Po książkę sięgnąłem dlatego, że chciałem poznać Kenię bardziej, a też niewiele na rynku książek podróżniczych o tym kraju. Niestety pozycja ta mnie rozczarowała, nie tylko dlatego że opisu Kenii praktycznie tu nie ma, próżno szukać w niej opisu atrakcji czy samego opisu miasta. Są to raczej przygody niezdecydowanej i szczęśliwej, a jednak nieszczęśliwej autorki, która opisuje relacje z napotkanymi ludźmi. Książka broni się pięknymi zdjęciami oraz przyjemnym językiem i czyta się ją bardzo sprawnie.

Po książkę sięgnąłem dlatego, że chciałem poznać Kenię bardziej, a też niewiele na rynku książek podróżniczych o tym kraju. Niestety pozycja ta mnie rozczarowała, nie tylko dlatego że opisu Kenii praktycznie tu nie ma, próżno szukać w niej opisu atrakcji czy samego opisu miasta. Są to raczej przygody niezdecydowanej i szczęśliwej, a jednak nieszczęśliwej autorki, która...

Czytając ją czuć, ze autorka ma nieopierzone pióro. Troche jak wypracowanie, ale trzeba powiedzieć, że bardzo rzetelnie opisana. Autorka jest zafascynowana Afryka, ale nie oszukuje, nie zniekształca obrazu. Przedstawia ją taką jaką jest. Często straszna, nachalna, biedna. Dzięki tej książce dowiadujemy się jak wygląda naprawdę Czarny Kontynent. I musze przyznać, ze mnie lekko przeraża. Brak chęci pomocy przez miejscowych, chcą zapłaty za wszystko nawet za poradę, nierzadko niebezpieczni. Byłam w wielu miejscach, nie tylko w Europie, ale przed wyjazdem do Afryki (przynajmniej do tzw "czarnej"),trzeba koniecznie przeczytać tą pozycje. Bardzo dobrze przygotowuje na to co może nas tam spotkać.
Olbrzymi plus za zdjecia, które moim zdaniem są niezbędne w książce podróżniczej. Ale jak już ktos czytał książki z tego wydawnictwa, to wie, ze to jest obowiązek autora, aby je dostarczyc. Książka jest naprawdę dobra, ale moim zdaniem jest to autorka jednej pozycji. Zresztą chyba świadczy o tym koniec książki...

Czytając ją czuć, ze autorka ma nieopierzone pióro. Troche jak wypracowanie, ale trzeba powiedzieć, że bardzo rzetelnie opisana. Autorka jest zafascynowana Afryka, ale nie oszukuje, nie zniekształca obrazu. Przedstawia ją taką jaką jest. Często straszna, nachalna, biedna. Dzięki tej książce dowiadujemy się jak wygląda naprawdę Czarny Kontynent. I musze przyznać, ze mnie...

Szczerze mówiąc nigdy nie czytałam gorszej książki podróżniczej. Moim zdaniem czyta się to jak zlepek kartek z pamiętnika ciągle niezadowolonej, narzekającej nastolatki. Styl pisania jest dla mnie w pewien sposób irytujący. Autorka wydaje się wcale nie czerpać przyjemności z odbytej podróży. Nie widać nawet odrobiny fascynacji nowym otoczeniem, przyrodą czy kulurą.
Nie polecam. Strata czasu.

Szczerze mówiąc nigdy nie czytałam gorszej książki podróżniczej. Moim zdaniem czyta się to jak zlepek kartek z pamiętnika ciągle niezadowolonej, narzekającej nastolatki. Styl pisania jest dla mnie w pewien sposób irytujący. Autorka wydaje się wcale nie czerpać przyjemności z odbytej podróży. Nie widać nawet odrobiny fascynacji nowym otoczeniem, przyrodą czy kulurą.
Nie...

Uwielbiam książki podróżnicze z serii "Poznaj Świat". Ta jednak nie będzie należeć do moich ulubionych. Dlaczego? Autorka za bardzo skupia się na swoich uczuciach, emocjach, a za mało na opisie miejsc które odwiedzała. W sumie po przeczytaniu tej książki mam wrażenie, że w Kenii nie ma nic ciekawego do zobaczenia, za to na każdym kroku trzeba uważać na naciągaczy, oszustów i wyłudzaczy.

Uwielbiam książki podróżnicze z serii "Poznaj Świat". Ta jednak nie będzie należeć do moich ulubionych. Dlaczego? Autorka za bardzo skupia się na swoich uczuciach, emocjach, a za mało na opisie miejsc które odwiedzała. W sumie po przeczytaniu tej książki mam wrażenie, że w Kenii nie ma nic ciekawego do zobaczenia, za to na każdym kroku trzeba uważać na naciągaczy, oszustów...

Młoda dziewczyna wyjeżdża do Kenii na kilka tygodni. Pisze o tym książkę. Zacznijmy od zalet. Ładnie wydana, fajne amatorskie zdjęcia. Dodatkowo stanowi ona zachętę i motywację do samodzielnych podróży. I to właściwie tyle. Z książki dowiadujemy się, że o wszystko należy się targować, wszyscy chcą na turystach zarobić, busy odjeżdżają jak zbiorą ludzi a nie według jakiegoś rozkładu, czyli tyle ile każdy praktycznie wie a już wie każdy turysta który chociaż raz był na wakacjach w Egipcie czy Tunezji. Co ciekawe powyższe zdarzenia denerwują Autorkę. Powstaje pytanie czy wie gdzie leciała? Dodatkowo meczące opisy stanów emocjonalnych Autorki, a to była zmęczona a ktoś ją chciał gdzieś zabrać a to wiecznie tęskniła za rodziną jakby była w podróży nie kilku tygodniowej a kilku letniej. Autora stara się opisywać swoją podróż ale robi to bardzo słabo, bez polotu, nudno w stylu. Jeśli już to jest to książka dla osoby, która dopiero po raz pierwszy rozpoczyna przygodę z literaturą podróżniczą. Osobiście jestem zawiedziony,

Młoda dziewczyna wyjeżdża do Kenii na kilka tygodni. Pisze o tym książkę. Zacznijmy od zalet. Ładnie wydana, fajne amatorskie zdjęcia. Dodatkowo stanowi ona zachętę i motywację do samodzielnych podróży. I to właściwie tyle. Z książki dowiadujemy się, że o wszystko należy się targować, wszyscy chcą na turystach zarobić, busy odjeżdżają jak zbiorą ludzi a nie według jakiegoś...

3/10 - słaba. Pamiętnik z miesięcznej podróży młodej dziewczyny po Kenii, okraszony kilkoma obligatoryjnymi zdjęciami szeroko pojętej egzotyki. Zdjęcia w sumie ładne, tekst składniowo ujdzie, styl pisania nawet szczególnie nie razi (choć czytelnik nieraz zgubi się w niepotrzebnych opisach zmiennych stanów emocjonalnych bohaterki),ale w treści słabo. Przebierając w pośpiechu biblioteczną półkę, po tytule, liczyłem po cichu na coś więcej w temacie Kenii, niż nie wnoszący wiele opis realizacji backpackerskich marzeń autorki (jak na przykład pogłaskanie geparda, tudzież "ciemnej, lśniącej i tak gładkiej skóry" nowopoznanego towarzysza...). Krótka baśń o tym, jak to wśród slumsów i biedy można znaleźć swojego księcia z bajki to nie mój klimat, ale do młodszych wiekiem może trafi.

3/10 - słaba. Pamiętnik z miesięcznej podróży młodej dziewczyny po Kenii, okraszony kilkoma obligatoryjnymi zdjęciami szeroko pojętej egzotyki. Zdjęcia w sumie ładne, tekst składniowo ujdzie, styl pisania nawet szczególnie nie razi (choć czytelnik nieraz zgubi się w niepotrzebnych opisach zmiennych stanów emocjonalnych bohaterki),ale w treści słabo. Przebierając w...

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ interesuję się Afryką i przyznam, że gdyby autorka popełniła książkę na jakikolwiek inny temat, zapewne odłożyłabym ją już po kilku stronach. Bo o ile wątek dwudziestodwuletniej dziewczyny, która samotnie wyrusza do Kenii jest interesujący i ciekawiły mnie zarówno jej odczucia co do pierwszego zetknięcia się z Dzikim Kontynentem i liczyłam też na jakieś bardziej praktyczne wskazówki co do tego, jak się przygotować do takiej podróży, to już sposób, w jaki to czyni, przyprawia o ból zębów. Językowo jej styl jest poprawny, ale na poziomie szkolnego wypracowania. Zabrakło tu pogłębionych opisów samej Kenii, tamtejszych warunków oraz konkretnych informacji, na które liczyłam - na przykład cen (określenie dużo/mało jest względne),czy warunków atmosferycznych (to, że autorka robi z siebie widowisko, siedząc w słońcu, podczas gdy tubylcy siedzą w cieniu, też niewiele mówi). Gierak opisuje też swoje stany emocjonalne, ale też nie zawsze wyjaśnia z czego wynikają ("teraz już wiem, ale wtedy tego nie wiedziałam"). Zresztą właśnie jej huśtawka nastrojów wysuwa się tu na pierwszy plan, co sprawia, że momentami książka bardziej niż opis podróży, przypomina zapisy z pamiętniczka zakompleksionej nastolatki.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ interesuję się Afryką i przyznam, że gdyby autorka popełniła książkę na jakikolwiek inny temat, zapewne odłożyłabym ją już po kilku stronach. Bo o ile wątek dwudziestodwuletniej dziewczyny, która samotnie wyrusza do Kenii jest interesujący i ciekawiły mnie zarówno jej odczucia co do pierwszego zetknięcia się z Dzikim Kontynentem i liczyłam...

Książka dość ciekawa, jednak maniera autorki jest denerwująca. Nie rozumiem dlaczego autorka jadąc do Kenii, w której żyją ubodzy ludzie nie spodziewała się, że będą chcieli zarobić parę groszy np. na transporcie, pamiatkach, oprowadzaniu itp. Wszystko co ci ludzie jej proponują denerwuje ją. Noclegi ma za darmo, to dlaczego wyobraża sobie, że wszystko powinna mieć za darmo?

Książka dość ciekawa, jednak maniera autorki jest denerwująca. Nie rozumiem dlaczego autorka jadąc do Kenii, w której żyją ubodzy ludzie nie spodziewała się, że będą chcieli zarobić parę groszy np. na transporcie, pamiatkach, oprowadzaniu itp. Wszystko co ci ludzie jej proponują denerwuje ją. Noclegi ma za darmo, to dlaczego wyobraża sobie, że wszystko powinna mieć za darmo?

Jako miłośniczka książek podróżniczych nie mogłam pominąć najnowszej publikacji wydawnictwa Bernardinum "Kenia. Hakuna Kurudi" Pauli Anny Gierak. Mimo wszystko troszkę sceptycznie do niej podchodziłam chyba głównie ze względu na wiek autorki, która pisała ją mając 24 lata, a miesięczną samotną podróż do Kenii odbyła dwa lata wcześniej. Nie są to typowe wspomnienia z tego kraju (plaże w Mombasie i safari). Autorka oprowadza nas głównie po tych mniej znanych zakątkach Kenii, takich jak obco i egzotycznie brzmiąca Ukunda, Malindi, Naivasha czy Kisumu. Bardzo zaciekawił mnie również rozdział dotyczący Nairobi, miasto zostało pokazane zupełnie z innej strony, nie tak strasznej jak się je maluje! Kolejne rozdziały są jednak według mnie zbyt pobieżne i brakuje im jakiejś głębi, oddania lokalnego kolorytu. Wydaje mi się, że książka mogłaby być bardziej obszerna, a autorka mogła troszkę mniej skupiać się w niej na sobie i na swoich wewnętrznych przeżyciach. Mimo wszystko oceniam ją na plus i polecam szczególnie młodym osobom, które marzą o podróżowaniu :)

Jako miłośniczka książek podróżniczych nie mogłam pominąć najnowszej publikacji wydawnictwa Bernardinum "Kenia. Hakuna Kurudi" Pauli Anny Gierak. Mimo wszystko troszkę sceptycznie do niej podchodziłam chyba głównie ze względu na wiek autorki, która pisała ją mając 24 lata, a miesięczną samotną podróż do Kenii odbyła dwa lata wcześniej. Nie są to typowe wspomnienia z tego...

Niby wszystko poprawne, składne, wyważone, a jednak zabrakło w tym opisie (opisie przede wszystkim spotykanych ludzi, a rzadziej - i z uszczerbkiem dla niego - odwiedzanych miejsc) tego czegoś, po czym można poznać pasję podróżowania - delektowania się zastanym stanem rzeczy i umiejętnym sprzedaniem tego czytelnikowi. Ponadto momentami relacja ta przypominała wypracowanie, okraszone niestety częstymi łzawymi wahaniami nastroju Autorki, tudzież romansidłem pod koniec. Odnoszę wrażenie, że chyba nie do końca byłem targetem tej książki. Ale chociaż zdjęcia mi się podobały...

Niby wszystko poprawne, składne, wyważone, a jednak zabrakło w tym opisie (opisie przede wszystkim spotykanych ludzi, a rzadziej - i z uszczerbkiem dla niego - odwiedzanych miejsc) tego czegoś, po czym można poznać pasję podróżowania - delektowania się zastanym stanem rzeczy i umiejętnym sprzedaniem tego czytelnikowi. Ponadto momentami relacja ta przypominała wypracowanie,...