Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka. Fajnie napisana. Autorzy w sposób ciekawy, wciągający opisali swoją podróż przez Afrykę. Co ważne nie było chwili, żebym się nudził. W książce znajdziemy opis natury jak też kultury panujacej w różnych krajach Afryki. Autorzy nie uciekają od problemów jakich doznali w trakcie podróży, nie boją się krytykować zachowań które im się nie podobały wśród napotkanych tubylców, co jest duża wartością książki bo nie otrzymujemy suchej relacji z pokonywanych kilometrów. Polecam.

Świetna książka. Fajnie napisana. Autorzy w sposób ciekawy, wciągający opisali swoją podróż przez Afrykę. Co ważne nie było chwili, żebym się nudził. W książce znajdziemy opis natury jak też kultury panujacej w różnych krajach Afryki. Autorzy nie uciekają od problemów jakich doznali w trakcie podróży, nie boją się krytykować zachowań które im się nie podobały wśród...

Autor zabiera nas w podróż sławną drogą 66. Niestety ale podekscytowanie podróżą o której wspomina Autor nie znalazło odzwierciedlenia w treści książki. Wszystko jakby napisane na szybko, czegoś zabrakło, tej iskry która rozpaliłaby czytelnika. Po przeczytaniu książki odnosi się wrażenie, że fajna podróż ale bez szału a chyba nie o to chodziło. Polecam jako luźną lekturę . Zaletą jest bez wątpienia dużo zdjęć oraz dobra jakość wydania.

Autor zabiera nas w podróż sławną drogą 66. Niestety ale podekscytowanie podróżą o której wspomina Autor nie znalazło odzwierciedlenia w treści książki. Wszystko jakby napisane na szybko, czegoś zabrakło, tej iskry która rozpaliłaby czytelnika. Po przeczytaniu książki odnosi się wrażenie, że fajna podróż ale bez szału a chyba nie o to chodziło. Polecam jako luźną lekturę ....

Znaczna wiekszosc ksiazki to podroz po Egipcie. Pozostale kraje to tak naprawde dodatek, kròtki epizod. Pozycja ta jest dosyć specyficzna. Nie poznamy tutaj zbyt dużo relacji Autora ze spotkań z mieszkańcami, co jest charakterystyczne dla większości książek podròżniczych. Głòwnym tematem jest historia Egiptu. Dowiadujemy sie wielu ciekawych rzeczy jak też poznajemy zabytki nie znajdujace sie na typowych szlakach turystycznych. Ja jednak preferuje ksiazki gdzie historia nie gra glownej roli i jest wkomponowana w relacje i doswiadczenia Autoròw z codziennych kontaktow z tubylcami. Nie zmienia to faktu, ze doceniam wklad Autora w napisanie ksiazki, przygotowanie historyczne. Da sie wyczuc fascynacje Egiptem. Dodatkowa gwiazdka za ilosc i jakosc zdjec.

Znaczna wiekszosc ksiazki to podroz po Egipcie. Pozostale kraje to tak naprawde dodatek, kròtki epizod. Pozycja ta jest dosyć specyficzna. Nie poznamy tutaj zbyt dużo relacji Autora ze spotkań z mieszkańcami, co jest charakterystyczne dla większości książek podròżniczych. Głòwnym tematem jest historia Egiptu. Dowiadujemy sie wielu ciekawych rzeczy jak też poznajemy zabytki...

Książka porusza niezwykle ważny temat jakim jest funkcjonowanie Kościoła Katolickiego. To co objawia nam się czytając książkę to skostniałe struktury instytucji niechętnej nie tylko do zmian ale również akceptującej ludzi miernych, nienadających się do pełnienia posługi kapłańskiej. Co gorsze sposobem na naprawę jest ...krycie nieprawidłowości, w tym głównie nieakceptowalnych zachowań księży. Co ważne wszystkie zarzuty pojawiają się w relacjach wszystkich byłych księży, bohaterów książki co czyni je wiarygodnymi. Dlaczego zatem taka ocena? Chyba właśnie dlatego, że tak naprawdę po przeczytaniu trzech pierwszych wywiadów zaczęło być mało ciekawie, bo relacje wszystkich bohaterów są ze sobą tożsame. Czy zatem warto? Moim zdaniem nawet trzeba sięgnąć po tą książkę.

Książka porusza niezwykle ważny temat jakim jest funkcjonowanie Kościoła Katolickiego. To co objawia nam się czytając książkę to skostniałe struktury instytucji niechętnej nie tylko do zmian ale również akceptującej ludzi miernych, nienadających się do pełnienia posługi kapłańskiej. Co gorsze sposobem na naprawę jest ...krycie nieprawidłowości, w tym głównie...

Prosto napisana, typowa książka podróżnicza. Autorka wraz z przyjaciółmi podróżuje do Bajkału i z powrotem, korzystając głównie z autostopa. W książce znajdziemy opis samej podróży oraz w tym co dla mnie jest ciekawe nawiazane relacje z napotkanymi na drodze podróżników osobami. Pozycja fajna, ze sporą ilością zdjęć. Jeśli ktoś spodziewa się, że sporo miejsca poświęcono Bajkałowi to się zawiedzie. Większość to opis samej podróży. Być może nie jest to klasyka literatury podróżniczej ale w mojej ocenie warto poświęcić jej czas.

Prosto napisana, typowa książka podróżnicza. Autorka wraz z przyjaciółmi podróżuje do Bajkału i z powrotem, korzystając głównie z autostopa. W książce znajdziemy opis samej podróży oraz w tym co dla mnie jest ciekawe nawiazane relacje z napotkanymi na drodze podróżników osobami. Pozycja fajna, ze sporą ilością zdjęć. Jeśli ktoś spodziewa się, że sporo miejsca poświęcono...

Z książkami Tomka Michniewicza mam zawsze pewien problem. Konstrukcja ich jest inna niż w przypadku innych książek podróżniczych, trochę zawsze nowatorsko napisana, wyróżniająca ją. Jednak do tej pory żadna w całości mnie jakoś nie zachwyciła. Chrobot również jest napisany inaczej, ciekawie. Autor stara się pokazać życie zwykłych, prostych ludzi, takich których mijamy codziennie na ulicy, życie od urodzenia do dorosłości. Różni ich tylko jedno, czyli miejsce urodzenia i życia. Celem Autora jest ukazanie jaki wpływ na nasze życie ma kultura w której się wychowujemy i religia. Czy ten zabieg się udał? Moim zdaniem tak. Książka jest interesująca, wciągająca. Dzięki niej widzimy życie innych, poznajemy co wpływa na ich decyzje, priorytety, jakie mają marzenia, cele i o czym marzą. Natomiast znowu czegoś mi zabrakło. Ciężko mi wskazać dokładnie co bo niby wszystko ze sobą gra. Nie zmienia to faktu, że książkę mogę polecić w pełni.

Z książkami Tomka Michniewicza mam zawsze pewien problem. Konstrukcja ich jest inna niż w przypadku innych książek podróżniczych, trochę zawsze nowatorsko napisana, wyróżniająca ją. Jednak do tej pory żadna w całości mnie jakoś nie zachwyciła. Chrobot również jest napisany inaczej, ciekawie. Autor stara się pokazać życie zwykłych, prostych ludzi, takich których mijamy...

Bardzo ważna książka, bowiem porusza istotny problem dewastacji unikatowego środowiska Ameryki Południowej dla zysku. Autor przedstawia problemy tamtejszych mieszkańców, gdzie zysk jest ważniejszy nie tylko od wspomnianego środowiska ale także ludzkiego życia. Podstęp, manipulacje, korupcja, kłamstwo, a także zabójstwa - to wszystko funkcjonuje w tamtym świecie. Jednakże Autor problem trochę upraszcza. Kto jest bowiem winien temu? Czy głównie wielkie korporacje bądź bogaci biznesmeni? Tak, bez wątpienia ponoszą winę w dużej części. Jednakże w mojej opinii sami mieszkańcy tamtych krajów są w głównej mierze odpowiedzialni za to co się tam działo. Nie tłumaczę biznesu, szczególnie tego "brudnego" ale czy to nie władze kraju powinny tworzyć takie przepisy, aby dbać o własny kraj i uniemożliwiać krętactwa? Czy nie powinni kontrolować jak eksploatuje się ich ziemię i surowo karać za działanie sprzeczne z prawem? Kto w końcu zastraszał lub wykonywał wyroki śmierci na mieszkańcach walczących o własne dobro, czy przyjezdni, obcokrajowcy? Otóż nie, skorumpowani miejscowi. Autor o tym wspomina ale wydaje mi się, że pomija winę tych osób, trochę przechodzi obok tego problemu. Cwaniacy tak działają, jak im się pozwala a w tamtym rejonie pozwalano im na dużo. Nie zmienia to faktu, że książkę czyta się przyjemnie, jest ciekawa i wciągająca. Polecam.

Bardzo ważna książka, bowiem porusza istotny problem dewastacji unikatowego środowiska Ameryki Południowej dla zysku. Autor przedstawia problemy tamtejszych mieszkańców, gdzie zysk jest ważniejszy nie tylko od wspomnianego środowiska ale także ludzkiego życia. Podstęp, manipulacje, korupcja, kłamstwo, a także zabójstwa - to wszystko funkcjonuje w tamtym świecie. Jednakże...

Dobra, fajnie napisana książka o podróży po Ameryce Środkowej. Co jest ważne w książce podróżniczej? Zrobienie z czytelnika partnera w podróży. W mojej ocenie Autorce to się w miarę udało. Przyjemnie zwiedzało się Gwatemalę, Nikaraguę czy Salwador, tym bardziej że jest to interesujący mnie teren. Książka napisana prostym, dosyć wciągającym językiem. Niestety czasami miałem wrażenie, że w niektórych momentach Autorka opowieść niepotrzebnie skracała. Szkoda, bo naprawdę książkę czytało się przyjemnie i chciało się jeszcze więcej. Duży plus również za zdjęcia, jest ich sporo i są dobrej jakości. Generalnie polecam.

Dobra, fajnie napisana książka o podróży po Ameryce Środkowej. Co jest ważne w książce podróżniczej? Zrobienie z czytelnika partnera w podróży. W mojej ocenie Autorce to się w miarę udało. Przyjemnie zwiedzało się Gwatemalę, Nikaraguę czy Salwador, tym bardziej że jest to interesujący mnie teren. Książka napisana prostym, dosyć wciągającym językiem. Niestety czasami miałem...

Jeśli ktoś zastanawia się nad podróżą z czworonożnym przyjacielem to powinien przeczytać tą książkę. Autorzy wybrali się do Indii ze swoim psiakiem. Ostatecznie ich celem stał się trekking po Himalajach. Książka napisana prostym językiem, w miarę ciekawa a jej głównym aktorem jest wilczak Diuna. Brakuje mi trochę relacji ze spotkań z tubylcami, więcej opisu otaczającej Autorów rzeczywistości, czegoś nowego czego nie wiem o Indiach bo to że Indie można kochać albo nienawidzić dowiadujemy się prawie z każdej książki o Indiach. Natomiast dzięki tej książce dowiedziałem się na co wstępnie zwrócić uwagę, gdybym chciał zabrać ze sobą psiaka, poznaję zagrożęnia i trudności. Czy głównej bohaterce ta podróż się podobała? Cieżko powiedzieć. Bez wątpienia była to dla wilczaka trudna i wyczerpująca podróż i raczej na tego typu wyprawy nie można zabrać rasę psa która jest z samej natury niewytrzymała. Wilczak dał radę ale pudel chyba rady by nie dał. Generalnie książkę mogę polecić. Może nie porywa ale też nie zawodzi.

Jeśli ktoś zastanawia się nad podróżą z czworonożnym przyjacielem to powinien przeczytać tą książkę. Autorzy wybrali się do Indii ze swoim psiakiem. Ostatecznie ich celem stał się trekking po Himalajach. Książka napisana prostym językiem, w miarę ciekawa a jej głównym aktorem jest wilczak Diuna. Brakuje mi trochę relacji ze spotkań z tubylcami, więcej opisu otaczającej...

Bardzo ciekawa, wciągająca książka, napisana prostym i przystępnym językiem. Autor podróżuje autostopem przez Azję. Cóż, jedna z wielu takich samych opowieści. A jednak inna, bowiem umiejętność zaciekawienia czytelnika nie jest rzeczą prostą, szczególnie gdy czyta którąś już książkę podróżniczą i co istotne o tym samym zakątku ziemi. Po przeczytaniu tej pozycja żałowałem, że podróż się już skończyła. Czas poświęcony na tą książkę nie był stracony, dlatego też mogę szczerze ją polecić

Bardzo ciekawa, wciągająca książka, napisana prostym i przystępnym językiem. Autor podróżuje autostopem przez Azję. Cóż, jedna z wielu takich samych opowieści. A jednak inna, bowiem umiejętność zaciekawienia czytelnika nie jest rzeczą prostą, szczególnie gdy czyta którąś już książkę podróżniczą i co istotne o tym samym zakątku ziemi. Po przeczytaniu tej pozycja żałowałem,...

Autor podróżuje po trzech krajach Ameryki Południowej. Książka nie jest długa ale Autor potrafi pisać ciekawie i interesująco. Przemierzając zakątki krajów latynoskich Sergiusz Prokurat opowiada także o kulturze, historii oraz obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju. Powiadujemy się ciekawostek o narkobiznesie czy handlu bananami. Książka bardzo ciekawa, wielka szkoda że tak krótka - tym bardziej że Autor zamieścił sporą ilość zdjęć - bo chciałoby się więcej. Polecam.

Autor podróżuje po trzech krajach Ameryki Południowej. Książka nie jest długa ale Autor potrafi pisać ciekawie i interesująco. Przemierzając zakątki krajów latynoskich Sergiusz Prokurat opowiada także o kulturze, historii oraz obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju. Powiadujemy się ciekawostek o narkobiznesie czy handlu bananami. Książka bardzo ciekawa, wielka szkoda...

Na temat tej książki napisano już wiele pozytywnych opinii. Nie będę zatem powtarzał tego samego. Pod ciemną skórą Filipin jest drugą książką Tomka Owsianego. Co ważne drugą świetną książką. Podróż Autora jest wielowątkowa, tj. opisuje kilka różniących się od siebie miejsc w których był dzięki czemu książka jest jeszcze ciekawsza. Trudno się do czegoś przyczepić. Osobiście polecam.

Na temat tej książki napisano już wiele pozytywnych opinii. Nie będę zatem powtarzał tego samego. Pod ciemną skórą Filipin jest drugą książką Tomka Owsianego. Co ważne drugą świetną książką. Podróż Autora jest wielowątkowa, tj. opisuje kilka różniących się od siebie miejsc w których był dzięki czemu książka jest jeszcze ciekawsza. Trudno się do czegoś przyczepić. Osobiście...

Autor zabiera nas w niezwykle pasjonującą podróż po egzotycznej i zapomnianej chyba Papui Nowej Gwinei. Ważne jest to, że nie uczestniczymy tylko w samej podróży a poznajemy historię, tradycję i kulturę mieszkańców tego fascynującego miejsca. Nie jest to proste, bo łatwo jest wejść w swego rodzaju wiedzę encyklopedyczną co czyni książkę nudną i odrzucającą. Tutaj nic takiego nie miało miejsca. Paweł Zgrzebnicki w sposób niezwykle umiejętny wplótł w swoją podróż krótką historię kraju a wręcz w sposób rewelacyjny przedstawił tą obecną jak i wymarłą kulturę Papuasów. Chciałoby się więcej. Książkę wręcz pochłonąłem. Brakowało mi zdjęć ale w tego typu wydaniach ich niestety nie przewidziano a szkoda. Osobiście mogę ją polecić.

Autor zabiera nas w niezwykle pasjonującą podróż po egzotycznej i zapomnianej chyba Papui Nowej Gwinei. Ważne jest to, że nie uczestniczymy tylko w samej podróży a poznajemy historię, tradycję i kulturę mieszkańców tego fascynującego miejsca. Nie jest to proste, bo łatwo jest wejść w swego rodzaju wiedzę encyklopedyczną co czyni książkę nudną i odrzucającą. Tutaj nic...

Młoda dziewczyna wyjeżdża do Kenii na kilka tygodni. Pisze o tym książkę. Zacznijmy od zalet. Ładnie wydana, fajne amatorskie zdjęcia. Dodatkowo stanowi ona zachętę i motywację do samodzielnych podróży. I to właściwie tyle. Z książki dowiadujemy się, że o wszystko należy się targować, wszyscy chcą na turystach zarobić, busy odjeżdżają jak zbiorą ludzi a nie według jakiegoś rozkładu, czyli tyle ile każdy praktycznie wie a już wie każdy turysta który chociaż raz był na wakacjach w Egipcie czy Tunezji. Co ciekawe powyższe zdarzenia denerwują Autorkę. Powstaje pytanie czy wie gdzie leciała? Dodatkowo meczące opisy stanów emocjonalnych Autorki, a to była zmęczona a ktoś ją chciał gdzieś zabrać a to wiecznie tęskniła za rodziną jakby była w podróży nie kilku tygodniowej a kilku letniej. Autora stara się opisywać swoją podróż ale robi to bardzo słabo, bez polotu, nudno w stylu. Jeśli już to jest to książka dla osoby, która dopiero po raz pierwszy rozpoczyna przygodę z literaturą podróżniczą. Osobiście jestem zawiedziony,

Młoda dziewczyna wyjeżdża do Kenii na kilka tygodni. Pisze o tym książkę. Zacznijmy od zalet. Ładnie wydana, fajne amatorskie zdjęcia. Dodatkowo stanowi ona zachętę i motywację do samodzielnych podróży. I to właściwie tyle. Z książki dowiadujemy się, że o wszystko należy się targować, wszyscy chcą na turystach zarobić, busy odjeżdżają jak zbiorą ludzi a nie według jakiegoś...

Podobnie jak "Pojedynek z Syberią" tak i "Zimowa Odyseja" jest pozycją bardzo dobrą. Świetna opowieść o zimowej podróży po Syberii. Książka bardzo wciągająca, fajnie napisana. Romuald Koperski zabiera nas w niesamowitą podróż po zapomnianej części Ziemi. Poznajemy ponownie Syberię, jej ekstremalny klimat i jak się okazuje bardzo serdecznych ludzi którzy żyją w tych wręcz nieludzkich warunkach. W mojej ocenie jedna z najlepszych książek podróżniczych. Jestem pod ogromnym wrażeniem podróży którą odbył Autor. Widać olbrzymią miłość do Syberii i jej mieszkańców. Tutaj jedna uwaga krytyczna. Autor w kilku miejscach dodał osobiste, krótkie komentarze o charakterze politycznym, które trochę były jakby z innej epoki. Odniosłem wrażenia (być może mylne), że przyczyny obecnie trudnych relacji polsko-rosyjskie leżały głównie po stronie Polskiej. Mieszkańcy Syberii nie czują żadnych negatywnych emocji w stosunku do Polski, jednakże wydaje mi się, że Rosja europejska a azjatycka to jednak dwa odrębne światy. No ale nie zmienia to bardzo pozytywnej oceny książki. Szczerze mogę ją polecić.

Podobnie jak "Pojedynek z Syberią" tak i "Zimowa Odyseja" jest pozycją bardzo dobrą. Świetna opowieść o zimowej podróży po Syberii. Książka bardzo wciągająca, fajnie napisana. Romuald Koperski zabiera nas w niesamowitą podróż po zapomnianej części Ziemi. Poznajemy ponownie Syberię, jej ekstremalny klimat i jak się okazuje bardzo serdecznych ludzi którzy żyją w tych wręcz...

Bardzo dobra książka podróżnicza, napisana prostym i przystępnym językiem. Autor zabiera nas w podróż po Syberii początku lat 90-tych. Jedzie sam, bez pomocy nikogo. W sposób ciekawy i ujmujący opisuje zarówno otaczający go świat jak i spotkania z napotkanymi ludźmi dzięki czemu możemy poznać Syberię. Widać i czuć wielką sympatię Autora do tej części świata. Jedna z najlepszych pozycji jaką czytałem.

Bardzo dobra książka podróżnicza, napisana prostym i przystępnym językiem. Autor zabiera nas w podróż po Syberii początku lat 90-tych. Jedzie sam, bez pomocy nikogo. W sposób ciekawy i ujmujący opisuje zarówno otaczający go świat jak i spotkania z napotkanymi ludźmi dzięki czemu możemy poznać Syberię. Widać i czuć wielką sympatię Autora do tej części świata. Jedna z...

Książka zawiera wyrwane z życia Autorki opisy sytuacji jakie przeżyła ona podczas pobytu w Pakistanie. Pomiędzy krótkimi rozdziałami brak jest większego związku. Plusem jest dużo przepisów kulinarnych, jednakże kuchnia pakistańska nie stanowi tutaj istotnego elementu. Dla mnie dziwna pozycja, napisana bez pomysłu, tak jakby na szybko powstał pomysł na jakąś książkę i tak oto powstała. Nic nowego nie wnosi, słabo napisana, nie wciągająca. Generalnie pozycja w mojej ocenie słaba.

Książka zawiera wyrwane z życia Autorki opisy sytuacji jakie przeżyła ona podczas pobytu w Pakistanie. Pomiędzy krótkimi rozdziałami brak jest większego związku. Plusem jest dużo przepisów kulinarnych, jednakże kuchnia pakistańska nie stanowi tutaj istotnego elementu. Dla mnie dziwna pozycja, napisana bez pomysłu, tak jakby na szybko powstał pomysł na jakąś książkę i tak...

O czym jest ta książka? O zakochanej Polce, która wyszła za mąż i wyjechała za swoim ukochanym muzułmaninem do Libii. Właściwie historia jakich wiele. Z tej książki natomiast płynie taki oto morał. Akcja rozgrywa się pod koniec lat 80-tych a kończy w 1997 roku. Lata mijają, świat idzie do przodu, rozwija się, a dwie rzeczy pozostają niezmienne. Mianowicie mentalność muzułmaninów oraz głupota Europejek. Mentalność bo mechanizm jest identyczny: w Europie kochający, romantyczny mężczyzna, zdolny przenieść góry dla ukochanej. Po ślubie a szczególnie po przeprowadzce do krajów muzułmańskich, despotyczny charakter wynikający z wychowania, kultury w której żył i religii, nakazujący bezwzględnego posłuszeństwa i rodzenia dzieci bierze górę. Również ten sam system szantażu: chcesz wyjechać? Jedź ale dzieci nie zobaczysz i koło się zamyka. Głupota, bo historie takie pojawiają się co chwilę a mimo to Polki, wychowane w innej kulturze, innym systemie wartości uważają że owszem są takie historie ale ich Ahmed jest inny i zło ich nie dosięgnie. Mógłbym tą książkę polecić Polkom ale po co skoro jak wspomniałem wszyscy znają zagrożenie a i tak rozsądek gdzieś się gubi. Mógłbym polecić "nowoczesnym lewicowym Europejczykom" w tym feministkom ale po co skoro ich umysły nie przyjmują żadnych informacji oprócz wyznawanej ideologii. Sama książka przeciętna, napisana dosyć skrótowo i tak naprawdę ma chyba na celu zasygnalizowanie i tak znanego problemu Polek. Liczyłem na trochę więcej, ciekawiej a dostałem bardzo przeciętną pozycję.

O czym jest ta książka? O zakochanej Polce, która wyszła za mąż i wyjechała za swoim ukochanym muzułmaninem do Libii. Właściwie historia jakich wiele. Z tej książki natomiast płynie taki oto morał. Akcja rozgrywa się pod koniec lat 80-tych a kończy w 1997 roku. Lata mijają, świat idzie do przodu, rozwija się, a dwie rzeczy pozostają niezmienne. Mianowicie mentalność...

Biorąc tą książkę w rękę podchodziłem do niej z dużą rezerwą. Myślałem, że podróż Pani weterynarz będzie skupiona wyłącznie wokół świata zwierząt a sama podróż jako taka "przejdzie" gdzieś obok. Przyznaję, myliłem się. Oczywiście Autorka poświęca trochę miejsca zwierzętom Amazonii ale robi to w sposób dobrze wkomponowany w całość. Właściwie dopiero w drugiej części książki jest trochę rozdziałów poświęconych temu zagadnieniu. Książka napisana lekkim, przyjemnym językiem, co ważne wciąga, nie nudzi. Czuć, że Kolumbia fascynuje Autorkę. Z czystym sumieniem mogę tą pozycję polecić. Na minus zapisuję nie tylko mało zdjęć ale i słabej jakości. Trochę szkoda.

Biorąc tą książkę w rękę podchodziłem do niej z dużą rezerwą. Myślałem, że podróż Pani weterynarz będzie skupiona wyłącznie wokół świata zwierząt a sama podróż jako taka "przejdzie" gdzieś obok. Przyznaję, myliłem się. Oczywiście Autorka poświęca trochę miejsca zwierzętom Amazonii ale robi to w sposób dobrze wkomponowany w całość. Właściwie dopiero w drugiej części książki...

Wiele już o tej książce napisano. Ładne wydanie, fajne zdjęcia. Autor - w mojej ocenie - ma specyficzne pióro. Aby zrozumieć co mam na myśli należy książkę przeczytać. Mi osobiście ten język nie do końca się podobał. Książka była "ciężkawa" momentami w czytaniu. Podkreślić należy, że w ten pozycji jest wiele przemyśleń Autora, rozważań psychologiczno-socjologicznych-filozoficznych o otaczającym go świecie. Generalnie książka nie jest zła ale mnie nie zachwyciła.

Wiele już o tej książce napisano. Ładne wydanie, fajne zdjęcia. Autor - w mojej ocenie - ma specyficzne pióro. Aby zrozumieć co mam na myśli należy książkę przeczytać. Mi osobiście ten język nie do końca się podobał. Książka była "ciężkawa" momentami w czytaniu. Podkreślić należy, że w ten pozycji jest wiele przemyśleń Autora, rozważań...