Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzy z czterech gwiazdek za postać Nikolaja. Gdyby nie jego intelekt, charyzma i żywe dialogi, tej książki nie dałoby się przeczytać. Myślałam, że główna bohaterka była irytująca w pierwszym tomie. Nic bardziej mylnego. Ona dopiero się rozkręca...

Trzy z czterech gwiazdek za postać Nikolaja. Gdyby nie jego intelekt, charyzma i żywe dialogi, tej książki nie dałoby się przeczytać. Myślałam, że główna bohaterka była irytująca w pierwszym tomie. Nic bardziej mylnego. Ona dopiero się rozkręca...

Trylogia 'Zniewolony książę' to literatura niespecjalnie ambitna, ale za to jaka przyjemna! I choć fabuła wszystkich trzech książek była trochę naciągana, to głównych bohaterów szczerze polubiłam. Autorka świetnie wykreowała zarówno Laurenta, jak i Damena, choć to właśnie ten pierwszy tak naprawdę skradł mi serce. Ten umysł, te dialogi... Mały blond knujący ideał o ciętym, wrednym języku wniósł do tej powieści właśnie to, czego od niej oczekiwałam.

Trylogia 'Zniewolony książę' to literatura niespecjalnie ambitna, ale za to jaka przyjemna! I choć fabuła wszystkich trzech książek była trochę naciągana, to głównych bohaterów szczerze polubiłam. Autorka świetnie wykreowała zarówno Laurenta, jak i Damena, choć to właśnie ten pierwszy tak naprawdę skradł mi serce. Ten umysł, te dialogi... Mały blond knujący ideał o ciętym,...

Jednym słowem: NAIWNA.
Naiwna jest fabuła, naiwni bohaterowie. W tej książce naiwne jest chyba wszystko, a ja, jako czytelnik, czułam się zażenowana tym, co próbowano mi tu wcisnąć. No i nie pamiętam, kiedy po raz ostatni czytałam tak sztuczne dialogi! W dużej mierze ich wątpliwa jakość odbiła się na przedstawieniu relacji między bohaterami, które... są zerowe. Ten tego lubi, bo jest napisane, że go lubi, ten tego kocha, bo autorka napisała, że kocha, a tego nie znosi, bo właśnie tymi dwoma słowami określiła w powieści ich relacje. Ale czy to gdzieś widać? Nie bardzo.
Sam pomysł na fabułę też się niczym nie wyróżnia. To samo co wszędzie. Główna bohaterka, która miała być sprytną złodziejką, okazuje się rozlazłą niunią, naiwną tak bardzo, że aż głowa boli. Oczywiście ma przy tym wielkie serce i niesamowite super moce, bardziej super niż moce pozostałych. No i ratuje biednych i prześladowanych. I może na początku miało to jeszcze jakiś potencjał, ale... nie, nie polecam.

Jednym słowem: NAIWNA.
Naiwna jest fabuła, naiwni bohaterowie. W tej książce naiwne jest chyba wszystko, a ja, jako czytelnik, czułam się zażenowana tym, co próbowano mi tu wcisnąć. No i nie pamiętam, kiedy po raz ostatni czytałam tak sztuczne dialogi! W dużej mierze ich wątpliwa jakość odbiła się na przedstawieniu relacji między bohaterami, które... są zerowe. Ten tego...