Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W końcu udało się. Wylądowałem, choć z lekkim niedosytem, gdyż koszmar nie był do końca taki straszny a lot (choć przyznam, że w pewnych momentach odczuwałem lekkie turbulencje) nie był, aż taki przerażający, jak sugerował King. Nie ma, no nie ma tego dreszczyku emocji, który zazwyczaj towarzyszy mi podczas czytania tego typu literatury. Dlaczego więc sięgnąłem po ten utwór? No cóż, chyba dlatego, że pracował nad nim jeden z moich, bez wątpienia ulubionych pisarzy. Niemniej jednak sądzę, że warto zwrócić uwagę na ten tytuł z samej ciekawości. Dlaczego? Ponieważ cztery z tych opowiadań jest naprawdę przerażających i zalicze tu utwory m.in: sir Arthura Conan Doyle’a, Joe Hilla, Johna Varleya no i oczywiście samego S. Kinga. Inne zaś potrafią ukazać ludzką naturę w sytuacji zagrożenia i jak uparcie człowiek potrafi trzymać się życia (nawet jeśli miałby wiecznie cofać się w czasie o 57 sekund). Inne zaś opowiadania ukazują typowe kryminały z motywem zamkniętego pokoju (czymże jest samolot, jak nie metalową zamkniętą rurą znajdującą się na wysokości 9, 10, 11 kilometrów nad ziemią). Sądzę, że jeśli macie przed sobą lot to owa pozycja na pewno umili wam czas, a jeśli boicie się latać to mogę was zapewnić, że po przeczytaniu tej lektury na pewno bardziej się bać nie będziecie. No chyba, że będzie leciał z wami zombie.

W końcu udało się. Wylądowałem, choć z lekkim niedosytem, gdyż koszmar nie był do końca taki straszny a lot (choć przyznam, że w pewnych momentach odczuwałem lekkie turbulencje) nie był, aż taki przerażający, jak sugerował King. Nie ma, no nie ma tego dreszczyku emocji, który zazwyczaj towarzyszy mi podczas czytania tego typu literatury. Dlaczego więc sięgnąłem po ten...