Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy z więzienia wychodzi Aneta Bulandra, zbrodnia i konflikt sprzed lat znów dochodzą do głosu. Detektyw Jakub Sobieski, wraz ze swoją przyjaciółką pracującą w prokuraturze, zanurzają się w sieci wzajemnych powiązań i zatargów między właścicielami warszawskiego kasyna Warszawa Royal.

W latach 90. w Warszawa Royal doszło do strzelaniny, w której zginął Hussakowski, jeden z jego pracowników, a jego żona,Natalia, wskutek odniesionych ran zapadła w śpiączkę. Skazana za popełnienie zbrodni krupierka Aneta utrzymuje, że jest niewinna. Zgłasza się do niedoszłego detektywa, aby pomógł jej to udowodnić. Jakub współpracuje z dawną koleżanką z pracy Adą, obecnie aplikantką w stołecznej prokuraturze. Im więcej próbuje się dowiedzieć na temat wydarzeń z kasyna tym bardziej wydaje mu się, że nie chodzi tu o prawdę tylko o ochronę interesów kolejnych jego zleceniodawców.

Tej powieści niczego nie brakuje. Intrygi i wzajemne powiązania między postaciami odkrywane przez Jakuba tworzą solidną oś, którą podąża czytelnik. Postacie detektywa i młodej prokurator są dobrze napisane, ich wątki nie przysłaniają kryminalnego. Historia jest interesująca, zwrotów akcji jest całkiem sporo, autorce udało się uniknąć przewidywalności.
Mimo, że jest to drugi tom z serii o detektywie Sobieskim można go czytać bez obawy o niezrozumienie części fabuły. Elementem, który bym ograniczyła do minimum lub zupełnie pominęła, to interludia w postaci wspomnień mężczyzny na temat obsesji wobec kobiety. Nie wprowadzają zbyt wiele, są dość długie i niepasujące stylem do reszty książki.

Ze złości będzie satysfakcjonującą propozycją dla każdego fana kryminału. Ciemne interesy, hazard, porachunki między biznesmenami, niewygodne fakty z przeszłości. Seria o detektywie Sobieskim doczeka się prawdopodobnie kolejnych odsłon. Pozostaje czekać, bo potencjał jest bardzo duży.

Kiedy z więzienia wychodzi Aneta Bulandra, zbrodnia i konflikt sprzed lat znów dochodzą do głosu. Detektyw Jakub Sobieski, wraz ze swoją przyjaciółką pracującą w prokuraturze, zanurzają się w sieci wzajemnych powiązań i zatargów między właścicielami warszawskiego kasyna Warszawa Royal.

W latach 90. w Warszawa Royal doszło do strzelaniny, w której zginął Hussakowski, jeden...

Myśląc Kora, myślę Artystka. Jej utwory towarzyszą mi prawie codziennie w różnych nastrojach i odsłonach. Od jej odejścia mijają 4 lata. Tak jak wiele osób wypowiadających się w książce pamiętam ten dzień bardzo dobrze. 28 lipca 2018 roku, zaćmienie Księżyca, szał niebieskich ciał.


Publikacja pozwala spojrzeć na nią oczami jej bliskich, przyjaciół, fanów, z którymi rozmawia Beata Biały. Opowiadają o Artystce, Przyjaciółce, Kobiecie, która wymykała się wszelkim schematom i konwenansom. Z ich wypowiedzi wyłania się wielobarwny obraz osoby bardzo trudnej do opisania. Dzięki mnogości rozmówców jest pełniejszy, bardziej wiarygodny, a zarazem niesamowicie ciekawy. W osobach mówiących wyczuwa się emocje, jakie żywili wobec Kory. Te wszystkie elementy sprawiają, że wspomniany zbiór tworzy bardzo dobry pomysł na biografię.



Kunszt autorki w prowadzeniu wywiadów jest bez wątpienia elementem czyniącym tę książkę tak wartościową. Beata Biały wie, z kim i o kim rozmawia. Można zauważyć rozwiniętą uważność na rozmówcę i świadomość osoby, o którą pyta oraz relacji z nią. Dzięki temu można wyczuć fascynację Korą, czułość, jaką ją darzono oraz od niej otrzymywano, jak również tęsknotę za nią.



Słońca bez końca… będą także gratką dla odkrywców historii polskiego rocka. Wypowiadają się tu członkowie i menedżerowie zespołu Maanam, ujęta jest także jego historia od powstania do rozpadu oraz jak przebiegała solowa kariera Kory. Oprócz spotkania z niebanalną Artystką dostajemy też tło polskiej branży muzycznej oraz przemian społecznych, w jakich działał Maanam i jego Liderka.



Z wielką przyjemnością przyznam, że dawno żadnej biografii nie czytało mi się tak dobrze. Z każdej rozmowy wyłoniła się inna Kora. Wciąż możliwa do rozpoznania, jednak trudna do uchwycenia. Mnogość perspektyw wzbogaca to, co do tej pory wiedzieliśmy o Oldze Jackowskiej. Napisała i opowiedziała o sobie dużo, teraz opowiedzieli o niej jej bliscy, którym tak jak wielu z nas Jej brakuje. Od czterech lat…

Myśląc Kora, myślę Artystka. Jej utwory towarzyszą mi prawie codziennie w różnych nastrojach i odsłonach. Od jej odejścia mijają 4 lata. Tak jak wiele osób wypowiadających się w książce pamiętam ten dzień bardzo dobrze. 28 lipca 2018 roku, zaćmienie Księżyca, szał niebieskich ciał.


Publikacja pozwala spojrzeć na nią oczami jej bliskich, przyjaciół, fanów, z którymi...

Rosyjski mistrz szachowy w książce Nadchodzi zima opisuje krok po kroku rządy Władimira Putina. Wszystkie opisywane wydarzenia pokazują, jak na oczach świata wyrósł dyktator, który doprowadził i wciąż doprowadza do kolejnych tragedii.


Tytuł książki przy obecnej pogodzie brzmi nienaturalnie. Z kolei z coraz większym spokojem i przyzwyczajeniem obserwujemy wydarzenia za naszą wschodnią granicą. Powinno nas to zaniepokoić. Autor w swojej publikacji stwierdza wprost: to właśnie obojętność i ustępliwość światowych mocarstw sprawiły, że Putin jest tym, kim jest – globalnym zagrożeniem. Skutki opieszałości polityków i bagatelizowanie tego problemu świat odczuwa w 2022 roku dobitnie. Słowa Kasparowa, który od ponad dwóch dekad krytykował rządy dyktatora, spełniają się niczym kasandryczna wizja.

Autor tworzy kompendium wiedzy o tym, co działo się w Rosji od upadku Związku Radzieckiego. Podstawowy punkt odniesienia stanowi zimna wojna. Zdaniem Kasparowa nigdy się nie skończyła, lecz tylko zmodyfikowała w nowy konflikt. Dla czytelników, którzy tej części historii nie doświadczyli z racji wieku, będzie to obraz tego, jak kształtowało się to państwo, jakie były skutki kolejnych wydarzeń. Dowiedzą się także o przyczynach i przebiegu wojny między innymi w Czeczenii i Gruzji. Starsi natomiast będą mieli okazję wiele rzeczy sobie przypomnieć i uporządkować. W dobie fake newsów i medialnej manipulacji szczególnie warto dbać o przyswajanie faktów.

Nadchodzi zima to lektura, która uczy i boli. Niemniej jednak świat, w którym obudziliśmy się 24 lutego 2022 roku, pokazuje, że niewiedza i obojętność nie chronią przed niczym. To w takich warunkach wzrastają dyktatorzy.

Rosyjski mistrz szachowy w książce Nadchodzi zima opisuje krok po kroku rządy Władimira Putina. Wszystkie opisywane wydarzenia pokazują, jak na oczach świata wyrósł dyktator, który doprowadził i wciąż doprowadza do kolejnych tragedii.


Tytuł książki przy obecnej pogodzie brzmi nienaturalnie. Z kolei z coraz większym spokojem i przyzwyczajeniem obserwujemy wydarzenia za...

Za czym tęsknią mężczyźni? Czego się najbardziej boją? Na te pytania odpowiadają bohaterowie debiutanckiej powieści Kamila Zinczuka pod tytułem Samotności.

Samotności to powieść obyczajowa osadzona we współczesnej, polskiej rzeczywistości. Podzielona jest na pojedyncze historie niepowiązanych ze sobą mężczyzn. Rzadko poznajemy ich imiona, za to bardzo głęboko jesteśmy dopuszczani do ich myśli. Przedział wieku bohaterów to mniej więcej 30-40 lat. Co ich najbardziej dotyka? Lęki, uzależnienia, kłopoty w relacjach, przebyte traumy. Wszystko to skupia się w tytułową samotność o wielu postaciach i stanach skupienia. Najczęstszym jest ten ciekły i wysokoprocentowy. Dżuma XXI wieku ma różne stadia i formy, jednak zawsze jest tak samo wyniszczająca.

Czy Samotności to lektura, która może wyłącznie zdołować i przypomnieć nam o ciemnej stronie życia? Nie powiedziałabym, choć wiele typowych dla obyczajówek upiększeń i uproszczeń autor wręcz rozciera w proch, a swoich bohaterów przeprowadza przez morza niepowodzeń, nie oszczędzając ich ani na moment. Czytamy o losach facetów podobnych do tych, których widzimy codziennie, może któryś z opisanych panów przypomni nam sąsiada, kuzyna lub kogoś ze znajomych. Tylko w trakcie lektury mamy szansę wejść tam, gdzie rzadko kto ma okazję się dostać. Jeśli bohater jest sam, to my jesteśmy razem z nim. A kiedy jesteśmy najbardziej szczerzy ze sobą i najbardziej podatni na to, co nam doskwiera, jeśli nie w samotności?

Mężczyzn, których historie poznajemy trudno polubić, trudno zrozumieć, bo są zagubieni. Część z nich mimo bycia w kwiecie wieku ma poczucie porażki. W tej ciemnej i pachnącej oparami alkoholu szczerości można odnaleźć przestrzeń do refleksji nad otoczeniem i rzeczywistością. Autorowi udaje się pokazać, że nadziei nie szuka się tam, gdzie świat przypomina reklamę płatków śniadaniowych, ale tam, gdzie o idylli i sukcesie przestaje się już nawet marzyć.

Pewnym mankamentem jest momentami nadmierne powstrzymywanie się przez autora od używania imion bohaterów. Sprawia to, że w niektórych rozdziałach nie do końca ma się pewność, czy czytamy już o innej postaci, czy też jest to rozwinięcie poprzedniej historii. Na plus brak zbędnych opisów i dobrze poprowadzone, realistyczne dialogi.

Czytanie o cudzych problemach pozwala znakomicie zdystansować się do własnych — ten cytat z twórczości Carla Ruiza Zafóna jest moim zdaniem bardzo dobrym podsumowaniem tej gorzkiej, a zarazem tak ciekawej powieści. To naprawdę obiecujący debiut.

Za czym tęsknią mężczyźni? Czego się najbardziej boją? Na te pytania odpowiadają bohaterowie debiutanckiej powieści Kamila Zinczuka pod tytułem Samotności.

Samotności to powieść obyczajowa osadzona we współczesnej, polskiej rzeczywistości. Podzielona jest na pojedyncze historie niepowiązanych ze sobą mężczyzn. Rzadko poznajemy ich imiona, za to bardzo głęboko jesteśmy...

Ilekroć ludzie w naszym otoczeniu wytrącają nas z równowagi, zadajemy sobie pytanie: czy jest jakiś sposób, by sobie z nimi poradzić? Z odpowiedzią przychodzi do nas Mark Goulston w swojej książce Jak rozmawiać z furiatami. Techniki, ćwiczenia, strategie. Polska edycja ukazała się nakładem Wydawnictwa Zwierciadło.

Tytułowy furiat oznacza osobę zachowującą się nieracjonalnie. Ze strony takiego człowieka spotyka nas agresja, próby manipulowania i szantażu emocjonalnego, a nierzadko nawet przemoc. Może być to nastolatek, partner nieradzący sobie w pracy, starzejący się rodzice bądź osoba chora psychicznie. Autor przedstawia nam schemat myślenia i reakcji, wyjaśnia też, w jaki sposób i jakimi zachowaniami różni ludzie starają się na nas wpływać. Nie pozostawia nam też złudzeń, że nie zawsze ich zachowanie może się poprawić.

Książka zawiera zarys informacji na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu i tego, jak reaguje w zależności od sytuacji. Pomoże nam to zrozumieć zachowania,w których negatywnie zaskakujemy samych siebie i otoczenie.

Lektura tego poradnika nie jest przeznaczona do czytania ciągłego i „na jeden wieczór”. Sugerowałabym dawkować sobie poszczególne instrukcje i zagadnienia lub czytać porady pasujące do sytuacji, jaką próbujemy rozwiązać. Tekst pojawia się w różnych formach: listy kroków do wykonania, przytoczenia historii pacjenta, opisów przykładowych sytuacji. Wprowadza to pewien chaos, który przeszkadza, gdy chcemy czytać więcej niż jeden rozdział na raz.

Największą zaletą książki jest jej przenikliwość i bezpośredniość. Argumenty znajdują potwierdzenie w teoriach, które przywołuje autor. Nie karmi złudzeniami, że wszystkie sytuacje da się rozwiązać, a porady działają zawsze i na każdym człowieku. Kolejnym dużym plusem jest wskazanie, w jakich okolicznościach należy pomyśleć o skorzystaniu z pomocy specjalisty.

W moim odczuciu spory mankament tej pozycji stanowi to, że autor jest w niej zbyt widoczny, to znaczy wiele historii opowiadanych jest w pierwszej osobie, zdarzają się też dygresje. Możliwe, że to zabieg mający na celu podkreślenie jego zasług w ustaleniu metod postępowania z osobami nieracjonalnymi. Jednak uważam, że jeśli treść broni się sama, to są to niepotrzebne wtrącenia.

Jak rozmawiać z furiatami to poradnik, który może nam pomóc zrozumieć i rozwiązać niejeden problem. Psychologia to nauka, która pozwala nam poznać siebie i innych. Warto odkrywać jej zawiłości. W tej pozycji znajdujemy zarówno teorię zachowań, jak i praktyczne, konkretne wskazówki postępowania. Mimo wspomnianych wad książka dostarcza porcji cennej wiedzy, co czyni ją godną polecenia.

Ilekroć ludzie w naszym otoczeniu wytrącają nas z równowagi, zadajemy sobie pytanie: czy jest jakiś sposób, by sobie z nimi poradzić? Z odpowiedzią przychodzi do nas Mark Goulston w swojej książce Jak rozmawiać z furiatami. Techniki, ćwiczenia, strategie. Polska edycja ukazała się nakładem Wydawnictwa Zwierciadło.

Tytułowy furiat oznacza osobę zachowującą się...

Czartoryscy to nazwisko, które każdy z nas przynajmniej raz usłyszał na lekcjach historii. Rzadko kiedy, poza nauczeniem się, kto kierował ugrupowaniem Hotel Lambert bądź wprowadził na tron ostatniego polskiego króla, mamy okazję zaznajomić się z członkami tej rodziny.
W podróż ich śladami od 1440 roku aż do Powstania Warszawskiego zabiera nas książka Saga rodu Czartoryskich autorstwa Zofii Wojtkowskiej. Ukazała się nakładem Wydawnictwa Iskry.
Jest to książka historyczna, opierająca się na faktach i źródłach. Nie oznacza to, że czytelnik będzie miał do czynienia z suchymi notami biograficznymi, przeplatanymi gąszczem przypisów. Wręcz odwrotnie. Odkryje tu liczne, bardzo barwne i różne życiorysy. W równych proporcjach znajdą się tu losy polityków, artystów, kolekcjonerów, reformatorów, postaci ważnych dla polskiej historii. To nie są pomnikowe opisy, lecz biografie pokazujące ludzi z krwi i kości. Ogromną zaletą jest poświęcenie znacznej uwagi kobietom: Konstancji z Czartoryskich Poniatowskiej – matce króla Stanisława Augusta, która utrzymywała w swoich rękach zarówno losy rodziny, jak i krajowej polityki, Izabeli z Flemmingów Czartoryskiej – założycielce pierwszego polskiego muzeum w Puławach, Marcelinie Czartoryskiej – wybitnej pianistce, uczennicy Chopina i strażniczki jego dziedzictwa, Annie z Sapiehów – żonie księcia Adama Jerzego, którą naznaczyły represje związane z działalnością męża, lecz nigdy nie straciła charakteru odważnej damy, i wielu innym.

Fenomen tej książki polega na tym, że stanowi ona zarówno dobry materiał dla humanistów, którzy potrzebują źródła, jak i pasjonującą lekturę. Moim zdaniem atutem jest to, że nie czytamy fabularyzowanej opowieści, tylko poznajemy fakty, a w miejsce dialogów mamy fragmenty listów lub pamiętników. Autentyczność i przystępny język to przepis na lekką, a zarazem dostarczającą niebagatelnej dawki wiedzy pozycję.

Ukłony należą się Zofii Wojtkowskiej za podjęcie tematu, który nie doczekał się jeszcze tak szerokiej i wielowątkowej publikacji. Jak przyznała, problemów nastręczał brak źródeł bądź ich nagromadzenie. Z pełnym przekonaniem twierdzę, że autorka poradziła sobie z tą jakże trudną misją fenomenalnie.

Czartoryscy podczas lektury tej książki ożywają i stają się czymś więcej niż tylko tajemniczymi postaciami z portretów i podręczników szkolnych. Poznajemy jednocześnie historię rodziny i przemian dziejowych Polski na przestrzeni ponad pięciuset lat. Losy kraju łatwiej jest pojąć, poznając koleje życia tych, którzy tę historię tworzyli. Gorąco zachęcam do sięgnięcia po Sagę rodu Czartoryskich i poznania tych niebanalnych biografii.

Czartoryscy to nazwisko, które każdy z nas przynajmniej raz usłyszał na lekcjach historii. Rzadko kiedy, poza nauczeniem się, kto kierował ugrupowaniem Hotel Lambert bądź wprowadził na tron ostatniego polskiego króla, mamy okazję zaznajomić się z członkami tej rodziny.
W podróż ich śladami od 1440 roku aż do Powstania Warszawskiego zabiera nas książka Saga rodu...

Na ostrym ogniu to powieść z gatunku literatury young-adult opisująca losy Emoni Santiago - licealistki obdarzonej wyjątkowym talentem kulinarnym. Książka została wydana przez Feeria Young

Główna bohaterka, Emoni Santiago stara się pogodzić obowiązki szkolne, pracę w barze
szybkiej obsługi oraz uczęszczanie na wymarzone zajęcia dodatkowe z wychowywaniem dwuletniej córki. We wszystkim wspiera ją babcia. Cechą wyróżniającą Emoni jest talent i pasja gotowania i tworzenia nowych dań. Gdy na szkolnych warsztatach ze sztuki kulinarnej pojawia się możliwość wyjazdu do Hiszpanii w celu zdobycia doświadczenia bohaterka staje przed dylematem czy postawić na pierwszym miejscu córkę czy własne ambicje. Problematyczna staje się dla niej także nowa relacja z poznanym na zajęciach Malachim.

W powieści  świetne przedstawiony został klimat, w którym rozgrywają się poszczególne sceny. Kiedy bohaterowie przygotowują kolejne specjały w swoich kuchniach niemal jesteśmy w stanie poczuć ich zapach. Historia opowiadana jest w sposób optymistyczny, niemniej jednak w wielu punktach zaskakiwało mnie jak bardzo dojrzale przedstawione zostały postacie nastolatków.

Książka Elizabeth Acevedo to świetna propozycja na leniwe, letnie wieczory. Pozwala przeniknąć nam do świata bohaterów, w którym proza życia przeplata się z zapachem dań wyczarowywanych przez Emoni Santiago

Na ostrym ogniu to powieść z gatunku literatury young-adult opisująca losy Emoni Santiago - licealistki obdarzonej wyjątkowym talentem kulinarnym. Książka została wydana przez Feeria Young

Główna bohaterka, Emoni Santiago stara się pogodzić obowiązki szkolne, pracę w barze
szybkiej obsługi oraz uczęszczanie na wymarzone zajęcia dodatkowe z wychowywaniem dwuletniej córki....

Wyzwanie stoika. Jak dzięki filozofii odnaleźć w sobie siłę, spokój i odporność psychiczną to poradnik napisany przez amerykańskiego profesora filozofii. William B. Irvine stara się, wykorzystując postawy starożytnych myślicieli, znaleźć receptę na problemy współczesnego człowieka.

Znajdziemy tutaj podpowiedzi popierane zarówno mądrościami Seneki i innych myślicieli, jak również współczesnymi badaniami psychologicznymi. Autor, wzorem swoich stoickich autorytetów, zachęca nas do postrzegania problemów jako kolejnych wyzwań kształtujących charakter, doświadczenie oraz budujących naszą odporność psychiczną. Za pomocą życiowych anegdot ukazuje jak sytuacje, które zazwyczaj wytrącają nas z równowagi, dzięki innemu nastawieniu mogą stać się wyzwaniami oraz jak zachować stoicki spokój mierząc się z nimi.

W książce znajdziemy porady na temat opuszczania strefy komfortu, budowania odporności psychicznej, opanowywania negatywnych emocji. Język publikacji jest lekki, przystępny i w niczym nie przypomina czytania instrukcji obsługi. Autor zaprasza czytelnika w podróż poprzez jego doświadczenia i zestawienia ich z mądrością starożytnych.


Polecam tę pozycję wszystkim, którzy chcieliby mieć większą kontrolę nad trudnymi uczuciami czy próbowaliby zmienić swoje podejście do świata. Nawet jeżeli uczenie się cudzych poglądów na pamięć przed egzaminem z filozofii jest jednym z waszych nieprzyjemnych wspomnień, w Wyzwaniu stoika… jest to podane w tak przystępny sposób, że do lektury będzie się wracać z ochotą!

Wyzwanie stoika. Jak dzięki filozofii odnaleźć w sobie siłę, spokój i odporność psychiczną to poradnik napisany przez amerykańskiego profesora filozofii. William B. Irvine stara się, wykorzystując postawy starożytnych myślicieli, znaleźć receptę na problemy współczesnego człowieka.

Znajdziemy tutaj podpowiedzi popierane zarówno mądrościami Seneki i innych myślicieli, jak...

Książka, która ucieszy każdego wielbiciela zwierząt i czytania o szczerych i głębokich relacjach między ludźmi i zwierzętami. Narracja prowadzona jest przez pisarkę i wykładowczynię, która przechodzi żałobę po przyjacielu. W dodatku przychodzi jej zaopiekować się pozostawionym przez niego dogiem arlekinem. Razem z nią przeżywamy jej tęksknotę i rozterki, czytamy szczere myśli i wspomnienia oraz obserwacje na temat psa i wiele intelektualnych rozważań na temat pisania i literatury.
Wspaniała, szczera opowieść. Polecam!

Książka, która ucieszy każdego wielbiciela zwierząt i czytania o szczerych i głębokich relacjach między ludźmi i zwierzętami. Narracja prowadzona jest przez pisarkę i wykładowczynię, która przechodzi żałobę po przyjacielu. W dodatku przychodzi jej zaopiekować się pozostawionym przez niego dogiem arlekinem. Razem z nią przeżywamy jej tęksknotę i rozterki, czytamy szczere...

Reportaż, który od pierwszych słów łapie czytelnika za ramiona i mocno nimi potrząsa. Autor zostawia nas sam na sam z matkami, których codzienność jest przepełniona walką o ich dzieci. Czytamy o ich lękach, problemach, monotonnej i trudnej codzienności. Nadziei lub jej braku. Wiele jest też o ogromnej potrzebie zrozumienia przez ludzi i instytucje - potrzebie często niespełnionej. Mam nadzieję, że po lekturze wielu z nas otworzą się w głowie ,,drzwiczki'', które poszerzą naszą empatię. Ja przed matkami z książki i przed wszystkimi innymi, które mierzą się z niepełnosprawnością swoich dzieci chylę czoła. To ile one potrafią znieść z miłości do nich nigdy nie przestanie mnie zadziwiać

Reportaż, który od pierwszych słów łapie czytelnika za ramiona i mocno nimi potrząsa. Autor zostawia nas sam na sam z matkami, których codzienność jest przepełniona walką o ich dzieci. Czytamy o ich lękach, problemach, monotonnej i trudnej codzienności. Nadziei lub jej braku. Wiele jest też o ogromnej potrzebie zrozumienia przez ludzi i instytucje - potrzebie często...

Reportaż obrazujący jak wygląda życie Polaków na Wyspach. Wyspach, które miały być szczęśliwe. Niestety nie zawsze wyobrażenie o lepszym życiu na Zachodzie pokrywa się z tym co zweryfikowała twarda, bezduszna rzeczywistość. Mi po lekturze został pewien rodzaj przygnębienia

Reportaż obrazujący jak wygląda życie Polaków na Wyspach. Wyspach, które miały być szczęśliwe. Niestety nie zawsze wyobrażenie o lepszym życiu na Zachodzie pokrywa się z tym co zweryfikowała twarda, bezduszna rzeczywistość. Mi po lekturze został pewien rodzaj przygnębienia

Debiut Zygmunta Miłoszewskiego to thriller, którego miejscem akcji jest blok na warszawskim Bródnie. Bohaterami są sąsiedzi - młode małżeństwo- Robert i Agnieszka , dziennikarz- alkoholik - Wiktor i skłócony z rodzicami maturzysta Kamil. Najbardziej przypadła mi do gustu postać zdewociałej kobiety w średnim wieku - Anny Marii Emili.
Bohaterowie starają się rozwikłać zagadkę nękającego ich tajemniczego Zła. Poszukują go zarówno w ciemnych, blokowych piwnicach, jak i w zakamarkach swojej duszy.
Podczas czytania czuć narastający niepokój - czyli jedną z ważnych cech dobrego thrillera. Realistyczne tło dodaje wrażeń. Szczególnie mnie - mieszkam dwie ulice od miejsca akcji :)

Debiut Zygmunta Miłoszewskiego to thriller, którego miejscem akcji jest blok na warszawskim Bródnie. Bohaterami są sąsiedzi - młode małżeństwo- Robert i Agnieszka , dziennikarz- alkoholik - Wiktor i skłócony z rodzicami maturzysta Kamil. Najbardziej przypadła mi do gustu postać zdewociałej kobiety w średnim wieku - Anny Marii Emili.
Bohaterowie starają się rozwikłać...

Wspomnienia Kobiety, której nic nie było w stanie złamać. Ani wojna, ani samotność, ani więzienie, czy w końcu obóz koncentracyjny.
Postawa Karoliny Lanckorońskiej udowadnia, że odwaga jest kobietą. I to Polką. Po raz kolejny czytając czyjeś pamiętniki/wspomnienia uświadomiłam sobie także ile emocji może mieć w sobie jedno zdanie. Moim zdaniem książka powinna być lekturą obowiązkową. Dla każdego, kto chce poznać jaką siłę może mieć jedna kobieta

Wspomnienia Kobiety, której nic nie było w stanie złamać. Ani wojna, ani samotność, ani więzienie, czy w końcu obóz koncentracyjny.
Postawa Karoliny Lanckorońskiej udowadnia, że odwaga jest kobietą. I to Polką. Po raz kolejny czytając czyjeś pamiętniki/wspomnienia uświadomiłam sobie także ile emocji może mieć w sobie jedno zdanie. Moim zdaniem książka powinna być lekturą...

Dwie kryminalne zagadki. Współczesna i z czasów PRL. Obie usiłuje rozwikłaś podkomisarz ,,Serbia''. Narracja jest poprowadzona w dwóch wymiarach - ,,Teraz'' i ,, Wtedy'' co niestety nie jest dobre dla czytelnika, gdyż nuży i sprawia że ciężko przyporządkować wydarzenia do konkretnych postaci. Moją największą uwagę przykuła główna bohaterka. Bardzo subtelnie w główne wątki wplecione są jej prywatne rozterki oraz próby uporania się z życiową tragedią jaką ma za sobą.
Zaletą powieści jest także wmieszanie do fikcji literackiej wydarzeń z rzeczywistości ( współgrających z czasem akcji) - typu : ,,Serbia'' jedzie samochodem i słyszy w radiu o zajęciu sejmu przez opozycję (2015 rok) - takie smaczki sprawiają że książka ,,wciąga''

Dwie kryminalne zagadki. Współczesna i z czasów PRL. Obie usiłuje rozwikłaś podkomisarz ,,Serbia''. Narracja jest poprowadzona w dwóch wymiarach - ,,Teraz'' i ,, Wtedy'' co niestety nie jest dobre dla czytelnika, gdyż nuży i sprawia że ciężko przyporządkować wydarzenia do konkretnych postaci. Moją największą uwagę przykuła główna bohaterka. Bardzo subtelnie w główne wątki...

Opowieść o poszukiwaniu. Zaginionych dzieł sztuki, prawdy, tożsamości. Nie jest to pozycja stricte naukowa , narrację stanowi to jak Autorka odkrywała po kolei wszystkie aspekty sprawy Ottona Wachtera. Czytanie o poszczególnych etapach detektywistycznej wręcz pracy historyka było niezmiernie ciekawe. Niestety w książce jest wiele takich momentów, w których Autorka jest ,, za bardzo widoczna'', co uważam za spory mankament. Należy jednak docenić to, że zręcznie wplecione jest wiele faktów z historii i historii sztuki tak, że książka będzie zrozumiała także dla laików.
Samo to, że książka jest swoistym misz-maszem gatunków - miesza pamiętnik z powieścią i literaturą faktu jest sporym mankamentem. Niemniej jednak uważam ją za wartą przeczytania. Wydaje mi się, że świadomość społeczna na temat polskich strat wojennych jest znikoma, a dzięki takim książkom jak ta może się poprawić. Polecam

Opowieść o poszukiwaniu. Zaginionych dzieł sztuki, prawdy, tożsamości. Nie jest to pozycja stricte naukowa , narrację stanowi to jak Autorka odkrywała po kolei wszystkie aspekty sprawy Ottona Wachtera. Czytanie o poszczególnych etapach detektywistycznej wręcz pracy historyka było niezmiernie ciekawe. Niestety w książce jest wiele takich momentów, w których Autorka jest ,,...

Przeczytałam dwukrotnie. Za pierwszym razem miałam wrażenie, że brak ,,taniego sentymentalizmu'', którego od początku w założeniu autora miało w książce nie być sprawiło, że historia opowiedziana została w sposób surowy.
Przy drugiej lekturze dostrzegłam niezwykłe wysmakowanie w opowiadaniu intymnych historii z dzieciństwa, opisywaniu tytułowych rzeczy. Opisy choroby i śmierci matki są często niebezpośrednie. W krótkich historiach, anegdotkach autor tworzy szczery obraz matki oraz swoich przeżyć związanych z jej odejściem.
Wrażenie, że w książce brakuje uczuć było błędne. Emocje są. Wszystko gra na właściwych strunach. Poruszając do głębi.

Przeczytałam dwukrotnie. Za pierwszym razem miałam wrażenie, że brak ,,taniego sentymentalizmu'', którego od początku w założeniu autora miało w książce nie być sprawiło, że historia opowiedziana została w sposób surowy.
Przy drugiej lekturze dostrzegłam niezwykłe wysmakowanie w opowiadaniu intymnych historii z dzieciństwa, opisywaniu tytułowych rzeczy. Opisy choroby i...

Po raz kolejny urzeczona jestem tym jak w powieściach Miłoszewskiego narysowane jest wręcz z topograficzną dokładnością miejsce akcji. To + prasówki na początku każdego rozdziału dają wręcz złudzenie realności.
W ,,Uwikłaniu'' znudził mnie tylko wątek Szackiego i dziennikarki. Wszystko inne zagrało na właściwych strunach

Po raz kolejny urzeczona jestem tym jak w powieściach Miłoszewskiego narysowane jest wręcz z topograficzną dokładnością miejsce akcji. To + prasówki na początku każdego rozdziału dają wręcz złudzenie realności.
W ,,Uwikłaniu'' znudził mnie tylko wątek Szackiego i dziennikarki. Wszystko inne zagrało na właściwych strunach

Nick Vujicic- postać wyjątkowa. Zawsze chciałam poznać jego historię. Niestety w książce są tylko pojedyncze anegdoty- bardziej lub mniej istotne, a więcej jest motywacyjnych ,,przemówień'', które w pewnym momencie bardzo mnie znużyły. Autor jest szczery. Książka dobra dla zdołowanych i załamanych. Jednak mi czegoś w niej zabrakło.

Nick Vujicic- postać wyjątkowa. Zawsze chciałam poznać jego historię. Niestety w książce są tylko pojedyncze anegdoty- bardziej lub mniej istotne, a więcej jest motywacyjnych ,,przemówień'', które w pewnym momencie bardzo mnie znużyły. Autor jest szczery. Książka dobra dla zdołowanych i załamanych. Jednak mi czegoś w niej zabrakło.

Spodziewałam się religijnego paszkwila. Och, jak bardzo się myliłam! Jestem wierząca i praktykująca, ale z żadnego innego źródła nie dowiedziałam się tyle na temat opętań, egzorcyzmów i Apokalipsy. Fabuła doskonale oparta na konkretnych faktach, świetnie zbudowane postacie. Książka wciąga i wzbudza niepokój - tak jak na dobry thriller przystało. Polecam!

Spodziewałam się religijnego paszkwila. Och, jak bardzo się myliłam! Jestem wierząca i praktykująca, ale z żadnego innego źródła nie dowiedziałam się tyle na temat opętań, egzorcyzmów i Apokalipsy. Fabuła doskonale oparta na konkretnych faktach, świetnie zbudowane postacie. Książka wciąga i wzbudza niepokój - tak jak na dobry thriller przystało. Polecam!

Zawiera wszystkie informacje o najsłynniejszej Pierwszej Damie w dziejach. Nie jest lukrowaną laurką. Szczera i rzeczowa biografia napisana bardzo przyjemnym językiem

Zawiera wszystkie informacje o najsłynniejszej Pierwszej Damie w dziejach. Nie jest lukrowaną laurką. Szczera i rzeczowa biografia napisana bardzo przyjemnym językiem