Wszystko mi się podobało do połowy książki, do ślubu. Fajnie się rozwijała znajomość Travisa i Raven. Po kroczku przechodzili na kolejne etapy. A potem tylko gorzej, najpierw gówniarskie zachowanie Raven, co doprowadziło do tragedii. Byłam zła na nią że tak zabawiła się jego kosztem.. prawie że wczulam się w jego buty.
Potem okropnie mi się dłużyło, nagły przeskok o 10 lat.. czekałam na koniec żeby to się wyjaśniło.. prawie że przekartkowałam..
Koniec uratował 2 połowę książki. Bo był w miarę okej.

Wszystko mi się podobało do połowy książki, do ślubu. Fajnie się rozwijała znajomość Travisa i Raven. Po kroczku przechodzili na kolejne etapy. A potem tylko gorzej, najpierw gówniarskie zachowanie Raven, co doprowadziło do tragedii. Byłam zła na nią że tak zabawiła się jego kosztem.. prawie że wczulam się w jego buty.
Potem okropnie mi się dłużyło, nagły przeskok o 10...

Zachowanie bohaterki jako nastolatki było okropne, ale z każdą kolejną stroną zdobywała u mnie punkty. Nie rozumiem tutaj końcówki, że wybaczyła przyjaciółka nie było nawet wytłumaczenia ich zachowania. Cieszę się, że bohaterzy dotarli się na samym końcu, książka wzbudziła we mnie dużo emocji.

Zachowanie bohaterki jako nastolatki było okropne, ale z każdą kolejną stroną zdobywała u mnie punkty. Nie rozumiem tutaj końcówki, że wybaczyła przyjaciółka nie było nawet wytłumaczenia ich zachowania. Cieszę się, że bohaterzy dotarli się na samym końcu, książka wzbudziła we mnie dużo emocji.

Jak zawsze, autorka nie oszczędziła mi emocji..... I to niestety tych mało przyjemnych.
Wiem, że to jaka Reven była, jak się zachowywała, nie było przyjemne ale to, co ją spotkało, też fajne nie było. Do wielu rzeczy i przemyśleń sama dochodziła a następnie wdrażała w życie zmiany. Dlatego boli mnie to, co później się wydarzyło. Nie zgadzam się z tym jak została potraktowana ale cieszy mnie, że potrafiła przekuć to w dobrą monetę. A Travis? Ciężko mi go określić i jego reakcje - był po prostu mlody ....

Jak zawsze, autorka nie oszczędziła mi emocji..... I to niestety tych mało przyjemnych.
Wiem, że to jaka Reven była, jak się zachowywała, nie było przyjemne ale to, co ją spotkało, też fajne nie było. Do wielu rzeczy i przemyśleń sama dochodziła a następnie wdrażała w życie zmiany. Dlatego boli mnie to, co później się wydarzyło. Nie zgadzam się z tym jak została...

Czytając początek byłam zażenowana główną bohaterką I jej przyjaciółmi jedynie Travis z nich wszystkich był do zniesienia. Raven jest irytująca i nieogarnięta jej podejście do wszystkiego jest straszne. Im dalej wchodziłam w tę historię to się zastanawiałam, czemu to jeszcze czytam, ale nie mogłam przerwać, bo jednak wciągnęłam się i chciałam wiedzieć, jak to się skończy. Po tym żenującym początku zaczęło się wszystko uspokajać i jakoś leciało, aż to pewnego momentu do tej jednej sytuacji, jakby ją rozumiem miała być jakaś akcja, ale to to ja nie wiedziałam już co się dzieje i raptownie przenosimy się w czasie dziesięć lat do przodu. Raven nie miała z nimi kontaktu, a tu raptownie dzwoni jej ojciec i mówi, że za nią bardzo tęskni i że jej szukał, a ona, jak gdyby nigdy nic chce się z nim zobaczyć, i to nieważne, że wszyscy ją za wszystko obwiniają choć to nie wszystko jest jej winą. Travis ten to przecież wiece poszkodowany, ale to tylko przez chwilę, bo potem mu się wszystko odmienia. Z tej całej książki to tylko zakończenie było najnormalniejsze.
Ta historia miała też swoje dobre momenty jednak te złe bardziej zapadły mi w pamięć.

Czytając początek byłam zażenowana główną bohaterką I jej przyjaciółmi jedynie Travis z nich wszystkich był do zniesienia. Raven jest irytująca i nieogarnięta jej podejście do wszystkiego jest straszne. Im dalej wchodziłam w tę historię to się zastanawiałam, czemu to jeszcze czytam, ale nie mogłam przerwać, bo jednak wciągnęłam się i chciałam wiedzieć, jak to się skończy....

Bywało różnie. Początek mnie przerażał, a to ze względu na język młodzieżowy. Naprawdę tak się teraz rozmawia? Poza tym jej zachowanie też dalekie było od normalności, ale mniejsza z tym. Historia naprawdę wciągnęła. On pozytywny, ona się zmieniała na lepsze. Niesprawiedliwe dla mnie było zachowanie jej ojca w kulminacyjnym momencie. I niezrozumiałe, że łatwo wybaczyła przyjaciółkom. Całokształt odbieram pozytywnie, a to z czym się nie zgadzam, najbardziej porusza emocje.

Bywało różnie. Początek mnie przerażał, a to ze względu na język młodzieżowy. Naprawdę tak się teraz rozmawia? Poza tym jej zachowanie też dalekie było od normalności, ale mniejsza z tym. Historia naprawdę wciągnęła. On pozytywny, ona się zmieniała na lepsze. Niesprawiedliwe dla mnie było zachowanie jej ojca w kulminacyjnym momencie. I niezrozumiałe, że łatwo wybaczyła...

Od bardzo dawna nie zdarzyło mi się pochłonąć książkę w kilka godzin, która wywołała u mnie wiele emocji, poprzez śmiech, przyspieszone bicie serca, ścisk w żołądku i łzy. Taka właśnie jest powieść napisana przez A. E. Murphy. Autorka robi sztos, poruszając w tej historii wiele emocjonalnych wątków. Naprawdę nie spodziewałam się, że tak może potoczyć się historia nastolatków, którzy są przybranym rodzeństwem i zakochują się w sobie. Na początku myślałam, że będzie to zwykły romans, ale myliłam się. Warto sięgnąć po tę książkę i poświęcić jej czas.

Od bardzo dawna nie zdarzyło mi się pochłonąć książkę w kilka godzin, która wywołała u mnie wiele emocji, poprzez śmiech, przyspieszone bicie serca, ścisk w żołądku i łzy. Taka właśnie jest powieść napisana przez A. E. Murphy. Autorka robi sztos, poruszając w tej historii wiele emocjonalnych wątków. Naprawdę nie spodziewałam się, że tak może potoczyć się historia...

Po książki z motywem hate-love sięgam zawsze z niezwykłą przyjemnością. A jak dodatkowo występują w nich zakazane relacje, to moja ciekawość rośnie jeszcze bardziej. Do "Przybranego brata" podeszłam bez żadnych większych wymagań, przez co finalnie bawiłam się przy niej po prostu świetnie! I choć główna bohaterka szargała mi nerwy na początku, tak nastoletnie zachowanie rządzi się swoimi prawami, dlatego też pomimo wszystko rozumiałam jej zachwiania emocjonalne oraz jej postępowanie. Jest to moje drugie spotkanie z twórczością autorki i uważam je za naprawdę udane! Jeszcze muszę nadrobić "Jego asystentkę" bowiem słyszałam o niej wiele dobrego..

Raven to nastolatka, która korzysta z życia na całego, jest dosłownie taką bad girl, która ma swoją grupkę przyjaciółek, no i oczywiście umawia się z najprzystojniejszym chłopakiem w szkole. Umawia się to może za duże słowo, bowiem rozchodzą się oni i schodzą, za każdy razem czując do siebie jeszcze większe przyciąganie. Ojciec Raven postanawia drugi raz się ożenić, także obecnie Raven przeprowadza się do swojej nowej macochy i jej syna Travisa, który będzie dla niej od teraz przybranym bratem. Oboje oczywiście nie pałają do siebie sympatią. Ogromnie się różnią - ona jest zbuntowana i szalona, a on plasuje się na szkolnego kujona w okularach, który kumpluję się z nerdami i gra z nimi w gry komputerowe. Gdy pewnego dnia Raven postanawia dać Travisowi "lekcje całowania", bowiem chłopak chce wypaść dobrze przed dziewczyną, z którą zaczął się umawiać, oboje nie spodziewają się konsekwencji tego "niewinnego" pocałunku...

"Przybrany brat" to naprawdę fajnie poprowadzony romans hate-love. Może trochę przewidywalny, ale mimo wszystko działo się w nim naprawdę sporo. Czytając te książkę miałam dosłownie przed oczami filmy amerykańskie, w których nastolatki szaleją na imprezach i dokonują naprawdę różnych wybryków 😅 Seks, alkohol i ziółko to przepis na dobrą domówkę😅 Niektóre fragmenty naprawdę mnie bawiły, choćby gra w butelkę i rzucanie sobie wyzwań - no istne sceny z filmów dla nastolatek 😅 To co mi się też podobało, to sam pomysł na tak różne osobowości, jeśli chodzi o głównych bohaterów. Istny ogień i woda. I choć Raven nieraz przyprawiała mnie o palpitacje to i tak ja polubiłam. Choć zdecydowanie bardziej to Travis skradł moje serce. W książce nie zabrakło też momentu, który mocno mnie zaskoczył, ale i też z leksza zasmucił. Autorka naprawdę fajnie poprowadziła relacje między bohaterami, przez co ani przez chwilę nie można się nudzić. W pewnym momencie mamy też przeskok w czasie i poznajemy perypetie tej dwójki jak już są dorośli, nie powiem ale zabrakło mi tu nagłówka "kilka lat później", bo czułam się lekko zdezorientowana o co chodzi i czy mi stron nie brakło albo coś 😅 No i oczywiście na plus samo to, że była to zakazana relacja - wiecie, potajemne schadzki, rzucanie sobie ukradkowych spojrzeń przy rodzicach i ten dreszczyk w momencie gdy słychać za drzwiami kroki 😂 czad! Jestem naprawdę zadowolona z lektury tej książki, także jeśli jeszcze jej nie znacie to polecam 😏 autorka fajnie pisze więc warto ją poznać.

Po książki z motywem hate-love sięgam zawsze z niezwykłą przyjemnością. A jak dodatkowo występują w nich zakazane relacje, to moja ciekawość rośnie jeszcze bardziej. Do "Przybranego brata" podeszłam bez żadnych większych wymagań, przez co finalnie bawiłam się przy niej po prostu świetnie! I choć główna bohaterka szargała mi nerwy na początku, tak nastoletnie zachowanie...

Książka była taka jakiej, w dużej mierze oczekiwałam, nie było niesamowitego zaskoczenia. Jednak prosty język i gładko idącą historia była naprawdę miła i dość wciągająca. Oczywiście, nie obyło się bez irytacji młodszą główna bohaterką, ale za to jej dorosła wersja była całkiem w porządku. Za to wolałam młodszego Łośka, aniżeli dorosłego. Jako nastolatek był naprawdę uroczy i miło było obserwować jego poczynania i zamiany jakie w nim zachodziły.
Rozumiem jednak jego późniejsze zachowanie szczególnie po tym przez co musiał przejść, i co było wynikiem totalnie głupiego żartu Raven.
Po za tym, czułam, że jej przyjaciółki zachowają się tak jak się zachowały. Trochę przewidywalne.

Jedyne czego nie rozumiałam to zachowania rodziców, gdy oboje przyznali się to sowich uczuć. Wiem, wiem byli już dorośli mimo to, nie sądzę by w prawdziwym życiu jakikolwiek rodzić tak łagodnie zareagował. Nie ma opcji.

Ogólnie rzecz biorąc, polecam. Zdecydowanie przy tej pozycji można miło i niezobowiązująco spędzić czas :).

Książka była taka jakiej, w dużej mierze oczekiwałam, nie było niesamowitego zaskoczenia. Jednak prosty język i gładko idącą historia była naprawdę miła i dość wciągająca. Oczywiście, nie obyło się bez irytacji młodszą główna bohaterką, ale za to jej dorosła wersja była całkiem w porządku. Za to wolałam młodszego Łośka, aniżeli dorosłego. Jako nastolatek był naprawdę uroczy...

Świetna książka, naprawdę. Wydaje mi się, że autorka bardzo dobrze pokazała takie młodzieńcze zagmatwanie, brak logiki w rozumowaniu, młodzieńczą miłość. Zwłaszcza Raven nie zawsze postępowała w sposób przemyślany i logiczny, no ale faktycznie trudno tego wymagać od nastolatki. Swoją drogą, gdy wszyscy już ją odnaleźli, to jakoś każdy zapomniał o tym, że to jej macocha kazała jej się wynosić z jej domu. Wprawdzie był to efekt tego, co zrobiła Raven, ale znacząco utkwił mi w głowie, bo takim jadem i nienawiścią zionęły te słowa, że ja sama bym się na jej miejscu spakowała i stamtąd uciekła. Dlatego potem mnie zdziwiło, że nikt do tego nie nawiązał... No ale uznajmy, że nie jest to jakoś wielce istotne. Ogólnie książkę ogromnie polecam.

Świetna książka, naprawdę. Wydaje mi się, że autorka bardzo dobrze pokazała takie młodzieńcze zagmatwanie, brak logiki w rozumowaniu, młodzieńczą miłość. Zwłaszcza Raven nie zawsze postępowała w sposób przemyślany i logiczny, no ale faktycznie trudno tego wymagać od nastolatki. Swoją drogą, gdy wszyscy już ją odnaleźli, to jakoś każdy zapomniał o tym, że to jej macocha...

Słuchałam audiobooka, więc może inaczej odebrałam historię... ale straszny gniot. Plot twist z przenisieniem w czasie w miarę ok, dlatego ocena aż 3. Ogólnie mam poczucie zmarnowanego czasu, zachęciła mnie wysoka ocena na LC i jestem zawiedziona. Choć może dlatego, że wysłuchałam PB po Lekcjach Chemii, które były genialne, to dlatego odczułam dużą przepaść. Sam tekst jest monotonny, w kółko powtarzają się te same zwroty (ubóstwo jezykowe),a słownictwo młodzieżowe przetłumaczone jest w dosyć nienaturalny sposób w niektórych miejscach. Nie za bardzo rozumiem taką wysoką średnią ocen tej książki. Nawet jako takie lekkie odmóżdżające guilty pleasure moim zdaniem nie jest warta uwagi.

Słuchałam audiobooka, więc może inaczej odebrałam historię... ale straszny gniot. Plot twist z przenisieniem w czasie w miarę ok, dlatego ocena aż 3. Ogólnie mam poczucie zmarnowanego czasu, zachęciła mnie wysoka ocena na LC i jestem zawiedziona. Choć może dlatego, że wysłuchałam PB po Lekcjach Chemii, które były genialne, to dlatego odczułam dużą przepaść. Sam tekst jest...