Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybory podejmowane przez innych wpływają na naszą rzeczywistość.


To boli. A raczej rozrywa na strzępy. Bezsilność miesza się z poczuciem winy. Bo przecież zawsze można było zrobić więcej. Ale czy na pewno?

"Nieodwracalnie" to ten sam obraz, widziany oczami różnych widzów. Wyobraź to sobie. Patrzysz na raj, który w oczach innych może stanowić wizualizacje ich prywatnego piekła...

"Nieodwracalnie" to małomiasteczkowy klimat. To ponowne spotkanie się z ludźmi, którzy jeszcze wczoraj byli nam dobrze znani, a dziś są zupełnie obcy. To znane rysy obleczone w nowe twarze. Gdy Adam dowiaduje się o samobójstwie przyjaciela, postanawia ponownie wrócić na stare śmieci. Jednak czym tak naprawdę się kieruje?

Autor zwraca w tym thrillerze uwagę na to, jak kruche potrafią być ludzkie relacje. Jak często w pędzie życia zapominamy o tych, którzy kiedyś byli stałym elementem naszego życia. Niewątpiwie każdy człowiek odpowiada za podjęte przed siebie decyzje, jednak czy czasem nieświadomie nie dokładamy cegieł do muru, za którym potrafią emocjonalnie chować się nasi bliscy?

To trudne pytania. I emocjonalnie trudna powieść. Thriller, który przesiąknięty jest wewnętrznymi rozterkami bohaterów, którzy mogliby nosić nasze twarze. A my moglibyśmy nosić na barkach ich poczucie winy i straty...

Wybory podejmowane przez innych wpływają na naszą rzeczywistość.


To boli. A raczej rozrywa na strzępy. Bezsilność miesza się z poczuciem winy. Bo przecież zawsze można było zrobić więcej. Ale czy na pewno?

"Nieodwracalnie" to ten sam obraz, widziany oczami różnych widzów. Wyobraź to sobie. Patrzysz na raj, który w oczach innych może stanowić wizualizacje ich prywatnego...

Niektórzy patrzą w ciemność ze strachem
Inni z ostrożnością
Ja, Signa Farrow, z czułością...


Za mało Cię było, Śmierci.
Postacie drugoplanowe zdominowały tę historię.
Czy to źle? Niekoniecznie.
Jednak, gdy ktoś wyczekiwał Cię zbyt bardzo, mógłby się rozczarować.
Jednak równowaga w przyrodzie musi zostać zachowana
I tak oto poznajemy kogoś zupełnie innego...

Poznając nową postać można wyczuć pewien nostalgiczny smutek.
Nie jest ona ani do końca zła, ani do końca dobra...
Jest tym, co czasem przeklinamy w myślach.
Momentami pragniemy oszukać.
Jednak nigdy nie przyszło nam do głowy, by pokusić się o zrozumienie...

Podobnie jak "Belladonna", "Foxglove" bliżej mimo wszystko do Young niż Adult 😉 Momentami wszystko stało się dla mnie zbyt przewidywalne. Mimo to, jestem ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów w przyszłym tomie. Ta historia na pewno nie może się tak skończyć.

Niektórzy patrzą w ciemność ze strachem
Inni z ostrożnością
Ja, Signa Farrow, z czułością...


Za mało Cię było, Śmierci.
Postacie drugoplanowe zdominowały tę historię.
Czy to źle? Niekoniecznie.
Jednak, gdy ktoś wyczekiwał Cię zbyt bardzo, mógłby się rozczarować.
Jednak równowaga w przyrodzie musi zostać zachowana
I tak oto poznajemy kogoś zupełnie innego...

Poznając...

Ta książka, mimo swej fikcyjności pokazuje tak boleśnie prawdziwy obraz rzeczywistości, że ciężko przejść obok niej obojętnie.

Stella jest nastolatką.
Stella jest prześladowana.
Stella czuje strach.
Stella czuje samotność.
Stella tworzy 21 sposób na śmierć...

Scena pierwsza. Początek książki. Stella siedzi w sali pełnej swoich kolegów i koleżanek z klasy. Dostaje wiadomość, w której jej była przyjaciółka pisze, żeby nie jest tam mile widziana i nikt jej tam nie chce.

Stopniowo poznajemy życie nastolatki, które przepełnione jest groźbami, mobbingiem, przemocą psychiczną. Stella wciąż walczy. Wciąż wierzy, że los może się odmienić...

Myślę, że to pozycja obowiązkowa dla każdego rodzica. Puszczamy nasze dzieci w świat, wierząc, że mimo wszystko zawsze będziemy w stanie im pomóc. Co jednak, gdy dziecko wybiera milczenie? Milczenie, które kosztuje zbyt wiele...

Ta książka, mimo swej fikcyjności pokazuje tak boleśnie prawdziwy obraz rzeczywistości, że ciężko przejść obok niej obojętnie.

Stella jest nastolatką.
Stella jest prześladowana.
Stella czuje strach.
Stella czuje samotność.
Stella tworzy 21 sposób na śmierć...

Scena pierwsza. Początek książki. Stella siedzi w sali pełnej swoich kolegów i koleżanek z klasy. Dostaje...

Był pustynny piach, tragiczna przeszłość i wyciągnięta w jej stronę dłoń, oznaczająca nadzieję na przetrwanie.
Luli al - Nazari wie, co to strata. Stając się Nocną Kolekcjonerką wciąż wraca myślami do dnia, w których jej wioskę zaatakowali zabójcy w czerni...

Mazen to złote dziecko, syn sułtana. Złota klatka wciąż pozostaje klatką, dlatego młody mężczyzna decyduję się na podjęcie decyzji, która na zawsze odmieni jego życie...

"Złodziej gwiezdnego pyłu" to pustynne opowieści, które przyspieszają bicie serca. To zew przygody, którego nie da się wyciszyć. To historia samotnych ludzi, którzy ukrywają swe sekrety głębiej, niż ruchome piaski swoje ofiary. To powieść o stracie, okrucieństwie i zwrotach akcji, które zadowolą najbardziej wymagających czytelników.

Może to banalne, jednak z utęsknieniem będę wypatrywać kolejnego tomu.

Był pustynny piach, tragiczna przeszłość i wyciągnięta w jej stronę dłoń, oznaczająca nadzieję na przetrwanie.
Luli al - Nazari wie, co to strata. Stając się Nocną Kolekcjonerką wciąż wraca myślami do dnia, w których jej wioskę zaatakowali zabójcy w czerni...

Mazen to złote dziecko, syn sułtana. Złota klatka wciąż pozostaje klatką, dlatego młody mężczyzna decyduję się na...

Czy wygoda przyczynia się do upadku moralności❓️


Jesteś chroniony. Rodzisz się. Przeżywasz trzynaście bezpiecznych lat życia, a potem oni zdecydują czy masz prawo żyć w jednym kawałku...

Taki jest świat "Podzielonych". Rodzice lub prawni opiekunowie mają prawo zadecydować czy zostaniesz roszczepiony. To tak nie do końca śmierć. Przecież twoje członki będą służyć większemu dobru. Uratują kogoś. Dadzą mu możliwość żyć w sprawności.
Nikt jednak nie wie, jak sam proces wygląda.
To tajemnica.
Ale spokojnie.
Wszystko odbywa się w sposób humanitarny.
Tak stanowi prawo.

Troje bohaterów. Trzy różne perspektywy. Każde z nich zostało zakwalifikowane do roszczepienia. Wyobraź sobie, co dzieje się w głowie dzieciaka, który wie, że zostanie podzielony na części...

Lekkie pióro idzie w parze z poważnymi tematami. Wiele razy zastanawiałam się, co by było, gdyby świat naprawdę poszedł w takim kierunku.
Dokąd zmierzamy jako ludzkość?
Dlaczego moralność kojarzona jest z doktrynami religijnymi?
Czy upadek moralności ludzkiej ma swoją przyczynę w wygodzie, która coraz bardziej staje się naszą codziennością?

Czy wygoda przyczynia się do upadku moralności❓️


Jesteś chroniony. Rodzisz się. Przeżywasz trzynaście bezpiecznych lat życia, a potem oni zdecydują czy masz prawo żyć w jednym kawałku...

Taki jest świat "Podzielonych". Rodzice lub prawni opiekunowie mają prawo zadecydować czy zostaniesz roszczepiony. To tak nie do końca śmierć. Przecież twoje członki będą służyć...

Często zapominamy o tym, że zwyczajność bywa niezwykła. Że codzienne ludzkie sprawy są puzzlami składającymi się w układankę zwaną życiem. Losy bohaterów "Wyspy Łowców" odzwierciedlają wydarzenia, które mogłyby mieć miejsce tuż obok nas... Dodatkowo kryminalny motyw dodaje temu thrillerowi mroczny akcent.


Nietypowy dobór postaci. Każde z nich toczy własne wewnętrzne walki. O przetrwanie, o siłę na zmiany, zrozumienie. Zło ma tutaj różne oblicze. Czytając tę książkę można bezustannie zadawać sobie pytanie - gdzie kończy się asertywność i wiara w siebie, a w którym zaczyna egoizm?


Można pewne sytuacje przewidzieć, jednak wydaję mi się, że nie o to w czytaniu tej powieści chodzi. Autor bardzo skupił się na kreacji bohaterów. Mamy możliwość poznawania wydarzeń z różnych perspektyw, a w związku z tym zaglądania za wewnętrzną kurtynę emocji. Poznawanie odczuć bohaterów sprawia, że możemy rozłożyć na czynniki pierwsze podejmowane przez nich decyzje. I ocenić je według własnego uznania.

Często zapominamy o tym, że zwyczajność bywa niezwykła. Że codzienne ludzkie sprawy są puzzlami składającymi się w układankę zwaną życiem. Losy bohaterów "Wyspy Łowców" odzwierciedlają wydarzenia, które mogłyby mieć miejsce tuż obok nas... Dodatkowo kryminalny motyw dodaje temu thrillerowi mroczny akcent.


Nietypowy dobór postaci. Każde z nich toczy własne wewnętrzne...

To nie jest kolejna opowieść o miłości, opakowana a fantastyczne pudełko. To historia młodej kobiety, która dzierży w dłoniach potężną moc. Poznajcie Io, potomkinię Mojr. Przecinaczkę ludzkich nici...

Co znajdziesz w PRZECINACZCE?
* siostrzane więzi
* kryminalny wątek
* nici łączące ludzi z ukochanymi ludźmi, rzeczami i miejscami
* mitologiczne motywy

Jakie pytanie zadałam sobie nie raz czytając tę powieść? Czy mamy prawo rozgrzeszać raz za razem okrucieństwo ludzi, których kochamy? Czy jesteśmy obiektywni w swym osądzie, czy jednak przymykamy oko na zło, które potrafiłoby tkwić pod ich skórą?
Zastanów się, czy zdarzyło Ci się odwrócić wzrok tylko dlatego, gdy błędy popełniał ktoś, kogo kochasz?

"Przecinaczka" posiada cały wachlarz bohaterów, którzy oczarowują, zaskakują, zmuszają do przemyśleń. Nie są źli. Nie są dobrzy. Dobro i zło toczy w nich walkę, która nie zawsze kończy się wygraną lepszej strony...

To nie jest kolejna opowieść o miłości, opakowana a fantastyczne pudełko. To historia młodej kobiety, która dzierży w dłoniach potężną moc. Poznajcie Io, potomkinię Mojr. Przecinaczkę ludzkich nici...

Co znajdziesz w PRZECINACZCE?
* siostrzane więzi
* kryminalny wątek
* nici łączące ludzi z ukochanymi ludźmi, rzeczami i miejscami
* mitologiczne motywy

Jakie pytanie...

Może włożę kij w przysłowiowe mrowisko, jednak fanką pierwowzoru nigdy nie byłam. Owszem, podobała mi się cudowana akademia, w której wyobraźnia mogła hulać bez granic, jednak sama postać Kleksa i Adasia Niezgódki już niekoniecznie...

Za to, Adę polubiłam z marszu, mimo że powiedziała:
"- Po pierwsze nie wierzę w wyobraźnię".

Polubiłam się z bohaterami. Każdym innym. Każdym wyjątkowym na swój sposób. Nie była to książka, która zaskakiwała. Poruszała inne struny. Te zakorzenione, dziecięce, przepełnione magią wyobraźni.
Poznawanie Ady i śledzenie jej losów było wręcz relaksujące. Oto ona, pewna dziewczyna, w której smutek i rozsądek mieszały się z dziecięcym pragnieniem podskórnych zmian.

Może włożę kij w przysłowiowe mrowisko, jednak fanką pierwowzoru nigdy nie byłam. Owszem, podobała mi się cudowana akademia, w której wyobraźnia mogła hulać bez granic, jednak sama postać Kleksa i Adasia Niezgódki już niekoniecznie...

Za to, Adę polubiłam z marszu, mimo że powiedziała:
"- Po pierwsze nie wierzę w wyobraźnię".

Polubiłam się z bohaterami. Każdym innym....

"Wydaję mi się" powinno być sentencją mojego życia.
Wydawało mi się, że przeszłość mam za sobą.
Że zamknęłam drzwi, które tylko w gorsze dni uchylały się nieproszone.
Wydawało mi się, że wyrzuty sumienia zgasły.

Sądziłam też, że znam swoje dziecko.
Bo znamy swoje dzieci, prawda?
Patrzymy, jak nieporadnie stawiają pierwsze kroki.
Uczą trzymać się nóż, widelec, a później kolorowe kredki.
Usypiają w piżamie w jednorożce lub dinozaury.
Przybiegają do nas z rozbitym kolanem.
Potrzebują nas.
A później nie wiadomo kiedy, są praktycznie pełnoletnie.
Wciąż rozmawiamy, śmiejemy się, czujemy, że mogą na nas liczyć.
A później zderzamy się z rzeczywistością...

"Żar" to przykład kryminalnego debiutu, który rozerwie Cię w środku na strzępy. Autorka wplata w fabułę trudne tematy, które zmuszają do refleksji.
Jestem na tak i czekam na kolejne powieści.

"Wydaję mi się" powinno być sentencją mojego życia.
Wydawało mi się, że przeszłość mam za sobą.
Że zamknęłam drzwi, które tylko w gorsze dni uchylały się nieproszone.
Wydawało mi się, że wyrzuty sumienia zgasły.

Sądziłam też, że znam swoje dziecko.
Bo znamy swoje dzieci, prawda?
Patrzymy, jak nieporadnie stawiają pierwsze kroki.
Uczą trzymać się nóż, widelec, a później...