Sięgnęłam po tę książkę zaglądając na regał wstydu. Dlaczego? Wybieram ostatnio te, których chcę się pozbyć aby zrobić miejsca na te bardziej przyszłościowe :). Niegdyś bardzo popularna, wywołująca burzliwe dyskusje, dziś można chyba powiedzieć „gimby nie znajo”.
Po przeczytaniu pierwszą myślą, która mnie naszła była alchemiczna: „ciemna noc duszy”. Autorka opisuje kawałek swojego życia, wyzwolenia seksualnego, lawirowania między przypadkowymi partnerami i „korzystania z życia”. To ostatnie jednak nie jest takie pewne i kończy się na pracy w burdelu i wyzwalającym zakochaniu „od pierwszego wejrzenia”. Bohaterka żyje iluzją, jest zagubiona i samotna, nieświadomie poszukuje siebie w fałszywej przyjemności. Zachowuje się irracjonalnie, brak jej wyważenia: zmienia się z seksualnego drapieżnika w „dorosłą” dziewczynkę, która nie potrafi postawić nawet najcieńszej granicy i użyć krzty asertywności. Pewne momenty czytało mi się średnio, ale skutecznie udawało mi się od nich odciąć. Moralność autorki jest mi obca, nie zgadzam się z nią i odradzam jakiekolwiek naśladownictwo. Nic z tych rzeczy nie uwalnia człowieka i nie rozwija duchowo.
Technicznie czyta się ją szybko i sprawnie – jak każdy pamiętnik.

Sięgnęłam po tę książkę zaglądając na regał wstydu. Dlaczego? Wybieram ostatnio te, których chcę się pozbyć aby zrobić miejsca na te bardziej przyszłościowe :). Niegdyś bardzo popularna, wywołująca burzliwe dyskusje, dziś można chyba powiedzieć „gimby nie znajo”.
Po przeczytaniu pierwszą myślą, która mnie naszła była alchemiczna: „ciemna noc duszy”. Autorka opisuje kawałek...

Mimo wszystko, było warto przeczytać. Końcówka daje do myslenia

Mimo wszystko, było warto przeczytać. Końcówka daje do myslenia

Dobrze, że książkę przeczytałam jako już dorosła osoba. Mogłam przez to spojrzeć na nią bardziej zdroworozsądkowo, niż moje koleżanki z lat szkolnych. Książka pragnie poruszac tematykę wyzwolenia seksualnego i seksoholizmu. Bohaterka jest dualistyczna. Niby chce kochać, a jednak liczy się dla niej seks. Niby chce być samowana, a jednak robi wszystko by swoje ciało sponiewierać.

Dobrze, że książkę przeczytałam jako już dorosła osoba. Mogłam przez to spojrzeć na nią bardziej zdroworozsądkowo, niż moje koleżanki z lat szkolnych. Książka pragnie poruszac tematykę wyzwolenia seksualnego i seksoholizmu. Bohaterka jest dualistyczna. Niby chce kochać, a jednak liczy się dla niej seks. Niby chce być samowana, a jednak robi wszystko by swoje ciało sponiewierać.

Czytałam jako nastolatka. Wtedy oceniłabym na 7. Dzisiaj pewnie na 5/6.

Czytałam jako nastolatka. Wtedy oceniłabym na 7. Dzisiaj pewnie na 5/6.

Seks seksem, ale bohaterka mnie swoją naiwnością, głupotą i uwikłaniem się w chore układy denerwowała. Niby silna i wyzwolona, a jakoś tego nie widać. Same wątki erotyczne, są słabe.

Seks seksem, ale bohaterka mnie swoją naiwnością, głupotą i uwikłaniem się w chore układy denerwowała. Niby silna i wyzwolona, a jakoś tego nie widać. Same wątki erotyczne, są słabe.

Czytałam ją kilka lat temu, ale nie zrobiła na mnie wrażenia. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego.

Czytałam ją kilka lat temu, ale nie zrobiła na mnie wrażenia. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego.

Spodziewałem się książki przepełnionej wstrzasajacymi wspomnieniami nimfomanki-prostytutki. A to tylko pamiętnik. W zasadzie bez emocji.

Spodziewałem się książki przepełnionej wstrzasajacymi wspomnieniami nimfomanki-prostytutki. A to tylko pamiętnik. W zasadzie bez emocji.

Literacko to oczywiście słabizna, ale nie o to chodzi w tej książce. Jak sama autorka mówi, to nie jest portret ofiary, ani żadne wyznanie win. To po prostu historia kobiety, która poszukuje miłości innymi drogami niż te powszechnie uznane za odpowiednie. Myślę, że warto czytać tę książkę z otwartą głową, bez poddawania ocenie postępowania bohaterów, bo każdy ma swoją historię, której inni mogą się tylko domyślać.

Literacko to oczywiście słabizna, ale nie o to chodzi w tej książce. Jak sama autorka mówi, to nie jest portret ofiary, ani żadne wyznanie win. To po prostu historia kobiety, która poszukuje miłości innymi drogami niż te powszechnie uznane za odpowiednie. Myślę, że warto czytać tę książkę z otwartą głową, bez poddawania ocenie postępowania bohaterów, bo każdy ma swoją...

Polecam

Polecam

Nie będę obiektywna w tej recenzji. Moje doświadczenie w czytaniu romansów/książek o tematyce erotycznej jest bliskie zeru - po prostu nie lubię i lubić raczej nie będę. Nie jest to mój klimat.

"Dziennik Nimfomanki" dostałam jako prezent, więc wypadałoby chociaż "liznąć" tego, co znajduje się na stronach tej książki. Sam tytuł dużo mówi nam o treści. Jest to dziennik prowadzony przez nimfomankę, którą jest sama autorka i to ona opowiada własną historię właśnie w formie dziennika.

Spodziewać by się można, że książka będzie pełna pikantnych szczegółów z życia erotycznego nimfomanki - ale tak nie jest. Od czasu do czasu jest wspomnienie o życiu intymnym bohaterki, ale większa część "fabuły" (o ile tak to można nazwać) to tak naprawdę dylematy życiowe autorki. Fabuła jest tutaj tak naprawdę zerowa, wydarzenia z życia bohaterki dziennika są znikome, nie znane nam są żadne szczegóły. Ani to nie wciąga, ani nie zachęca do dalszego czytania. Co trzeba przyznać - wszystko jest bardzo prosto opisane, przez co łatwo się wszystko czyta i jakoś da się przejść przez całą pseudo-fabułę.

Osobiście - nie polecam, ale tak jak wcześniej zaznaczyłam - nie bierzcie tego do siebie. Dziennik całkowicie nie wkomponował się w moje preferencje, gdyż nie jest to coś, po co ja w pierwszej kolejności sięgam. Ale według mnie, "Dziennik Nimfomanki" nie zasługuje na polecenie, bo tutaj nie ma żadnej sensownej fabuły, ani żadnych wartościowych wątków, tylko same "suche fakty" i to głównie nie o tym, co tytuł i opis sugeruje (niby książka 18+, a więcej wątków erotycznych znajdziecie w zwykłych thrillerach).

Nie będę obiektywna w tej recenzji. Moje doświadczenie w czytaniu romansów/książek o tematyce erotycznej jest bliskie zeru - po prostu nie lubię i lubić raczej nie będę. Nie jest to mój klimat.

"Dziennik Nimfomanki" dostałam jako prezent, więc wypadałoby chociaż "liznąć" tego, co znajduje się na stronach tej książki. Sam tytuł dużo mówi nam o treści. Jest to dziennik...