Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wykonanie genialne. Fabuła natomiast....nawet nie wiem czy była.

Wykonanie genialne. Fabuła natomiast....nawet nie wiem czy była.

10 bo nie da się dać 11 lub więcej (niestety). Nie będę oryginalny jeśli chodzi o czas w którym sięgnąłem po Chłopów. Zaraz po tym jak obwieszczono datę premiery nowej wersji filmy, tknęło mnie i sięgnąłem po audiobook oczywiście. Pierwszy rozdział słuchałem trzy razy, bo dwóch pierwszych lektorów mi zupełnie nie podeszło. Szczęśliwie okazało się, że jest wersja czytana przez maestro Krzysztofa Gosztyłę i już wiedziałem, że będzie to niezwykła literacka przygoda.
Chłopów nie da się czytać ot tak, po łebkach, ciągiem, byle by tylko przejść przez treść, obojętnie, dla samej znajomości fabuły. Ilość wątków, informacji, zawartych w opisach szczegółów, bohaterów i wiedzy z tamtego okresu, która w dodatku przedstawiona jest w tak trafny i poetycki wręcz sposób, sprawia, że należy się tą lekturą napawać. Jeść ją pomalutku, łyżkami a nie wielką chochlą. Nie dziwi mnie, że wielu do niej później wraca, bo ilość przysłów, przypowieści, wszelakiej wiedzy, jest tak ogromna, że sam zakupię ją w tradycyjnej formie. Pierwsza jako wydanie kolekcjonerskie i to nie z tą nowoczesną okładką, a jakąś inną, wyjątkową. Drugą zaś „do skatowania”, gdzie pomiędzy kartkami będę przyklejał kolorowe fiszki jako zakładki ważnych stron, a na nich samych zakreślał będę ołówkiem najważniejsze fragmenty.
Ta wielka księga to idealna laurka i przekrój profilu polaków z tamtych lat, który swą charakterystyką odsłania wszelkie cechy charakteru społeczności nie tylko chłopskiej. Ile to razy słuchając marszczyłem czoło, najpierw ze zdziwienia a potem z ciekawości, jak wiele schematów zachowań zachowało się w społeczeństwie do dziś. Szczególnie na moich Kujawach gdzie, odnoszę wrażenie, społeczeństwo obserwując w danych stuleciach swoich sąsiadów, skrzętnie przejęło najgorsze ich cechy. Dzięki Chłopom odkryłem, niczym zasady fizyki kwantowej, dlaczego ludzie wokół mnie są tacy, jacy są. Teraz wiem, że nie ma co szukać w tym logiki, mechanizmu działania, czy podstaw zasad. Trzeba po prostu zaakceptować fakt, że tak jest, bo było tak od dawna.
Często wyrażałem swój podziw, że napisał to człowiek, który był wiecznie pod wpływem alkoholu, na tyle silnie, że nie był w stanie pojechać odebrać nagrody Nobla za to właśnie dzieło. Patrząc na to jak upojenie alkoholem często obezwładnia człowieka, to Reymont był w tym bardzo światły a umysł jego był bystry i przejrzysty. Aż człowiek się zastanawia, jak jeszcze bardziej podniosłe było by to dzieło, gdyby robił to natchniony na trzeźwo.
Czytałem wiele opinii o tym, że to słaba książka, totalnie nie zrozumiała. Owszem będzie taka dla kogoś, kto ma zamknięty umysł i oporny jest na wszelaką wiedzę. Sam musiałem sprawdzać parę rzeczy w internecie, a i szczęśliwie wiele z nich znałem. Wynika to z tego, że nie obce mi są wycieczki po skansenach oraz zagłębianie się w nie tylko ich historię.
Cieszę się też, że udało mi się poznać to dzieło jeszcze przed czterdziestką.

10 bo nie da się dać 11 lub więcej (niestety). Nie będę oryginalny jeśli chodzi o czas w którym sięgnąłem po Chłopów. Zaraz po tym jak obwieszczono datę premiery nowej wersji filmy, tknęło mnie i sięgnąłem po audiobook oczywiście. Pierwszy rozdział słuchałem trzy razy, bo dwóch pierwszych lektorów mi zupełnie nie podeszło. Szczęśliwie okazało się, że jest wersja czytana...

Daję pełną liczbę gwiazdek bo...
Mimo słabych ocen to jest książka wyjątkowa. Trudna, skomplikowana, wielobarwna. Na pewno jednak pouczająca i trzymająca w uwadze w każdym momencie.
Dodatkowo, co jest bardzo istotne, autorka jest do bólu szczera. Obnaża się przed czytelnikiem całkowicie. I chociaż robi to w stosunku do siebie, to jednak nie bierze jeńców a raczej jeńca.
Jedyna różnica to zmiana imienia i nazwiska. Reszta to dogłębna analiza oraz przekrój przez myśli, emocje i odczucia osoby, która rozpoczyna swoją walkę z uzależnieniem.
Robi to w znanym sobie stylu, gdzie szczerość przeplata się z humorem i sarkazmem. Co ważne nie boi się stawiać sprzeciwu tam gdzie logika wyraźnie na to wskazuje. I nie ważne czy to była słuszna decyzja czy też błąd.
Polecam każdemu.

Daję pełną liczbę gwiazdek bo...
Mimo słabych ocen to jest książka wyjątkowa. Trudna, skomplikowana, wielobarwna. Na pewno jednak pouczająca i trzymająca w uwadze w każdym momencie.
Dodatkowo, co jest bardzo istotne, autorka jest do bólu szczera. Obnaża się przed czytelnikiem całkowicie. I chociaż robi to w stosunku do siebie, to jednak nie bierze jeńców a raczej...