Kod Leonarda da Vinci

Książkę czyta się szybko, przyjemnie, ale czytelnik raczej nie wynosi z niej wiele... ja po przeczytaniu szybko o niej zapomniałam, nie mówiąc już o szczegółach łamigłówek i „puzzli” zasponsorowanych przez autora w treści. Dobra książka na oderwanie się od świata.

Książkę czyta się szybko, przyjemnie, ale czytelnik raczej nie wynosi z niej wiele... ja po przeczytaniu szybko o niej zapomniałam, nie mówiąc już o szczegółach łamigłówek i „puzzli” zasponsorowanych przez autora w treści. Dobra książka na oderwanie się od świata.

Pokaż mimo to

Ostatnio obejrzałam "Kod Leonarda da Vinci" w telewizji i znowu nie mogłam się przemóc, żeby nie przeskakiwać na inne kanały, choć lubię Toma Hanksa i Audrey Tautou, uwielbiam Jeana Reno i uważam, że dobrze zagrali, ale poziom absurdalności fabuły, który w filmie jest nawet wyższy niż w książce, gdzie skupiałam się na zagadkach i pytaniu co będzie dalej, zwyczajnie mnie pokonał.
Zadałam sobie pytanie jakbym odbierała tę książkę, gdyby nie opowiadała o związku Jezusa Chrystusa z Marią Magdaleną? Na pewno treść jest interesująca, nawet wciągająca, rozdziały krótkie, więc nie nużą. Akcja pędzi do przodu niczym rollercoaster. Może chwilami nawet za bardzo, bo człowiek by się wolał skupić na detalach historycznych, zamiast gnać przed siebie jak dziki osioł.
Ale to chyba celowy zabieg, bo gdy się ma czas na analizę "faktów" zawartych w tym wiekopomnym dziele, to się jednak trochę człowiek dziwi. Dlaczego Sophie Neveu grozi, że przebije kolanem obraz "Madonna w grocie", który jest namalowany na desce, a nie płótnie, więc chyba raczej piłą by go należało potraktować? Albo z ilu elementów jest zbudowana Piramida Luwru? Albo dlaczego Langdon, Teabing i reszta towarzystwa, traktują "Ostatnią Wieczerzę" jakby to była relacja naocznego świadka ostatniego posiłku Jezusa z uczniami, a nie artystyczna interpretacja malarza, który żył półtora tysiąca lat później. Czemu się tym sugerować? Jakbym była złośliwa, to bym powiedziała, że dlatego, że mają go u siebie Dominikanie, a katolikom zawsze trzeba przykopać. No miał pecha Leonardo, bo gdyby posunął się w artystycznej interpretacji tak daleko jak np. Caravaggio, to by dostał ochrzan od papieża i mógłby sobie co najwyżej swój bluźnierczy fresk położyć nad łóżkiem w buduarze Salaia. A tu grzecznie dał im czego chcieli i masz, wszystkie jego sekretne znaki przechowały się do czasów współczesnych, gdyż oczywiście żaden z pobożnych braciszków, nawet sam przeor nie wpadł na to, że sekret, za który wyrzynały się i ginęły te wszystkie tajne organizacje mają nomen omen na talerzu!
Lubię rozkoszne absurdy, nawet w książkach rzekomo opierających się na faktach, ale tu jest ich za wiele. Kiedy Teabing mówi, że Biblia to historyczny zapis burzliwych czasów, coś we mnie skowycze, bo uświadamiam sobie, że ten ceniony profesor i kopalnia wiedzy wszelakiej, jest zwyczajnym ignorantem. I, że Biblii nie miał nigdy w ręku. Bo akurat ściśle historycznych ksiąg jest w Piśmie Świętym niewiele. Może dwie Machabejskie, dwie Kronik, miejscami Królewskie i coś z Tory by się wygrzebało, a w Nowym Testamencie Dzieje Apostolskie, choć nieznacznie. A gatunków literackich jest od groma. Pieśni, psalmy, przysłowia, kroniki historyczne, proroctwa, poematy, przypowieści, dzienniki, treny, legendy, hymny. Można by wymieniać bez końca. I co to znaczy "burzliwe czasy"? A spokojnych tam nie było?
Poza tym autor jest po prostu niekonsekwentny. Najpierw poświęca mnóstwo czasu i energii Roberta Langdona i innych książkowych mądrali na zakwestionowanie najpierw istnienia Jezusa Chrystusa (bo Ewangelie kłamią, bo zostały wybrane z powodów politycznych, a nie teologicznych), potem Jego boskości (Zmartwychwstania nie było, bo nikt go nie widział, więc Jezus to tylko charyzmatyczny przywódca religijny, którego mit został wykorzystany przez wyznawców, żeby przejąć władzę w Rzymie), po czym z niezmąconym spokojem powołuje się na te odrzucone i ośmieszone źródła, żeby uwiarygodnić Jego związek z Marią Magdaleną.
Czyli, podsumowując, jest to zgrabne czytadło, umiarkowanie wiarygodne w kwestii faktów historycznych oraz zupełnie niewiarygodne w kwestii faktów religijnych.

Ostatnio obejrzałam "Kod Leonarda da Vinci" w telewizji i znowu nie mogłam się przemóc, żeby nie przeskakiwać na inne kanały, choć lubię Toma Hanksa i Audrey Tautou, uwielbiam Jeana Reno i uważam, że dobrze zagrali, ale poziom absurdalności fabuły, który w filmie jest nawet wyższy niż w książce, gdzie skupiałam się na zagadkach i pytaniu co będzie dalej, zwyczajnie mnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W końcu sięgnąłem po Kod, bo zawsze wydawał mi się histerycznym przereklamowanym dziwadłem. Ale biję się w piersi, bo to rewelacyjna powieść, której nie sposób zapomnieć. A to jaką Brown stworzył fabułę na bazie faktów, to arcymistrzostwo. Do tej jeszcze się z takim czymś nie spotkałem. No i oczywiście książka daje do myślenia. Nie dziwię się, że wypowiadał się o niej nawet Watykan...

W końcu sięgnąłem po Kod, bo zawsze wydawał mi się histerycznym przereklamowanym dziwadłem. Ale biję się w piersi, bo to rewelacyjna powieść, której nie sposób zapomnieć. A to jaką Brown stworzył fabułę na bazie faktów, to arcymistrzostwo. Do tej jeszcze się z takim czymś nie spotkałem. No i oczywiście książka daje do myślenia. Nie dziwię się, że wypowiadał się o niej nawet...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wakacyjna rozrywka ale dobra, trzyma w napięciu.

Wakacyjna rozrywka ale dobra, trzyma w napięciu.

Pokaż mimo to

Ciekawie zinterpretowane drzewo genealogiczne Jezusa i Magdaleny...

Ciekawie zinterpretowane drzewo genealogiczne Jezusa i Magdaleny...

Pokaż mimo to

Witam.Jest to moje kolejne spotkanie z głównym bohaterem Robertem oraz kolejne pozytywne zaskoczenie.
Akcja powieści toczy się bardzo dynamicznie, mimo, że nie ma w niej dużo postaci.Są za to wspaniałe historyczne opisy kościoła, znanych na całym świecie budynków, dzieł sztuki itp.Czytelnik z każdą stroną podąża za odgadywaniem oraz poszukiwaniem nowych symboli, które mają rozwiązać zagadkę.Książka napisana jest dość przejrzystym językiem, a jej treść zaskoczyła mnie kilka razy.
Wielkie brawa dla autora za pomysł, oraz "idealne pociągnięcie tematu"
Komu można ją polecić ? Zdecydowanie każdemu

Witam.Jest to moje kolejne spotkanie z głównym bohaterem Robertem oraz kolejne pozytywne zaskoczenie.
Akcja powieści toczy się bardzo dynamicznie, mimo, że nie ma w niej dużo postaci.Są za to wspaniałe historyczne opisy kościoła, znanych na całym świecie budynków, dzieł sztuki itp.Czytelnik z każdą stroną podąża za odgadywaniem oraz poszukiwaniem nowych symboli, które mają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytana, na półce:)

Przeczytana, na półce:)

Pokaż mimo to

Była to jedna z lepszych książek w serii i czytałem ją jako pierwszą - dopiero później dowiedziałem się, że nie było to po kolei.
Ta część mnie urzekła ciekawymi zagadkami i zwrotami akcji, do tego sama postać z tytułu ma w sobie coś tajemniczego, coś co powodowało, że człowiek chciał wierzyć w te wszystkie tajemnice. Godna polecenia.

Była to jedna z lepszych książek w serii i czytałem ją jako pierwszą - dopiero później dowiedziałem się, że nie było to po kolei.
Ta część mnie urzekła ciekawymi zagadkami i zwrotami akcji, do tego sama postać z tytułu ma w sobie coś tajemniczego, coś co powodowało, że człowiek chciał wierzyć w te wszystkie tajemnice. Godna polecenia.

Pokaż mimo to

Książka zdecydowanie godna polecenia. Jest idealna dla miłośników zagadek, gdyż tajemnice piętrzą się w każdym zakamarku rzeczywistości wykreowanej przez Dana Browna. Wątki historyczne i religijne pozwalają inaczej spojrzeć zarówno na dzieła Leonarda da Vinci, jak i na znane każdemu z nas wydarzenia dziejowe. Osobiście urzekły mnie również odniesienia do architektury i sztuki, które sprawiły, że znalazłam się w miejscach, w których nigdy jeszcze nie byłam. Akcja w książce toczy się szybko, z tego powodu czyta się do końca z zapartym tchem.

Książka zdecydowanie godna polecenia. Jest idealna dla miłośników zagadek, gdyż tajemnice piętrzą się w każdym zakamarku rzeczywistości wykreowanej przez Dana Browna. Wątki historyczne i religijne pozwalają inaczej spojrzeć zarówno na dzieła Leonarda da Vinci, jak i na znane każdemu z nas wydarzenia dziejowe. Osobiście urzekły mnie również odniesienia do architektury i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia kompletnie wyssana z palca, ale czyta się fenomenalnie.

Historia kompletnie wyssana z palca, ale czyta się fenomenalnie.

Pokaż mimo to