Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i zapewnie nie ostatnie. Choć na początku nie mogłam się w nią wciągnąć, to po kilkunastu stronach nie mogłam się od niej oderwać.

Książka opowiada o losch Feyry, która chcąc ratować swoją rodzinę od śmierci głodowej, zabija w lesie wilka, który później okazuje się zupełnie kimś innym. W ten sposób trafia na dwor Wiosny, w którym władze sprawuje książę Tamlin. Dziewczyna każdego dnia odkrywa sekrety otaczającego ją świata, tak różnego od świata ludzi.
Między Feyrą a Tamlinem zaczyna rodzić się uczucie, ale nic co pięknie nie trawa wiecznie. Czy ich uczucie zwycieży wszystkie próby jakie postawi przed nimi los.
Polubiłam głównych bohaterów, ale moją uwagę przykuł również Rhys. Chociaż na początku uważałam go za czarny charakter, zyskał w moich oczach, gdy pomógł naszej głównej bohaterce.

Żałuję, że tak późno zabrałam się za czytanie tej serii, więc od razu zabieram się za czytanie drugiego tomu.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i zapewnie nie ostatnie. Choć na początku nie mogłam się w nią wciągnąć, to po kilkunastu stronach nie mogłam się od niej oderwać.

Książka opowiada o losch Feyry, która chcąc ratować swoją rodzinę od śmierci głodowej, zabija w lesie wilka, który później okazuje się zupełnie kimś innym. W ten sposób trafia na dwor...

Książka leżała na mojej półce już jakiś czas, aż w końcu przyszła pora, aby ją przeczytać. Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na twórczości Colleen Hoover i tym razem też tak było.

Główna bohaterką ksiazki jest dziewietnostoletnia Beyah, która nie miła w życiu łatwo. Wszytko do czego udało jej się dojść osiągnęła sama. Przez całe życie musiała liczyć tylko na siebie. Gdy spotyka Samsona czuje, jakby spotkała swoją bratnią duszę. Tak samo poranioną jak ona sama. Zaczynają się do siebie zbliżać, ale czy życie nie będzie miło dla nich innych planów.

Każda książka Colleen Hoover ma w sobie coś co przyciąga do siebie czytelnika. Tym razem też tak było. Po książki autorki można sięgać w ciemno.

Książka leżała na mojej półce już jakiś czas, aż w końcu przyszła pora, aby ją przeczytać. Jeszcze nigdy nie zawiodłam się na twórczości Colleen Hoover i tym razem też tak było.

Główna bohaterką ksiazki jest dziewietnostoletnia Beyah, która nie miła w życiu łatwo. Wszytko do czego udało jej się dojść osiągnęła sama. Przez całe życie musiała liczyć tylko na siebie. Gdy...

"- Wiem - przytaknęłam. - I nie będę tego żałować. Życie jest zbyt krótkie, a ja nie będę marnować swojego na to, żeby być kimś innym."

Zaczynając czytać "The boy she hates" tak naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać i przyznaję, że totalnie się zaskoczyłam.

Jaymerson miała na pierwszy rzut oka idealne życie. Miała cudownego chlopaka, popularność i grono przyjaciół. Niestety podczas jednej nocy traci wszystko i nic już dla niej nie będzie takie samo. Gdy dochodzi do siebie po wypadku czuje, że nikt jest nie rozumie, że znalazła się w ciele zupełnie innej dziewczyny. Gdy coraz bardziej pogrąża się w swoim smutku, niespodziewanie znajduje pocieszenie u brata bliźniaka jej zmarłego chlopaka. Mimo tego, że wcześniej nienawidziła Huntera, czuje że tylko on ją rozumie, że może być przy nim sobą. Nie musi zakładać maski idelanej dziewczyny.

Żałuję tylko, że w książce nie było rozdziałów z perspektywy Huntera, bo on również zasługuje na uwagę. Hunter to przykład bohatera, który nie przejmuje się tym co myślą i jak postrzegają go inni, ale tak naprawdę w głębi serca nosi ogromny ból.

Książka zawiera w sobie wiele emocji. Pokazuje, że słowa mogą ranić bardziej niż czynny. Jest to książka o walce by zawsze żyć w zgodzie z samym sobą, by nie oceniać kogoś tylko po tym jak wygląda i jak się zachowuje. Polecą tą książkę z całego serca.

"- Wiem - przytaknęłam. - I nie będę tego żałować. Życie jest zbyt krótkie, a ja nie będę marnować swojego na to, żeby być kimś innym."

Zaczynając czytać "The boy she hates" tak naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać i przyznaję, że totalnie się zaskoczyłam.

Jaymerson miała na pierwszy rzut oka idealne życie. Miała cudownego chlopaka, popularność i grono...

Książkę czytało się naprawdę szybko. Nawet nie wiem, kiedy przeczytałam ostatnią stronę.

W książce Mony Kasten spotykamy się z bohaterami, którzy każdego dnia zakładają maskę, aby inni nie widzieli ich wewnętrznej walki z własnymi demonami. Choć ich pierwsze spotkanie nie należało do najprzyjemniejszych, odnajdują w końcu nić porozumienia między sobą. Stają się sobie bliżsi i mury, które wokół siebie zbudowali powoli zaczynają się kruszyć. Ich relacja rozwijała się bardzo powoli, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Dla mnie jest to w tej książkę wielkim plusem, ale mimo to czegoś mi w tej książce zabrakło, ale zakończenie sprawiło, że chce poznać dalsze losy głównych bohaterów.

Książkę czytało się naprawdę szybko. Nawet nie wiem, kiedy przeczytałam ostatnią stronę.

W książce Mony Kasten spotykamy się z bohaterami, którzy każdego dnia zakładają maskę, aby inni nie widzieli ich wewnętrznej walki z własnymi demonami. Choć ich pierwsze spotkanie nie należało do najprzyjemniejszych, odnajdują w końcu nić porozumienia między sobą. Stają się sobie...