Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najsmutniejszych książek, jakie kiedykolwiek czytałem. Mówiąca o obcości i odrzuceniu. Tak bardzo prawdziwa, a w dodatku świetnie napisana. Czapki z głów dla noblistki!

Jedna z najsmutniejszych książek, jakie kiedykolwiek czytałem. Mówiąca o obcości i odrzuceniu. Tak bardzo prawdziwa, a w dodatku świetnie napisana. Czapki z głów dla noblistki!

„Jest to książka, która robi z czytelników idiotów” – takie zdanie usłyszałem o „Magu” Johna Fowlesa i to wystarczyło, żeby mnie zaintrygować i zachęcić do przeczytania. Młody człowiek, który nie wie za bardzo, co zrobić ze swoim życiem, zostaje wplątany w niebezpieczną erotyczno-psychologiczną grę, a my wraz z nim. I rzeczywiście co raz zostajemy zbijani z tropu i nie wiemy na dobrą sprawę, co jest prawdą, a co nie… To uczucie właściwie nie opuści nas do ostatniej strony.

Plastyczny styl, nieprzewidywalna akcja, tajemniczy bohaterowie, erotyczne napięcie i ciekawość, jak to się skończy sprawiają, że powieść Fowlesa czyta się z nieskrywanym zainteresowaniem. Czytając „Maga” jesteśmy jakby zaczarowani przez autora niesamowitością zdarzeń. Ta powieść to szkatułka pełna ukrytych sensów, odniesień literackich, różnorakich tropów, którymi możemy podążyć.Jest to jedna z tych książek, którą po skończeniu pamięta się jeszcze bardzo długo. Może nawet do końca życia…

Zainteresowanych zachęcam do obejrzenia mojej rozmowy o „Magu”: https://www.youtube.com/watch?v=R6f9sj2e_X8

„Jest to książka, która robi z czytelników idiotów” – takie zdanie usłyszałem o „Magu” Johna Fowlesa i to wystarczyło, żeby mnie zaintrygować i zachęcić do przeczytania. Młody człowiek, który nie wie za bardzo, co zrobić ze swoim życiem, zostaje wplątany w niebezpieczną erotyczno-psychologiczną grę, a my wraz z nim. I rzeczywiście co raz zostajemy zbijani z tropu i nie...