Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Właściwie to jeszcze nie doczytałam o wszystkich wyspach. Interesowała mnie część o Teneryfie i Gomerze (na których już byłam) oraz o Lanzarote i Fuerteventurze (na które się wybierałam).
Kilka rzeczy mnie zdenerwowało w tym przewodniku:
- literówki typu "wyspa Logos" zamiast "Lobos";
- wolałabym żeby było więcej różnych zdjęć, a nie po 2 razy te same;
- podpisy pod zdjęciami to kawałki zdań wyrwane z ciągłego tekstu - też mogli się bardziej wysilić, a nie powtarzać to samo;
- cena mnie odstraszała, dlatego długo zwlekałam z kupnem, ale z braku lepszej alternatywy w końcu wzięłam;
- zabrakło mi informacji np. w jakich butach warto się wybrać w poszczególne miejsca ('w praniu' wyszło, że do zwiedzania przydadzą się i adidasy, i klapki);
- miałam wrażenie, że czasem były powtarzane te same zwroty i autorka słabo zachęca do zwiedzania zdaniami typu: "(...) lata świetności ma już za sobą."

Daję ocenę dobrą, ponieważ jest estetycznie wydana i naprawdę nigdzie nie mogłam znaleźć innego (lepszego) ilustrowanego przewodnika po wyspach.

Właściwie to jeszcze nie doczytałam o wszystkich wyspach. Interesowała mnie część o Teneryfie i Gomerze (na których już byłam) oraz o Lanzarote i Fuerteventurze (na które się wybierałam).
Kilka rzeczy mnie zdenerwowało w tym przewodniku:
- literówki typu "wyspa Logos" zamiast "Lobos";
- wolałabym żeby było więcej różnych zdjęć, a nie po 2 razy te same;
- podpisy pod...

26 IX - 2 X 2013

Pożyczyła mi ją koleżanka, kiedy prosiłam ją o "jakąś fajną książkę, lekką, ale nie durną". W sumie pasuje do tego opisu, chociaż nie wzbudziła we mnie ogromnych emocji.

26 IX - 2 X 2013

Pożyczyła mi ją koleżanka, kiedy prosiłam ją o "jakąś fajną książkę, lekką, ale nie durną". W sumie pasuje do tego opisu, chociaż nie wzbudziła we mnie ogromnych emocji.

6 - 7 X 2013

Pożyczyłam od Kamila, który kupił tę książkę jako dodatek do Super Expressu. To było dobrze wydane 30 groszy (mniej więcej tyle zapłacił za książkę, a gazeta posłużyła jako rozśmieszacz).
Nigdy nie czytałam więcej niż 2 tomów jednej sagi, a pierwsze tomy zawsze wydają mi się podobne.
Nie jest to może literatura najwyższych lotów, ale to nadal lepsze niż Grey (też jest seks, ale nie przesadny, słownictwo nieco bogatsze, a bohaterowie mniej irytujący). Szkoda mi czasu na czytanie całej serii, ale nie żałuję dnia poświęconego pierwszej części. Taki tam miły przerywnik w nauce ;)

6 - 7 X 2013

Pożyczyłam od Kamila, który kupił tę książkę jako dodatek do Super Expressu. To było dobrze wydane 30 groszy (mniej więcej tyle zapłacił za książkę, a gazeta posłużyła jako rozśmieszacz).
Nigdy nie czytałam więcej niż 2 tomów jednej sagi, a pierwsze tomy zawsze wydają mi się podobne.
Nie jest to może literatura najwyższych lotów, ale to nadal lepsze niż Grey...

Kupiłam tę książkę, kiedy zrobiła się na nią moda, ale przeczytałam dopiero teraz. Wcześniej słyszałam, że styl jest fatalny, ale postanowiłam sama spróbować (skoro już kupiona...). Nie żałuję. Wciągnęła mnie. Może niekoniecznie trzeba wierzyć w przedstawiane przez autora 'rewelacje' (fajnie, że zamieszczono posłowie od polskiego wydawcy), ale dla rozrywki można sobie poczytać. Może nawet sięgnę po inne pozycje Browna.

Co mnie w tej książce zirytowało? Na którejś stronie miałam wrażenie, że ciągle powtarza się wyraz 'citroen' ;) No i na początku przeszkadzało mi to, że nie było przypisów tłumaczących francuskie zdania.

Fajnie, że zamieszczono miniatury obrazów Leonarda, chociaż przydałaby się jeszcze "Madonna ze skał" (żałowałam, że nie mam wydania z dużymi ilustracjami, bo chyba takie istnieje - czytałam wersję Sonia Draga i Albatros 2005).

Kupiłam tę książkę, kiedy zrobiła się na nią moda, ale przeczytałam dopiero teraz. Wcześniej słyszałam, że styl jest fatalny, ale postanowiłam sama spróbować (skoro już kupiona...). Nie żałuję. Wciągnęła mnie. Może niekoniecznie trzeba wierzyć w przedstawiane przez autora 'rewelacje' (fajnie, że zamieszczono posłowie od polskiego wydawcy), ale dla rozrywki można sobie...

Zaczęłam czytać 22 III 2013 r.

Szybko się czyta. Niewiele ma wspólnego z filmem.
Brzuch nie bolał mnie ze śmiechu (jak obiecywała okładka), ale przeczytałam w niej kilka fajnych ciekawostek.

Zaczęłam czytać 22 III 2013 r.

Szybko się czyta. Niewiele ma wspólnego z filmem.
Brzuch nie bolał mnie ze śmiechu (jak obiecywała okładka), ale przeczytałam w niej kilka fajnych ciekawostek.

6-7 XI 2013

Nie tak dobra jak "woda sodowa", ale lepsza niż fruwaczki. Myślałam, że nie polubię Orient-mena, ale jego rozmowa z Magister Wróżką była świetna ;) No i tęskniłam za Bąbelkiem i Kudłaczkiem.

6-7 XI 2013

Nie tak dobra jak "woda sodowa", ale lepsza niż fruwaczki. Myślałam, że nie polubię Orient-mena, ale jego rozmowa z Magister Wróżką była świetna ;) No i tęskniłam za Bąbelkiem i Kudłaczkiem.

Jestem zachwycona tą niepozorną książeczką. Bardzo ułatwiała przyswojenie sobie wiedzy dotyczącej pasożytów. Zawiera rysunki do samodzielnego uzupełnienia oraz tabele bardzo pomocne przy nauce.
Zdecydowanie przydatna rzecz. Żałuję, że nie mogę znaleźć podobnych zeszytów do innych przedmiotów.

Jestem zachwycona tą niepozorną książeczką. Bardzo ułatwiała przyswojenie sobie wiedzy dotyczącej pasożytów. Zawiera rysunki do samodzielnego uzupełnienia oraz tabele bardzo pomocne przy nauce.
Zdecydowanie przydatna rzecz. Żałuję, że nie mogę znaleźć podobnych zeszytów do innych przedmiotów.

Krótko i zwięźle o pasożytach. Książka zawiera pomocne schematy i przykładowe testy.

Krótko i zwięźle o pasożytach. Książka zawiera pomocne schematy i przykładowe testy.

Przeglądałam książki na Miejskim Regale i wtedy pewien pan stojący obok polecił mi właśnie to. Wcześniej nie miałam do czynienia z twórczością tego autora (pomijając film "Tam, gdzie rosną poziomki", na który kazali nam iść z klasą - jako że to był przymus, nie zwróciłam na niego większej uwagi).

Nie żałuję, że wzięłam ją z półki. Wciągnęła mnie i zachęciła do myślenia na pewne tematy. Polecam przeczytanie, choć chyba sama wolałabym jednak czytać bez wstępu od autora, w którym streszcza wszystkie sceny.

17-18 VIII 2013

Przeglądałam książki na Miejskim Regale i wtedy pewien pan stojący obok polecił mi właśnie to. Wcześniej nie miałam do czynienia z twórczością tego autora (pomijając film "Tam, gdzie rosną poziomki", na który kazali nam iść z klasą - jako że to był przymus, nie zwróciłam na niego większej uwagi).

Nie żałuję, że wzięłam ją z półki. Wciągnęła mnie i zachęciła do myślenia na...

3 - 6 X 2013

Wzięłam ją, bo przypomniało mi się, że kiedyś całą klasą poszliśmy na spotkanie z Martą Fox, które było organizowane w Domu Kultury. Kilka lat temu przeczytałam "Pierwszą miłość" i "Coraz mniej milczenia" tej autorki.

Książka pisana w formie listów, czego zwykle nie lubię, ale tutaj nie przeszkadzało mi. Główna bohaterka była momentami irytująca, ale w ciekawy sposób opisywała swoje uczucia. Niektóre zdania nawet chciałam gdzieś sobie zapisać, bo tak mi się podobały.

3 - 6 X 2013

Wzięłam ją, bo przypomniało mi się, że kiedyś całą klasą poszliśmy na spotkanie z Martą Fox, które było organizowane w Domu Kultury. Kilka lat temu przeczytałam "Pierwszą miłość" i "Coraz mniej milczenia" tej autorki.

Książka pisana w formie listów, czego zwykle nie lubię, ale tutaj nie przeszkadzało mi. Główna bohaterka była momentami irytująca, ale w...

19-24 IX 2013

Lubię książki tego autora, bo wydają mi się lekkie, ale jednocześnie nie są durne ani nie są napisane ohydnie prostym językiem.
Tę książkę umieściłabym gdzieś między "Love story" a "Nagrodami". Zdecydowanie wolę dłuższe utwory Segala, ale czytanie "Ostatniego akordu" też sprawiło mi przyjemność.
Wzięłam ją ze sobą na wakacje. Czytało się ją szybko. Brakowało mi trochę jakiegoś zaskakującego zwrotu akcji, czegoś szokującego, sama nie wiem. Miałam nadzieję, że końcówka mnie zaskoczy.
Cieszę się, że ją przeczytałam, ale raczej nie sięgnę po nią kolejny raz (zostali mi jeszcze "Absolwenci" i mam nadzieję na coś w stylu "Doktorów", "Nagród" albo "Aktów wiary").

19-24 IX 2013

Lubię książki tego autora, bo wydają mi się lekkie, ale jednocześnie nie są durne ani nie są napisane ohydnie prostym językiem.
Tę książkę umieściłabym gdzieś między "Love story" a "Nagrodami". Zdecydowanie wolę dłuższe utwory Segala, ale czytanie "Ostatniego akordu" też sprawiło mi przyjemność.
Wzięłam ją ze sobą na wakacje. Czytało się ją szybko. Brakowało...

6 - 13 VII 2013

Interesująca książka. Przeczytałam w niej to, co spodziewałam się przeczytać. Nie rozczarowała mnie. Mimo że znałam już niektóre 'pułapki myślenia' przedstawione w tej pracy, miło było je sobie przypomnieć, by nie dać się nabrać na sztuczki marketingowców.
Podoba mi się wydanie (estetyczna okładka, czytelna czcionka), ale niestety już po pierwszym przeczytaniu zaczęła odchodzić folia, a że nie lubię rozwalających się książek, trochę mnie to wkurzyło.
Cena z okładki to 32 zł. Ja kupiłam ją w 'Taniej książce' za 12, więc nawet już nie jest mi żal tego, że szybko widać na niej ślady użytkowania :p

Poleciłabym ją zwłaszcza moim babciom, które uwielbiają się sugerować 'szokującymi' nagłówkami w brukowcach ;)

6 - 13 VII 2013

Interesująca książka. Przeczytałam w niej to, co spodziewałam się przeczytać. Nie rozczarowała mnie. Mimo że znałam już niektóre 'pułapki myślenia' przedstawione w tej pracy, miło było je sobie przypomnieć, by nie dać się nabrać na sztuczki marketingowców.
Podoba mi się wydanie (estetyczna okładka, czytelna czcionka), ale niestety już po pierwszym...

Absurdalnie mała czcionka, ale książka dobra. Polecam, ale nie to wydanie.

Absurdalnie mała czcionka, ale książka dobra. Polecam, ale nie to wydanie.

Całkiem niezła do nauki, chociaż zdarzały się błędy (np. pomylone ryciny dotyczące krótko- i dalekowzroczności).

Całkiem niezła do nauki, chociaż zdarzały się błędy (np. pomylone ryciny dotyczące krótko- i dalekowzroczności).

Po przeczytaniu tej książki obrzydły mi pewne wyrażenia używane nagminnie przez autorkę. Ile razy bohaterka może się rumienić, 'rozpadać na kawałki', a Grey pachnieć 'drogim żelem pod prysznic'? Jeszcze bardziej irytują:
- "o święty Barnabo"
- "moja podświadomość (...), a moja wewnętrzna bogini..."
- tryliard razy powtarzane: 'rany Julek', 'kuźwa'.

Przez większość czasu spędzonego przy tej lekturze marzyłam sobie, że ktoś może sprezentuje autorce słownik wyrazów bliskoznacznych.

Mimo licznych wad książka może wciągnąć. Szybko się ją czyta.

Jeśli chodzi o sceny seksu, to wprawdzie jest ich dużo, ale nie 'robią szału' - wg mnie po prostu są przereklamowane.

Cieszę się, że mogłam przeczytać to bez kupowania, bo żałowałabym wydanych pieniędzy. Trudno mi uwierzyć, że ta książka stała się bestsellerem.

Wahałam się, czy wystawić ocenę 'może być' czy 'przeciętna'.

Zastanawiam się, czy wszystkie książki 'grejopodobne', których nagle zrobiło się w księgarniach na pęczki, też są tak rozczarowujące.

Po przeczytaniu tej książki obrzydły mi pewne wyrażenia używane nagminnie przez autorkę. Ile razy bohaterka może się rumienić, 'rozpadać na kawałki', a Grey pachnieć 'drogim żelem pod prysznic'? Jeszcze bardziej irytują:
- "o święty Barnabo"
- "moja podświadomość (...), a moja wewnętrzna bogini..."
- tryliard razy powtarzane: 'rany Julek', 'kuźwa'.

Przez większość czasu...

Ciekawe pomysły, zamierzam niektóre wypróbować ;)
Żałuję, że wątek miłosny nie jest rozwinięty (po tytule spodziewałam się więcej).

Ciekawe pomysły, zamierzam niektóre wypróbować ;)
Żałuję, że wątek miłosny nie jest rozwinięty (po tytule spodziewałam się więcej).