Rowerem w stronę Indii

Dobra

Dobra

Pokaż mimo to

Kolejna rowerowa książka Pana Roberta, ale nieco inna niż poprzednia poświęcona wyprawie po terytorium Chin, Wietnamu i Kambodży. Szczerze mówiąc ta pozycja podobała mi się nieco mniej, ale cieszę się, że autor wyzwolił się spod ciężaru przeżyć osobistych. Może cierpienie autora sprawiło, że jego pisanie stało mi się bliższe? Pisze nadal zwięźle, „krótkimi seriami”, zwracając uwagę na szczegóły, na spotykanych pod drodze ludzi w Pakistanie oraz Indiach. Wydaje mi się, że ta podróż mimo wszystko była cięższa, a mieszkańcy mniej przyjaźni niż napotkani w poprzedniej ekspedycji. Wyprawa rowerem to ponownie pretekst do snucia rozważań na rozmaite życiowe tematy. Jak zwykle prześliczne wydanie w ramach serii „Poznaj świat” zachęca do lektury i odbycia własnych podróży do ciekawych zakątków globu.

Kolejna rowerowa książka Pana Roberta, ale nieco inna niż poprzednia poświęcona wyprawie po terytorium Chin, Wietnamu i Kambodży. Szczerze mówiąc ta pozycja podobała mi się nieco mniej, ale cieszę się, że autor wyzwolił się spod ciężaru przeżyć osobistych. Może cierpienie autora sprawiło, że jego pisanie stało mi się bliższe? Pisze nadal zwięźle, „krótkimi seriami”,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Życie jest bardziej szalone od najbardziej szalonej wyobraźni. I dlatego tak się go trzymamy, zagarniamy garściami i upychamy po kieszeniach i sakwach na później”. Moim zdaniem ten cytat to najlepsza z możliwych recenzja książki. Znajdziecie w niej całą masę wrażeń i spostrzeżeń, notowanych na bieżąco relacji ze spotkanymi w drodze ludźmi. Przeczytacie o trudach podróży rowerem, gdy zabiera się ze sobą wszystko, co niezbędne do spania i jedzenia. Zrozumiecie, co to znaczy choroba wysokościowa, a także opieka policji. Nie spotkacie się z bałwochwalczym zachwytem nad tym co obce, który często pojawia się na kartach innych książek. Przeczytacie również wiele życzliwych opinii o ludziach, a zwłaszcza o Pakistańczykach. Wiele fragmentów tego dziennika jest lirycznych, pełnych zastanowienia nad sensem życia i celem, do którego warto dążyć. Jak refren przewija się jedno zdanie, że podróż rozpoczynamy wstając z fotela, więc zamiast zazdrościć innym należy odważyć się i wyruszyć w drogę.

„Życie jest bardziej szalone od najbardziej szalonej wyobraźni. I dlatego tak się go trzymamy, zagarniamy garściami i upychamy po kieszeniach i sakwach na później”. Moim zdaniem ten cytat to najlepsza z możliwych recenzja książki. Znajdziecie w niej całą masę wrażeń i spostrzeżeń, notowanych na bieżąco relacji ze spotkanymi w drodze ludźmi. Przeczytacie o trudach podróży...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od czasu do czasu lubię sobie sięgnąć po literaturę podróżniczą a moimi ulubionymi piszącymi podróżnikami są Wojciechowska, Pawlikowska i Cejrowski. Więc gdy w opisie książki „Rowerem w stronę Indii” doczytałam się bardzo pozytywnej opinii pana Wojtka zdecydowałam się na zabranie książki do domu.
A cóż takiego wyczytałam w tym opisie? Otóż to:
„W trakcie pracy nad poprzednią (pierwszą) książką pana Roberta Maciąga było trudno – debiutant, w dodatku z rogatą osobowością, z mocnym własnym zdaniem w sprawie każdego przecinka. Trzeba było mocować się z tekstem, spierać
z autorem. Ostatecznie książka wyszła (pod tytułem „Rowerem przez Chiny, Wietnam i Kambodżę”), odniosła sukces i jest chętnie kupowana do dziś.
Kiedy dostałem do wydania tekst kolejnej, podchodziłem do tematu jak do jeża
– ostrożnie, nieśpiesznie. Odkładałem na potem, na kiedy indziej. A kiedy wreszcie ją przeczytałem, zadzwoniłem do Autora z gratulacjami i z pytaniem, czy nie zechciałby przy okazji rozbudować i przeredagować tej swojej poprzedniej książki, bo teraz pisze dużo lepiej niż wtedy. Dużo lepiej! Jeśli więc podobała się Państwu pierwsza książka Maciąga - druga podobać się będzie bardziej. A ja czekam na trzecią.” Po takiej zachęcie nie miałam co się wahać.
Książka jest naprawdę wciągająca. Autor z perspektywy siodełka roweru sumiennie opisuje wszystko to co mija po drodze – krajobrazy, ludzi, wydarzenia. Jego droga prowadzi przez Turcję, Iran, Pakistan aż do Indii. Przez kraje, które obecnie nie mają dobrej passy. Maciąg opisuje mentalność tych ludzi, ich sposób zachowania. I wiecie co? Po przeczytaniu tej książki naszła mnie gorzka refleksja. Czy jakikolwiek Europejczyk wziąłby do siebie nieznajomego człowieka i ugościł go niemal po królewsku, dzieląc się z nim wszystkim co ma? I to zupełnie za darmo? Chyba wiemy jak jest odpowiedź. Ale ani autorowi ani jego towarzyszce nie było lekko. Często spotykali się z niezrozumieniem a czasami nawet z aktem czystej nienawiści, złośliwości czy zwykłej ludzkiej głupoty. Jednak na całe szczęście częściej trafiali na pomocnych ludzi. Mimo dużych trudności, zmęczenia, barier językowych poradzili sobie z wszystkimi trudnościami. I osiągnęli swój cel. Podziwiam ich oboje za odwagę. Wybrać się w taką trasę rowerami...
Polecam książkę wszystkim czytelnikom ciekawym świata. Wspaniałe zdjęcia z podróży są świetnym dodatkiem. Myślę, że nikt nie pożałuje czasu spędzonego z tą książką.

Od czasu do czasu lubię sobie sięgnąć po literaturę podróżniczą a moimi ulubionymi piszącymi podróżnikami są Wojciechowska, Pawlikowska i Cejrowski. Więc gdy w opisie książki „Rowerem w stronę Indii” doczytałam się bardzo pozytywnej opinii pana Wojtka zdecydowałam się na zabranie książki do domu.
A cóż takiego wyczytałam w tym opisie? Otóż to:
„W trakcie pracy nad...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To kolejna książka Roberta, lubię jego język, opisy, porównania, ale najbardziej podziwiam jest siłę i podejście do życia i ludzi.

To kolejna książka Roberta, lubię jego język, opisy, porównania, ale najbardziej podziwiam jest siłę i podejście do życia i ludzi.

Pokaż mimo to

Wiele już o tej książce napisano. Ładne wydanie, fajne zdjęcia. Autor - w mojej ocenie - ma specyficzne pióro. Aby zrozumieć co mam na myśli należy książkę przeczytać. Mi osobiście ten język nie do końca się podobał. Książka była "ciężkawa" momentami w czytaniu. Podkreślić należy, że w ten pozycji jest wiele przemyśleń Autora, rozważań psychologiczno-socjologicznych-filozoficznych o otaczającym go świecie. Generalnie książka nie jest zła ale mnie nie zachwyciła.

Wiele już o tej książce napisano. Ładne wydanie, fajne zdjęcia. Autor - w mojej ocenie - ma specyficzne pióro. Aby zrozumieć co mam na myśli należy książkę przeczytać. Mi osobiście ten język nie do końca się podobał. Książka była "ciężkawa" momentami w czytaniu. Podkreślić należy, że w ten pozycji jest wiele przemyśleń Autora, rozważań...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z najsłabszych książek jaką przeczytałem, więcej ględzenia o stanie umysłu aniżeli przygód i opisów krajów przez które jechał.

Jedna z najsłabszych książek jaką przeczytałem, więcej ględzenia o stanie umysłu aniżeli przygód i opisów krajów przez które jechał.

Pokaż mimo to

Jako ze Robert zachwycil mnie swoja pierwsza ksiazka, musialam siegnac i po jego kolejna. Jest nieco inna niz ta z podrozy po krajach dalekiej Azji, ale tez nieco inna to bylo podroz. Moze odrobine mniej tu emocji, a wiecej opisow i spokoju, obrazow majacych czas zapasc w pamiec i zdecydowanie wiecej usmiechu. I nachodzi mnie taka refleksja, ze swiat po prostu objawia nam sie takim, jakim go widzimy. A mozemy widziec to, co sami nosimy w srodku. To byla bardzo przyjemna lektura i jak zwykle trafila do mnie w najodpowiedniejszym dla mnie czasie. By nie pozwolic mi za bardzo zatopic sie w smutach czy przykrosciach, by przypomniec mi, iz Zycie jest piekne i to ja zawsze moge wyruszyc w moja nowa podroz. Wlasciwie wyruszam w nia kazdego dnia na nowo, bo kazdy dzien jest swego rodzaju podroza. I jedynie od nas zalezy jakie kolory beda jej towarzyszyc.

Jako ze Robert zachwycil mnie swoja pierwsza ksiazka, musialam siegnac i po jego kolejna. Jest nieco inna niz ta z podrozy po krajach dalekiej Azji, ale tez nieco inna to bylo podroz. Moze odrobine mniej tu emocji, a wiecej opisow i spokoju, obrazow majacych czas zapasc w pamiec i zdecydowanie wiecej usmiechu. I nachodzi mnie taka refleksja, ze swiat po prostu objawia nam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na książkę Roberta Maciąg natrafiłam przypadkiem - książka była prezentem urodzinowym. Nie jestem fanem książek podróżniczych ale w tej pierwszej się zakochałam tak mocno, że sama miałam ochotę wsiąść na rower i pojechać w stronę Indii! :) Barwne opisy, żywy język, szczerość w odbieraniu tego wszystkiego co spotykało dwójkę podróżników sprawiało, że przenosiłam się razem z nimi z miasta do miasta, od Dobrego Człowieka do Dobrego Człowieka. Polecam wszystkim którzy kochają podróżować, kochają rower bądź kochają Indie :)

Na książkę Roberta Maciąg natrafiłam przypadkiem - książka była prezentem urodzinowym. Nie jestem fanem książek podróżniczych ale w tej pierwszej się zakochałam tak mocno, że sama miałam ochotę wsiąść na rower i pojechać w stronę Indii! :) Barwne opisy, żywy język, szczerość w odbieraniu tego wszystkiego co spotykało dwójkę podróżników sprawiało, że przenosiłam się razem z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lektura tej książki ze względu na moje wielkie zamiłowanie do jazdy na rowerze sprawiła mi wielką radość. Rozbudziła wyobraźnię oraz zainspirowała do własnych - póki co nie tak odległych - podróży rowerem.

Prosto napisana, autor opisuje w przystępny sposób własne odczucia z tej wspaniałej wyprawy...

Rewelacyjna zwłaszcza na prezent dla "rowerzysty"! Krótko po przeczytaniu tej, sięgnąłem po wcześniejszą książkę tego samego autora, która umiliła mi podróż pociągiem przez całą Polskę!

Robb - czekamy na kolejne podróże i kolejne relacje! :)

Lektura tej książki ze względu na moje wielkie zamiłowanie do jazdy na rowerze sprawiła mi wielką radość. Rozbudziła wyobraźnię oraz zainspirowała do własnych - póki co nie tak odległych - podróży rowerem.

Prosto napisana, autor opisuje w przystępny sposób własne odczucia z tej wspaniałej wyprawy...

Rewelacyjna zwłaszcza na prezent dla "rowerzysty"! Krótko po przeczytaniu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to