Opinie użytkownika
Przyciągająca okładka, w następnej kolejności opis – zachęcające połączenie SF i kryminału, na końcu fakt, że autorem jest młoda polska pisarka, jeszcze mi nieznana. Przez te cechy decyzja o kupieniu książki była natychmiastowa, idealna książka na długi weekend.
Akcja powieści dzieje się w niedalekiej przyszłości kalendarzowej, lecz, póki co, w względnie odległej...
916 stron powieści. Jaka musi być zawarta w nich historia, by przed wszystkie przebrnąć? Jak bardzo akcja ma być dynamiczna, by osiągnąć kompromis polegający na ciągłym utrzymywaniu zainteresowania czytelnika? Ile dialogów musi być, jak wiele bądź niewiele opisów, by chęć trzymania tej ciężkiej (tu w znaczeniu fizycznym) książki nie przeminęła? Jak wielki świat ma ona...
więcej Pokaż mimo toJest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka po relatywnie długiej przerwie. Chciałem mocnym akcentem wrócić do tematyki HSF, a ta pozycja, po szybkim sprawdzeniu w księgarni wydawała się być tą, która sprosta zadaniu. Czy tak się stało, spróbuję wyjaśnić w krótkiej opinii. Na jej wstępie przypomnę, że książkę z działu HSF nie oceniam tylko w kategorii H i S i F....
więcej Pokaż mimo to
Książkę tę można śmiało określić jako dniówkę, chwilówkę - czytanie jej nie zabiera dużo czasu, rozpatrywanie i analizowanie też nie, nie zabierze też dużo czasu zapomnienie o niej.
Fabuła, mimo pozornego skomplikowania jest dość prosta, choć naciągana. Historia kryminalna nie trzyma w napięciu, bohaterowie nie budzą ani dobrych, ani złych emocji. Powieść jest jednak...
Do zwrócenia uwagi na książkę przyczyniła się czarna, minimalistyczna okładka. Do kupienia jej, opis z tyłu. Kosmos, kataklizm, plan działania, technika, przetrwanie, obca planeta – te słowa działają na mnie jak magnes, więc bez zastanowienia nabyłem tą pozycję. Autor, do ówczesnego czasu dla mnie pozostawał nieznany, choć teraz już wiem, że to klasyk gatunku, a najlepsze...
więcej Pokaż mimo to
Liczne polecenia autora, Pana Haruki Murakamiego, wszechobecne pochwały jego twórczości i wyobraźni spowodowały, że zakupiłem książkę pod tytułem zachęcającym tytułem „Kronika Ptaka Nakręcacza”. Nie spodziewałem się kompletnie, w jaki sposób może się objawiać oryginalny styl tego autora – co jest rzeczą normalną, gdy mamy do czynienia z prawdziwą oryginalnością.
Jak więc...
[[[[ Była to moja siódma przeczytana książka z uniwersum "Metro". Na sześciu miało się zakończyć, jednak do "Człowieka obiecanego" skusiła mnie ciekawość topograficzna - akcja w Krakowie i Nowej Hucie, czyli bliskich mi terenach. ]]]]
Jako były fan serii kilka punktów w sumarycznej ocenie automatycznie zostaje przydzielone za fakt uniwersum. Umarły świat, budzący się do...
Udało się. „Czarodziejska Góra” zdobyta. Jaka jest droga na jej szczyt i czy widoki z jej wierzchołka wynagradzają każdy podjęty wysiłek? Gdy ma się w sobie mnóstwo cierpliwości, spokoju oraz sokoli wzrok, można dostrzec niezapomniane widoki. Ale…gdy się nie ma…
Niewątpliwie trudną rzeczą jest pisanie opinii dotyczącej 800 stronnej książki, z małą czcionką, gdzie dialogi...
Są książki, których czytanie odbywa się na jednym tchu, za jednym
podejściem. Dzieje się tak za sprawą talentu i umiejętności autora. W
tym przypadku nie trzeba ani przekonywać, ani udowadniać, że Lew Tołstoj to światowa czołówka, jeśli chodzi o analizę psychiki,
umiejętność rozpisania myśli na czynniki - pewnego rodzaju spowiedź
emocjonalna.
Krótko o tym, co w książce...
Jest to moja pierwsza przeczytana książka Karin Slaughter, tak więc przy
początku dodatkowo dochodzi dreszczyk dotyczący poznawania stylu autora.
Im wcześniej jesteśmy pewni weryfikacji, tym lepiej. Nie do końca
wierzę w książki słabe, które swoim zakończeniem diametralnie
zmieniają osąd o sobie. Jak zatem sytuacja ma się w przypadku Karin
Slaughter i jej powieści „Ofiara”...
Książka ta pewnego razu po prostu wpadła mi w dłonie. Patrząc na autora oraz tytuł przypomniałem sobie o licznych wcześniejszych poleceniach tej książki, jako świetny kryminał oczywiście. Bez zastanowienia się otworzyłem ją i zacząłem od razu czytać, by zweryfikować opinie znajomych.
Jaka to jest książka?
Po pierwsze, co mi od razu przychodzi do głowy, to określenie...
To już ostatnia część trylogii Andrieja Diakowa, zamykająca przygody dzielnych wędrowców. Nie ma reguły na to, czy ostatnia część jest najlepsza, czy już odstaje poziomem literackim od poprzednich, zależy to wyłącznie od pomysłowości i chęci autora. W przypadku przygód stalkera Taran i jego towarzyszy działań, ostatnia część jest moim zdaniem najlepsza. W czym ma przewagę...
więcej Pokaż mimo to„W Mrok” jest kontynuacją pierwszej części, pt „Do światła”. Kontynuacją jednak niecodzienną, gdyż już na początku powieści dostajemy mocny cios fabularny, który burzy całkowicie porządek i szczęśliwe zakończenie pierwszej części trylogii. Co więcej, ten cios nam się podoba i chcemy więcej. Zaskoczenie i zmiana losów bohaterów jest intrygująca. Czy zatem da się dobrze...
więcej Pokaż mimo to
Do przeczytania tej książki zachęciły mnie opinie znajomych, polecające trylogię Andrieja Diakowa. Miało być 10/10 i zmieniać życie, otwierać horyzonty. Ja, doświadczony trzema częściami oryginalnego Metra 2033, 2034,2035 podszedłem naturalnie sceptycznie do tego dzieła.
Zatem co się kryje w tomie "Do światła" ?
Metra jest tu jak na lekarstwo, akcja toczy się na...
Trzecia część trylogii napisana została po kilku latach przerwy. Czy i jak te lata przerwy wpłynęły na twórczość autora ? Najprościej będzie odpowiedzieć na to pytanie dokonując małego porównania z poprzednimi częściami.
Pierwsza różnica, która jest znacząca, to objętość akcji. Tutaj, w 2035 mamy sporo wątków, sporo postaci pobocznych, które się przeplatają i co pewien...
Opinia o drugiej części Metra w żadnym aspekcie nie jest badziej pozytywna, niż opinia do pierwszej części. Polecam ją przeczytać, a następnie odjąć (tj wyobrazić sobie działanie na niekorzyść) w obszarze:
- baśniowości bohaterów oraz fabuły: drużyna ratująca stację metra jest po stokroć bardziej niedopasowana niż ta od pierścienia. Końcowa scena, gdzie połączenie muzyki...
--- miejsce akcji ---
Niewątpliwie kanały moskiewskiego metra dają ogromny potencjał do
zagospodarowania. Czy tak się jednak dzieje? Stacje jako różne
ugrupowania ideologiczne, o różnej hierarchii społecznej, o różnym
statusie materialnym, są zróżnicowanie opisane. Mnogość stowarzyszeń
urozmaica uniwersum. Kanały, mimo swojej ciasnoty dają dużo powierzchni do zapisania, w...
Teksty wypisane na okładce zwiastują niezmiernie ciekawą książkę, poznanie tajników śledztw, wielkie sensacje.. ( "najgłośniejsze zbrodnie San Francisco", "niezwykła książka", "wizyta Clinta Eastwooda", "spotkanie twarzą w twarz z mordercą", "jak naprawdę rozwiązuje się kryminalne zagadki amerykańskich miast".. )
Napewno jest to dobra reklama. Ale co mamy w książce? Otóż...
Opinię o powieści zacznę od początku, początku książki, którego nie ma. Nie ma delikatnego wprowadzania w klimat, nie ma oswojenia się z bohaterami, nie ma miejsca i czasu na anegdoty i delektowanie się krajobrazami. Od razu, od pierwszych stron dostajemy w twarz brudem, syfem, krwią i brutalnością, a akcja już się dzieje.
Książka opowiada o losach dziewięciu osób, które...
To moja druga przeczytana książka o losach Kurta Wallandera oraz jego córki Lindy. Jako pierwsza przeczytana została ostatnia, więc idę, można by rzec, od tyłu, bohaterowie są młodsi o około 7 lat w porównianiu do ostatniej książki z serii [Niespokojny człowiek].
W tej powieści to córka, Linda Wallander przedziera się przez sprawę kryminalną,a jej ojciec pełni rolę jakby...