Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mogłabym napisać, że science-fiction: policja, a już zwłaszcza polska, nie posługuje się takimi technikami badania DNA. Włosy na miejscu zbrodni już po samym wyglądzie mikroskopowym powinny być zidentyfikowane pod kątem wieku (noworodek, a dorosły człowiek[!]), poza tym były obcięte, więc tym bardziej o DNA rozróżniającym braci możemy zapomnieć. A jeżeli nawet, trzymając się konwencji, to już wtedy powinni móc zauważyć, że różni się od Brudnego i Trochana. Co do procedur uśmiercania: konsultowałam się i też mało realne, żeby tak długo utrzymali się przy życiu. I to też nie są kwestie, których nie można sprawdzić. Akcja działa się w jakimś świecie równoległym.
Odchodząc od tych szczegółów, fabuła mało wciągająca, czytałam, żeby doczytać jakieś dwa lata. I wprowadzenie na koniec postaci, której istnienie ledwo można podejrzewać, też takie hm... Nie jest to książka dla osób, które same chcą prowadzić śledztwo jako czytelnik, na podstawie śladów w książce. Albo trafiamy na luki fabularne, albo wprowadzenie postaci mordercy na ostatnich stronach (długo próbowałam sobie wmówić "nie, autor tego nie zrobił, prawda", ale jednak....). Postać Zawadzkiej fajna - twarda babka, ale i tak wszystkich ratuje megasupertwardziel. To jak jedna z bohaterek sama się podłożyła było wręcz fatalne (hej, facet podobny do mojego faceta jest domniemanym mordercą, a on mi zabrania jechać za nim, no to pewnie, że tam pojadę i wsiądę do pierwszego lepszego auta, w którym spotkam znajomą twarz).
Zgadzam się całkowicie z opiniami, że bohaterowie są miałcy, a sama treść też bez polotu... (pierwszy raz czytając książkę przelatywałam całe akapity wzrokiem na szybko, a jakoś słynne dłużyzny u Tolkiena mi nie przeszkadzały). Generalnie mam wrażenie, że z oceniającymi <6 zgadzam się jak najbardziej, z pozostałymi - chyba czytaliśmy inne książki.

Mogłabym napisać, że science-fiction: policja, a już zwłaszcza polska, nie posługuje się takimi technikami badania DNA. Włosy na miejscu zbrodni już po samym wyglądzie mikroskopowym powinny być zidentyfikowane pod kątem wieku (noworodek, a dorosły człowiek[!]), poza tym były obcięte, więc tym bardziej o DNA rozróżniającym braci możemy zapomnieć. A jeżeli nawet, trzymając...

Dobra fabuła, tylko szkoda że Hani nikt nie zabił.

Dobra fabuła, tylko szkoda że Hani nikt nie zabił.

Fajnie, że złoty pociąg to tylko pretekst dla historii, a nie główny wątek. Książka zdecydowanie byłaby lepsza, gdyby nie błędy językowe i gramatyczne... Co do fabuły dla mnie ciekawsze niż serial. Czyta się przyjemnie, wolę to niż Mroza.

Fajnie, że złoty pociąg to tylko pretekst dla historii, a nie główny wątek. Książka zdecydowanie byłaby lepsza, gdyby nie błędy językowe i gramatyczne... Co do fabuły dla mnie ciekawsze niż serial. Czyta się przyjemnie, wolę to niż Mroza.

Całą serię chętnie przeczytam, ale autora jak zwykle czyta mi się dość ciężko.
Odnoszę wrażenie, że tom I właściwie stanowi preludium, zarys historii. Zobaczymy, co będzie dalej

Całą serię chętnie przeczytam, ale autora jak zwykle czyta mi się dość ciężko.
Odnoszę wrażenie, że tom I właściwie stanowi preludium, zarys historii. Zobaczymy, co będzie dalej