Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z serii "Muszę bo się uduszę".

Potencjał? Jest. Czy wykorzystany? Nie.
Zapytacie zapewne czego mi brakuje. Odpowiedź brzmi- informacji. I to w każdym możliwym aspekcie. Po przeczytaniu dwóch tomów czuję, że nadal nie wiem nic. To co dotychczas udało mi się zgromadzić to jedynie strzępki informacji. Czego więc szukam w książkach tego gatunku? Zdecydowanie rozbudowanej fabuły, stopniowego odkrywania świata w jakim żyją bohaterowie, jego struktury, tajemnic. Niestety odnoszę wrażenie, że pomimo iż w drugim tomie otrzymujemy odrobinę więcej informacji, to jednak nadal wszystko skupia się wyłącznie na głównej bohaterce. I tu zmierzamy do następnego punktu. Bohaterowie... Nie umiem oprzeć się wrażeniu, że na przestrzeni takiego upływu lat jaki przedstawia nam autorka w książce, nasza bohaterka nadal stoi w miejscu, głównie mentalnie. Nie wzbudziła mojej większej sympatii, a przecież bohater z którym czytelnik może się utożsamić podczas lektury, nie oszukujmy się, jest podstawą. Ponadto jest ona jedyną postacią, którą jest nam dane poznać lepiej. Cała reszta jest dla mnie zwyczajnie pominięta.
Książka nie jest zła, raczej zwykła. Czasami po prostu dobry pomysł to nie wszystko. Czytało się ją szybko a i czasem nawet z delikatnym zainteresowaniem. Jednakże rozbudowany świat i jego struktura, różnorodność bohaterów, możliwość poznania każdego z nich, dynamiczna jak i statyczna akcja- to są dla mnie cechy dobrego fantasy.
Mimo wszystko kiedyś może sięgnę po następny tom. Tym razem jednak bez większych oczekiwań.

Z serii "Muszę bo się uduszę".

Potencjał? Jest. Czy wykorzystany? Nie.
Zapytacie zapewne czego mi brakuje. Odpowiedź brzmi- informacji. I to w każdym możliwym aspekcie. Po przeczytaniu dwóch tomów czuję, że nadal nie wiem nic. To co dotychczas udało mi się zgromadzić to jedynie strzępki informacji. Czego więc szukam w książkach tego gatunku? Zdecydowanie rozbudowanej...