Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie jest to moja ulubiona pozycja Johna Greena z tych, które dotąd przeczytałam. Lubię jego styl i lekko oderwane od rzeczywistości wydarzenia, bo jednak często właśnie dlatego sięgam w wolnym czasie po książki - by, jak tutaj, podążać za nastolatkami szukającymi zaginionego miliardera. Idealnym dodatkiem jest specyficzne poczucie humoru i interesujący bohaterowie, choć w tej konkretnej pozycji przyjaciółka Azy wyjątkowo działała mi na nerwy :)
Największym atutem tej książki jest dla mnie zdecydowanie bardzo dosadne, pozbawione jakichkolwiek upiększeń przedstawienie spirali myślowych bohaterki wynikających z OCD, wokół którego wciąż krąży milion dziwnych stereotypów. Bezsilność i frustracja Azy w utrudnionych przez obsesje relacjach były niesamowicie uderzające. Szczerze nie pamiętam innej książki, która w ostatnim czasie tak głęboko mnie poruszyła.

Zdecydowanie jest to moja ulubiona pozycja Johna Greena z tych, które dotąd przeczytałam. Lubię jego styl i lekko oderwane od rzeczywistości wydarzenia, bo jednak często właśnie dlatego sięgam w wolnym czasie po książki - by, jak tutaj, podążać za nastolatkami szukającymi zaginionego miliardera. Idealnym dodatkiem jest specyficzne poczucie humoru i interesujący bohaterowie,...

Obawiam się, że moja opinia może nie być do końca obiektywna, bo przeczytałam tę książkę na dosłownie idealnym do tego etapie mojego życia i przez to wywołała ona we mnie duużo emocji. No, ale :)

Czyta się ją naprawdę szybko. Język nie jest zbyt bogaty, a Charlie w swoich listach często skręca w powtarzanie, upraszczanie czy skakanie z myśli na myśl, ale nie uważam, że to coś złego. Przypominało mi to trochę chęć przedstawienia tego, co dzieje się w ludzkiej głowie, a to zazwyczaj nie ma formy ładnie ułożonych zdań. Dlatego właśnie widziałam taki sposób pisania jako dziwnie autentyczny. Dodatkowo przez to, że generalnie Charlie tłumił wszystko w sobie i nie miał prawa poradzić sobie samemu ze wszystkim, co go spotkało, wychodził z tego chaos.
Lubię też to, że książka nie fundowała mi nadmuchanych morałów, bo szczerze ich nienawidzę.
+ nie ma podziału na dobrych i złych bohaterów, nic nie jest czarne albo białe, za co jestem ogromnie wdzięczna.
To nie jest książka dla wszystkich i na pewno nie będzie pasowała do każdego momentu życia. Warto spróbować, to i tak bardzo krótka powieść. Osobiście bardzo polecam, do kompletu z filmem, choć trochę się różnią :)

Obawiam się, że moja opinia może nie być do końca obiektywna, bo przeczytałam tę książkę na dosłownie idealnym do tego etapie mojego życia i przez to wywołała ona we mnie duużo emocji. No, ale :)

Czyta się ją naprawdę szybko. Język nie jest zbyt bogaty, a Charlie w swoich listach często skręca w powtarzanie, upraszczanie czy skakanie z myśli na myśl, ale nie uważam, że to...

Bardzo dobra na poprawę humoru. W książkach pani Hacz bardzo lubię to, że różne wątki i historie przeplatają się ze sobą na dosłownie każdym kroku. Tutaj nie jest inaczej, polecam :)

Bardzo dobra na poprawę humoru. W książkach pani Hacz bardzo lubię to, że różne wątki i historie przeplatają się ze sobą na dosłownie każdym kroku. Tutaj nie jest inaczej, polecam :)

"jestem pewien, że Bóg wie, co robi. Wszystko się ułoży."
Książka jest trochę przesłodzona, choć sama jej koncepcja jest bardzo ciekawa.
Możliwe, że do niej wrócę. Polecam.

"jestem pewien, że Bóg wie, co robi. Wszystko się ułoży."
Książka jest trochę przesłodzona, choć sama jej koncepcja jest bardzo ciekawa.
Możliwe, że do niej wrócę. Polecam.

"(...) życie jest zadaniem. Rozumiesz? To twój wysiłek zbuduje ciebie samą."
Pewnie nie zabrałabym się za tę powieść, gdybym nie musiała jej przeczytać jako jednej z paru obowiązkowych pozycji na konkurs z polskiego. Rzadko kiedy lektury mi się podobają. A ta mi się spodobała.
Dużym plusem tej książki są niezwykle barwni bohaterowie. Nie są sztucznie idealni, za co z całego serca dziękuję autorce.
Sympatycznie było pod koniec - bardzo emocjonalnie, dużo się działo.
Polecam.

"(...) życie jest zadaniem. Rozumiesz? To twój wysiłek zbuduje ciebie samą."
Pewnie nie zabrałabym się za tę powieść, gdybym nie musiała jej przeczytać jako jednej z paru obowiązkowych pozycji na konkurs z polskiego. Rzadko kiedy lektury mi się podobają. A ta mi się spodobała.
Dużym plusem tej książki są niezwykle barwni bohaterowie. Nie są sztucznie idealni, za co z całego...

"Jak to możliwe, że stałam się tym, kim jestem?"
Niesamowita historia opisana w nieoczywisty sposób. Polecam.

"Jak to możliwe, że stałam się tym, kim jestem?"
Niesamowita historia opisana w nieoczywisty sposób. Polecam.

Fajna, sympatyczna i realistyczna, za co tak ją lubię. Jedynie końcówka mnie trochę zawiodła.

Fajna, sympatyczna i realistyczna, za co tak ją lubię. Jedynie końcówka mnie trochę zawiodła.

Wydaje mi się, że druga część przygód naszych bohaterów jest o wiele ciekawsza niż pierwsza. Bardzo sympatyczna książka :)

Wydaje mi się, że druga część przygód naszych bohaterów jest o wiele ciekawsza niż pierwsza. Bardzo sympatyczna książka :)

Nigdy wcześniej nie stawiałam czoła powieści historycznej, więc trochę opornie mi się ją czytało, ale naprawdę było w porządku. Do wszystkich tych, co od razu sięgają po streszczenie: rozumiem was z całego serca, ale spróbujcie, bo nie jest tak strasznie, jak się wydaje :)

Nigdy wcześniej nie stawiałam czoła powieści historycznej, więc trochę opornie mi się ją czytało, ale naprawdę było w porządku. Do wszystkich tych, co od razu sięgają po streszczenie: rozumiem was z całego serca, ale spróbujcie, bo nie jest tak strasznie, jak się wydaje :)

Przeczytana na konkurs z polskiego, przyjemna książka. Michał mnie rozbrajał swoim wiecznym obrażaniem się na Martę za zamienienie paru słów z Patrykiem... :)
Sympatyczna powieść, o miłości i problemach nastolatków, prowadzonej po części w formie pamiętnika. Szybko się czyta tą chudzinę, ma niecałe 150 stron. Nie żałuję, że ją czytałam, choć czasem mnie przynudzała.

Przeczytana na konkurs z polskiego, przyjemna książka. Michał mnie rozbrajał swoim wiecznym obrażaniem się na Martę za zamienienie paru słów z Patrykiem... :)
Sympatyczna powieść, o miłości i problemach nastolatków, prowadzonej po części w formie pamiętnika. Szybko się czyta tą chudzinę, ma niecałe 150 stron. Nie żałuję, że ją czytałam, choć czasem mnie przynudzała.

Jedna z najlepszych lektur.

Jedna z najlepszych lektur.

"Idealny moment nie czeka nigdy. Spada na nas nieoczekiwanie, w jedynej chwili swego tajemniczego spełnienia."
Druga część ma moim zdaniem mniej uroku niż pierwsza. Ale i tak mi się podobała.
Polecam.

"Idealny moment nie czeka nigdy. Spada na nas nieoczekiwanie, w jedynej chwili swego tajemniczego spełnienia."
Druga część ma moim zdaniem mniej uroku niż pierwsza. Ale i tak mi się podobała.
Polecam.

"Nasz głos jest wołaniem nieskończonego nieba."
Urzekła mnie ta powieść bardzo, mimo prostej i nieco naiwnej historii oraz łatwego języka. Jest bardzo przyjemna, szybko się ją czyta. Ciekawi bohaterowie to ogromny plus tej książki. Podobno spodoba się ona tylko nastolatkom, ale czy ja wiem? Nie jestem taka pewna.
Polecam więc nie tylko nastolatkom.

"Nasz głos jest wołaniem nieskończonego nieba."
Urzekła mnie ta powieść bardzo, mimo prostej i nieco naiwnej historii oraz łatwego języka. Jest bardzo przyjemna, szybko się ją czyta. Ciekawi bohaterowie to ogromny plus tej książki. Podobno spodoba się ona tylko nastolatkom, ale czy ja wiem? Nie jestem taka pewna.
Polecam więc nie tylko nastolatkom.

Spodziewałam się więcej, ale nie było tak źle.

Spodziewałam się więcej, ale nie było tak źle.

Ciekawa historia. Jednak w paru momentach książka po prostu mnie zanudzała i miałam ochotę odłożyć ją z powrotem na półkę.

Ciekawa historia. Jednak w paru momentach książka po prostu mnie zanudzała i miałam ochotę odłożyć ją z powrotem na półkę.

Sympatyczna lektura, jedna z tych lepszych.

Sympatyczna lektura, jedna z tych lepszych.

Druga część przygód naszej sympatycznej jedynaczki spodobała mi się tak samo jak pierwsza. Bardzo przyjemnie się czyta.
Przeczytałabym kolejną część, szczerze mówiąc :)

Druga część przygód naszej sympatycznej jedynaczki spodobała mi się tak samo jak pierwsza. Bardzo przyjemnie się czyta.
Przeczytałabym kolejną część, szczerze mówiąc :)

Przyznaję, że film podobał mi się bardziej. Tylko taka sprawa, że film był pierwowzorem.
Ale to i tak nie zmienia faktu, że książka jest bardzo dobra.
Carpe diem - chwytaj dzień!

Przyznaję, że film podobał mi się bardziej. Tylko taka sprawa, że film był pierwowzorem.
Ale to i tak nie zmienia faktu, że książka jest bardzo dobra.
Carpe diem - chwytaj dzień!

Króciutka, fajna i - wydaje mi się - szczera. Czyta się naprawdę szybko, bardzo wciąga. Polecam!

Króciutka, fajna i - wydaje mi się - szczera. Czyta się naprawdę szybko, bardzo wciąga. Polecam!