Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak jak się spodziewałam, Wiśniewski po Samotności w Sieci nie napisał i prawdopodobnie nie napisze już nic lepszego. Ta książka rozczuliła mnie tylko w tych momentach, kiedy wprost nawiązywała do wydarzeń z poprzedniej części. Cała reszta była sztuczna, wymuszona, nic nie wnosząca do całej historii. Nie wierzę, że przebrnęłam przez tyle stron, by dowiedzieć się, co stało się z Jakubem i nie uzyskać na to żadnej odpowiedzi. Ogromny zawód.

Tak jak się spodziewałam, Wiśniewski po Samotności w Sieci nie napisał i prawdopodobnie nie napisze już nic lepszego. Ta książka rozczuliła mnie tylko w tych momentach, kiedy wprost nawiązywała do wydarzeń z poprzedniej części. Cała reszta była sztuczna, wymuszona, nic nie wnosząca do całej historii. Nie wierzę, że przebrnęłam przez tyle stron, by dowiedzieć się, co stało...

Skarbnica wiedzy o Tomku Beksińskim, niezaprzeczalnie pozycja obowiązkowa dla każdego fana. Mnóstwo informacji, których nie ma w żadnym innym miejscu. I mnóstwo świetnej muzyki, którą można wyciągnąć czytając.

Skarbnica wiedzy o Tomku Beksińskim, niezaprzeczalnie pozycja obowiązkowa dla każdego fana. Mnóstwo informacji, których nie ma w żadnym innym miejscu. I mnóstwo świetnej muzyki, którą można wyciągnąć czytając.

Nie wiem czy dałabym tak niską ocenę gdybym książkę przeczytała w wieku 13-15 lat, kiedy to przeżywa się ten największy bunt. Okropnie się nudziłam czytając ją i nie mogłam wyciągnąć z niej niczego, czego bym nie wiedziała albo co by mnie wzruszyło. Jedynie podobał mi się monolog Pana Antoliniego, który był sensowny, prawdziwy i trafiał do mnie. Jednak co z tego skoro to wszystko już wiem! Kiedy miałam 14 lat moi rówieśnicy czytali tę książkę i zachwycali się nią a ja sięgnęłam po nią dopiero teraz i przeżyłam niesamowite rozczarowanie. Tytuł bardzo chwytliwy - treść nie bardzo.

Nie wiem czy dałabym tak niską ocenę gdybym książkę przeczytała w wieku 13-15 lat, kiedy to przeżywa się ten największy bunt. Okropnie się nudziłam czytając ją i nie mogłam wyciągnąć z niej niczego, czego bym nie wiedziała albo co by mnie wzruszyło. Jedynie podobał mi się monolog Pana Antoliniego, który był sensowny, prawdziwy i trafiał do mnie. Jednak co z tego skoro to...

Bardzo klimatyczna książka, chociaż z wieloma błędami w środku i literówkami, to mimo wszystko czytało się bardzo dobrze. Uwielbiam książki ukazujące życie kibicowskie kiedyś, bo mając z nim do czynienia teraz, widzę jak wielkie są różnice. Polecam każdemu zainteresowanemu tematyką.

Bardzo klimatyczna książka, chociaż z wieloma błędami w środku i literówkami, to mimo wszystko czytało się bardzo dobrze. Uwielbiam książki ukazujące życie kibicowskie kiedyś, bo mając z nim do czynienia teraz, widzę jak wielkie są różnice. Polecam każdemu zainteresowanemu tematyką.

Książkę przeczytałam w dwa dni. Dla mnie jest to opowieść wstrząsająca, szczególnie, że jest na faktach. Też miałam przyjemność obcowania z takim środowiskiem dosyć długi czas i wiem jak to wciąga i jak w pewnym momencie nie ma już żadnych granic. Dlatego też zakończenie bardzo przeżywałam, bo zdaję sobie sprawę jak ciężko musiało być porzucić to wszystko.

Książkę przeczytałam w dwa dni. Dla mnie jest to opowieść wstrząsająca, szczególnie, że jest na faktach. Też miałam przyjemność obcowania z takim środowiskiem dosyć długi czas i wiem jak to wciąga i jak w pewnym momencie nie ma już żadnych granic. Dlatego też zakończenie bardzo przeżywałam, bo zdaję sobie sprawę jak ciężko musiało być porzucić to wszystko.