Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak można napisać książkę, gdy literki są porozwalane po całej kartce? Otóż można, ba to nawet jeszcze lepiej trafia do czytelnika! Dzięki takiej kompozycji, można doszukać się wiele ukrytych sensów, coś uwydatnić oraz zmieszać tak jak były zmieszane emocje głównej bohaterki.
Książka przy której cierpiałam, uśmiechnęłam się oraz płakałam. Uczucia Bree wypływały bezpośrednio na moją osobę. Niesamowicie przedstawione skutki odstawienia narkotyków, głód nałogu bądź determinacja w poszukiwaniu b e s t i.
Czytając "Crank" można doświadczyć patologicznych sytuacji, gdzie córka wciąga razem z ojcem, chłopakiem i jego dziewczyną. Normalnego życia, gdzie jako nastolatka nadal ma obowiązek uczenia się oraz nakładnia przez rodziców zakazów, kar. Doświadczania pierwszych miłości oraz (złudnego) szczęścia.
Moment gwałtu na Kristinie był przejmujący oraz realistycznie opowiedziany. Nie mogłam uwierzyć w cierpienie jakiego doświadczyło. Niewyobrażalne dla mnie jest postawienie nałogu nad własnym ciałem, życiem.
Właśnie, życie... Rozczulający moment poczęcia nowego życia. Gdzie taka mała osóbka potrafi wywrócić życie - na lepsze. Gdzie to dla niej stajemy się lepszą osobą. Książka fantastyczna, kiedyś przeczytam ponownie i wiem, że wychwycę o wiele więcej niż za pierwszym razem.

Jak można napisać książkę, gdy literki są porozwalane po całej kartce? Otóż można, ba to nawet jeszcze lepiej trafia do czytelnika! Dzięki takiej kompozycji, można doszukać się wiele ukrytych sensów, coś uwydatnić oraz zmieszać tak jak były zmieszane emocje głównej bohaterki.
Książka przy której cierpiałam, uśmiechnęłam się oraz płakałam. Uczucia Bree wypływały bezpośrednio...

Jako youtuberkę Billie Sparrow uwielbiam, oglądam ją już od nie wiadomo kiedy. Porusza ciekawe tematy w zabawny sposób. Często odnajduję siebie w tym co mówi, ale... nie w tych wierszach. Są bardzo płytkie, zbyt proste i na mój gust czasem zbyt melancholijne. Spodziewałam się czegoś więcej, a dostałam teksty które
posiadają
taką
irytującą
i
całkowicie
niepasującą
spację.
Billie, moja droga, proszę zajmuj się dalej youtubem - w tym jesteś świetna! Podziwiam Twoją wrażliwość na temat głuchych oraz jak wytrwale uczysz się ich języka. Lubię Twoją bezpośredniość oraz humor, lecz wiersze pozostaw dla siebie. Owszem znalazło się kilka perełek takich jak: "Wybór", "Analiza", "Szacunek" (choć nie wydaje mi się zbyt oryginalne), "Ciepło", "Ekscentryczność". Aczkolwiek grafik który robił Ci rysunki jest świetny! Szkoda tylko pustych kartek z ilustracjami, kupiłam tomik dla wierszy w końcu :)

Jako youtuberkę Billie Sparrow uwielbiam, oglądam ją już od nie wiadomo kiedy. Porusza ciekawe tematy w zabawny sposób. Często odnajduję siebie w tym co mówi, ale... nie w tych wierszach. Są bardzo płytkie, zbyt proste i na mój gust czasem zbyt melancholijne. Spodziewałam się czegoś więcej, a dostałam teksty które
posiadają
taką...

Na początku uznałam, że wiersze jak wiersze. Nic nadzwyczajnego, czasem nawet lekko oklepane. Wszystko się zmieniło gdy przeczytałam listy na końcu książki. Myślę, że mogą to być słowa wysłane od każdej kobiety. Wtedy poszczególne rozdziały nabrały większego sensu. Całe emocje zebrały się w całość. "Chłopcy, których kocham" prawdopodobnie jest ich aż 4, bądź to cały czas jeden i ten sam. Teraz tylko pozostaje mi śledzić, do którego wiersz został napisany. Zebrać każdą kropelkę uczuć autorki, aż uzbiera się całe morze.

Na początku uznałam, że wiersze jak wiersze. Nic nadzwyczajnego, czasem nawet lekko oklepane. Wszystko się zmieniło gdy przeczytałam listy na końcu książki. Myślę, że mogą to być słowa wysłane od każdej kobiety. Wtedy poszczególne rozdziały nabrały większego sensu. Całe emocje zebrały się w całość. "Chłopcy, których kocham" prawdopodobnie jest ich aż 4, bądź to cały czas...