plus pojawienie się Dymka i Rose....

Kolejna świetna książka pani Mead. Ciekawą odmianą jest akcja opisana z dwóch perspektyw - Sydney i Adriana, to daje ciekawy podgląd na całą akcję. Mnóstwo ciekawych wątków, trochę magii i Adriana i mamy efekt świetny ;)
Zamorduję ją tylko za to, że zakończyła książkę w TAKIM momencie. I jak tu czekać na kolejną?

Kolejna świetna książka pani Mead. Ciekawą odmianą jest akcja opisana z dwóch perspektyw - Sydney i Adriana, to daje ciekawy podgląd na całą akcję. Mnóstwo ciekawych wątków, trochę magii i Adriana i mamy efekt świetny ;)
Zamorduję ją tylko za to, że zakończyła książkę w TAKIM momencie. I jak tu czekać na kolejną?