Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorem reportażu "Pogo" jest Jakub Sieczko
Lekarz, specjalista, pracował przez 6 lat w warszawskim pogotowiu ratunkowym.

To oni, w większości Panowie ubrani na pomarańczowo, codziennie mierzą się z trudnymi przypadkami. Wyją syreny, karetka pędząc 130 km/h mija inne auta slalomem by zdążyć na czas i aby nieść pomoc potrzebującym. Niezależnie od pogody czy pory dnia. ☀️🌤🌦❄️
Mężczyźni ciągle balansują między życiem a śmiercią, analizują, myślą "co by było gdyby?". Ryzyko ogromne, a stawką jest życie.✊


Ratownicy ciężko pracują, asekurują się wzajemnie, dzielą zadaniami, wspólnie milczą, gdy coś pójdzie nie tak. Nieudolnie próbują się pocieszać.


Widzimy każde miejsce Warszawy (ekskluzywne kluby, ulicę na której Pan "leży", mieszkanie starszej kobiety, co tylko chciała pogadać, domy w których dzieci chorują na nowotwór). Przyglądamy się reakcji bliskiej rodziny w trakcie akcji ratunkowej. Ile ludzi tyle reakcji od gniewu, agresji po totalny spokój.


Ratownicy walczą o innych, ale także o siebie i o swoich kumpli.
Notorycznie niewyspani, jedzący byle jak w biegu, pracujący fizycznie ponad siły bez odpowiedniego wsparcia psychologicznego.

Często sami przyczyniają się do swojej autodestrukcji: uciekają w przygodny s..ek..s, szukają adrenaliny jeżdżąc 230 km na godzinę, piją, biorą narkotyki itp. Cierpią na depresję, a 48% na choroby sercowo-naczyniowe.

Koledzy z pracy są towarzyszami dnia codziennego, wsparciem w akcjach ratunkowych, ale też pomocą gdy ktoś się "stacza". Niestety nie każdą osobę udaje się uratować.

Sam reportaż jest napisany w świetny sposób. Błyskotliwy, dosadny, cięte riposty wywołują czasem śmiech, a za chwilę łezka kręci się w oku.😞💧

Ogrom treści w tak krótkiej formie (100 stron do przeczytania na raz).
Znajdziemy w nim dłuższe opowieści, krótkie historyjki, przytoczone dialogi. Nie ma nudy.
Uważam, że "Pogo" powinno być o wiele dłuższe, bo jest o czym opowiadać.
Bardzo dobra lektura, która poszerza nasze horyzonty i pokazuje jak trudna i niewdzięczna jest to praca.💥

Ratownicy codziennie muszą patrzeć, chociaż czasem woleliby odwrócić wzrok.
Stwierdzają zgony i komunikują tą wiadomość rodzinom, a potem milczą, bo brak odpowiednich słów.
Ogromny szacunek.
Pamiętajmy "Być wydolnym krążeniowo i oddechowo to całkiem dużo". ♥️

Autorem reportażu "Pogo" jest Jakub Sieczko
Lekarz, specjalista, pracował przez 6 lat w warszawskim pogotowiu ratunkowym.

To oni, w większości Panowie ubrani na pomarańczowo, codziennie mierzą się z trudnymi przypadkami. Wyją syreny, karetka pędząc 130 km/h mija inne auta slalomem by zdążyć na czas i aby nieść pomoc potrzebującym. Niezależnie od pogody czy pory dnia....