Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po trzech dekadach wracam do cyklu. Może moja pamięć już nie ta, ale po pierwszym tomie bardzo dobre wrażenie. I tak chyba zapamiętałem ten cykl z dawnych lat studenckich. Takie fantasy nie ma prawa się zestarzeć. Gdyby tylko nie spojlerowe tytuły rozdziałów :)

Po trzech dekadach wracam do cyklu. Może moja pamięć już nie ta, ale po pierwszym tomie bardzo dobre wrażenie. I tak chyba zapamiętałem ten cykl z dawnych lat studenckich. Takie fantasy nie ma prawa się zestarzeć. Gdyby tylko nie spojlerowe tytuły rozdziałów :)

Dziesięć gwiazdek. Dwa oblężone miasta spinają klamrą oba tomy. A wszystko podane poprzez pryzmat pełnokrwistych bohaterów, ich rozterek, wborów, niejednoznacznych decyzji za którymi stoją bogowie, ascendenty i coś więcej...Porywające, brak właściwych słów.

Dziesięć gwiazdek. Dwa oblężone miasta spinają klamrą oba tomy. A wszystko podane poprzez pryzmat pełnokrwistych bohaterów, ich rozterek, wborów, niejednoznacznych decyzji za którymi stoją bogowie, ascendenty i coś więcej...Porywające, brak właściwych słów.

Sznur psów Coltaine robi niesamowite wrażenie. Kontynuacja losów bohaterów tomu poprzedniego - nadaje im więcej głębi, choć sporo brakuje do jakiejś wielowymiarowości. Za to rozmach wydarzeń na kolejnym kontynencie i wplecenie w to wszystko losów rodzeństwa jednej z kluczowych postaci tomu pierwszego - sprawia, że trudno się oderwać od książki.
Klasyka i arcydzieło w swoim rodzaju. Polecam.

Sznur psów Coltaine robi niesamowite wrażenie. Kontynuacja losów bohaterów tomu poprzedniego - nadaje im więcej głębi, choć sporo brakuje do jakiejś wielowymiarowości. Za to rozmach wydarzeń na kolejnym kontynencie i wplecenie w to wszystko losów rodzeństwa jednej z kluczowych postaci tomu pierwszego - sprawia, że trudno się oderwać od książki.
Klasyka i arcydzieło w swoim...

Za księgi Malazu zabrałem się kilka lat temu. Ciągiem weszło 5 tomów. Po latach wróciłem ponownie z zamiarem ponownego przeczytania od początku...
I musze powiedzieć, że pierwszy tom czytało mi się świetnie! Strona po stronie wracały kawałki pamięci układając się w większą i zrozumiałą całość. Obawiałem się, że przypomnę sobie finał, rozwiązanie wątków - ale na szczęście nie. Natomiast świat od razu był jakby bliższy, swojski - nie miałem wrażenia zagubienia w nowym jak przy pierwszym czytaniu.
Daję mocne 9, klasyka fantasy, fajnie że w "polskim" Meekhanie brzmią echa Malazańskiej Księgi. Jeśli ktoś lubi takie ćwiczenia - polecam powrót po latach, fajne doświadczenie.
PS. I jak zestawię cykl Eriksona z Czarną Kompanią, to dla mnie Księga Poległych jest lepsza, dojrzalsza i niesie więcej emocji.

Za księgi Malazu zabrałem się kilka lat temu. Ciągiem weszło 5 tomów. Po latach wróciłem ponownie z zamiarem ponownego przeczytania od początku...
I musze powiedzieć, że pierwszy tom czytało mi się świetnie! Strona po stronie wracały kawałki pamięci układając się w większą i zrozumiałą całość. Obawiałem się, że przypomnę sobie finał, rozwiązanie wątków - ale na szczęście...

Bardzo się zmęczyłem czytaniem 4 części sagi. Kilka tygodni i etapami. Nie można porównać w ogóle z Diuną. Akcji nie ma praktycznie w ogóle. Większość dialogów - monologów, to wynurzenia filozoficzne Boga Imperatora Leto, które są całkowicie niestrawne. Coś pomiędzy majaczeniami wariata a złotymi myślami sztucznej inteligencji, która randomowo wygłasza mądrości ludzkości z kilku ostatnich tysiącleci.

Bardzo jestem zawiedziony. Ten tom jest gorszy nawet od prequeli, które napisał syn. Miałem nadzieje na coś sensownego o transhumanizmie i przemianie Leto. Obraz planety po transformacji ekologicznej - Kynes by się chyba w grobie przewrócił :)

A tak na serio - to nie polecam, Chyba, że do szybkiego przekartkowania początku, 10 stron środka i finału. Zaoszczędzicie kilka(naście) godzin z życia.

Bardzo się zmęczyłem czytaniem 4 części sagi. Kilka tygodni i etapami. Nie można porównać w ogóle z Diuną. Akcji nie ma praktycznie w ogóle. Większość dialogów - monologów, to wynurzenia filozoficzne Boga Imperatora Leto, które są całkowicie niestrawne. Coś pomiędzy majaczeniami wariata a złotymi myślami sztucznej inteligencji, która randomowo wygłasza mądrości ludzkości z...