Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przytulenie, uścisk dłoni czy buziak to gesty, które z reguły wprawiają nas w dobry nastrój niosąc za sobą bliskość, czułość i akceptację. Miło jest czuć się kochanym i lubianym. Jednak są sytuację w życiu, gdy pomimo łączącego dwie osoby uczucia nie mogą one spędzać czasu razem i okazywać sobie czułości w tak oczywisty sposób. I właśnie o tym jest „Kiedy nie możemy się przytulić” Eoina McLaughlina – uroczy picturebook będący katalogiem działań, które pozwalają utrzymać bliską, ciepłą relację, gdy nie można spotkać się osobiście. Autor proponuje machanie do siebie, przesyłanie buziaków, pisanie listów, uśmiechanie się, wspólne tańczenie i śpiewanie, chociaż każdy w swojej przestrzeni, rysowanie. Pomysłów jest naprawdę sporo, a tym, co nas ogranicza jest wyłącznie nasza wyobraźnia. Jeż z Żółwiem uświadamiają, że dla chcącego nic trudnego. Książka jest niezwykle prosta, zarówno w warstwie tekstowej, jak i wizualnej. Jednak nie ujmuje to jej urokowi, a wręcz jest jej wielkim atutem. To, co przede wszystkim przykuwa uwagę to płynąca z niej radość i optymizm. Bohaterowie nie toną w szaro-burym marazmie smutku z powodu rozdzielenia, a otacza je wielobarwna aura: serduszka, gwiazdki i tęcze. Książka powstała w trudnym dla wszystkich czasie rozdzielenia z bliskimi, jej misją było niesienie wytchnienia od ponurej, niepewnej rzeczywistości. I zdecydowanie się to udało, bo ona tętni życiem i tchnie optymizmem. Warto docenić jej uniwersalność, bo powodów rozdzielenia bratnich dusz jest wiele i w każdej sytuacji można, jeśli się oczywiście chce, znaleźć sposób by dać drugiej osobie znak, że się ją lubi. Podoba mi się lekkość tej książki, prostota i ukierunkowanie na poszukiwanie rozwiązań, a także bijący z niej optymizm.