Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł na książkę autor miał fajny, ale mógł trochę to wszystko rozwinąć. Wiele kwestii pozostało niewyjaśnionych. Zakończenie było banalne mogło być lepsze...

Pomysł na książkę autor miał fajny, ale mógł trochę to wszystko rozwinąć. Wiele kwestii pozostało niewyjaśnionych. Zakończenie było banalne mogło być lepsze...

Od: psiorange
Do: LubimyCzytać

"Love,Rosie" wzruszająca komedia romantyczna pokazująca losy dwóch osób przeznaczonych dla siebie od piątego roku życia. Brzmi jak typowa komedia, ale jest w niej coś niezwykłego. Otóż wyróżnia ją sposób pisania który wprowadziła autorka, a mianowicie cała książka powstała z e-maili, sms-ów, listów, zaproszeń itp. Daje jej to niesamowity klimat i wyróżnia tę powieść wśród innych tego typu romansideł.

Od: psiorange
Do: LubimyCzytać

"Love,Rosie" wzruszająca komedia romantyczna pokazująca losy dwóch osób przeznaczonych dla siebie od piątego roku życia. Brzmi jak typowa komedia, ale jest w niej coś niezwykłego. Otóż wyróżnia ją sposób pisania który wprowadziła autorka, a mianowicie cała książka powstała z e-maili, sms-ów, listów, zaproszeń itp. Daje jej to niesamowity...

Cześć, Czołem

Druga część trylogii Alexandry Bracken pt. "Nigdy Nie Gasną" przedstawia dalsze losy Ruby i paczki jej przypadkowo poznanych przyjaciół, w okrutnym świecie rządzonym przez niezwykle okrutnych i nieczułych dorosłych. Tym razem akcja książki zaczyna obierać właściwy obrót ku wywołaniu rebelii i wyzwoleniu przetrzymywanych w obozach "rechabilitacyjnych" dzieci, obdarzonych specjalnymi zdolnościami, wywołanymi przez dziwną chorobę, dotykającą jedynie najmłodsze pokolenie.

Ta część trylogii zdecydowanie najbardziej przypadła mi do gustu. Fabuła była zaskakująca, a finał zdruzgotał mnie i mój umysł. Podsumowując w "Nigdy Nie Gasną" autorka chwyciła mnie za serce, po czym wychłostała twarz i krzyknęła: NIESPODZIANKA!!!!

Szczerze Polecam

Cześć, Czołem

Druga część trylogii Alexandry Bracken pt. "Nigdy Nie Gasną" przedstawia dalsze losy Ruby i paczki jej przypadkowo poznanych przyjaciół, w okrutnym świecie rządzonym przez niezwykle okrutnych i nieczułych dorosłych. Tym razem akcja książki zaczyna obierać właściwy obrót ku wywołaniu rebelii i wyzwoleniu przetrzymywanych w obozach "rechabilitacyjnych"...

Czołem cześć, nie daj się zjeść. Czyli jednym słowem zakończenie trylogii Mroczne Umysły.

Trzecia część trylogii autorstwa Alexandry Bracken była zaskakująco rozczarowująca. Spodziewałam się zakończenia z grubej rury, wielu zwrotów akcji, zaskakujących potyczek i cliffhangera na końcu. Tymczasem książka pod obiecującym tytułem "Po Zmierzchu" okazała się nudna i przepełniona wewnętrznymi monologami, unikaniem konfrontacji z przyjaciółmi i prawdą oraz ciągłym obwinianiem się za całe zło tego świata, głównej bohaterki.

Podczas czytania książki, która ma 500 stron z czego, niestety, większość to monologi, cały czas miałam cichą nadzieję że za stronę, dwie, rozdział zdarzy się coś zaskakującego, ale niestety były to próżne nadzieje.

Zakończenie nie satysfakcjonuje mnie najbardziej, zamiast zamknąć powieść jakąś piękną puentą pozostawiając wyobraźni niezbyt szerokie pole do popisu, Alexandra Bracken napisała zakończenie, które wskazujące na zamiar stworzenia czwartej części trylogii....

Czołem cześć, nie daj się zjeść. Czyli jednym słowem zakończenie trylogii Mroczne Umysły.

Trzecia część trylogii autorstwa Alexandry Bracken była zaskakująco rozczarowująca. Spodziewałam się zakończenia z grubej rury, wielu zwrotów akcji, zaskakujących potyczek i cliffhangera na końcu. Tymczasem książka pod obiecującym tytułem "Po Zmierzchu" okazała się nudna i...