Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy trzecim tomie zwątpiłem w pana, panie Grzędowicz. Dlatego tak późno zabrałem się do ostatniego. Znów pana pokochałem i żałuję, że zakończyliśmy tę kilkuletnią podróż ale zawsze będę wracał do Pana Lodowego Ogrodu z poczuciem spełnienia.

Przy trzecim tomie zwątpiłem w pana, panie Grzędowicz. Dlatego tak późno zabrałem się do ostatniego. Znów pana pokochałem i żałuję, że zakończyliśmy tę kilkuletnią podróż ale zawsze będę wracał do Pana Lodowego Ogrodu z poczuciem spełnienia.

Mój wewnętrzny nastolatek odczuwał wiele przyjemności z tej książki.
Horus i Leman Russ niech zgniją za spaczenie najfajniejszego Legionu.

Mój wewnętrzny nastolatek odczuwał wiele przyjemności z tej książki.
Horus i Leman Russ niech zgniją za spaczenie najfajniejszego Legionu.

Miło się czytało, chociaż książka wydawała się trochę nieszczera.
Nie polecam jednak do niej podchodzić jak do dziennika etnologicznego - wprawdzie książka składa się z opisów japońskich obyczajów, to nie ma co się spodziewać wyjaśnienia "dlaczego".

Miło się czytało, chociaż książka wydawała się trochę nieszczera.
Nie polecam jednak do niej podchodzić jak do dziennika etnologicznego - wprawdzie książka składa się z opisów japońskich obyczajów, to nie ma co się spodziewać wyjaśnienia "dlaczego".

Straszny z pana grafoman, panie Komuda. Herezjarchę da się czytać ale uważam, że autor powinien popracować przede wszystkim nad różnorodnością fraz.
Zabawa konwencjami może i bywa zabawna ale w tej książce nie wnosi ma nic nowego.

Straszny z pana grafoman, panie Komuda. Herezjarchę da się czytać ale uważam, że autor powinien popracować przede wszystkim nad różnorodnością fraz.
Zabawa konwencjami może i bywa zabawna ale w tej książce nie wnosi ma nic nowego.

Momentami męczy, ciągnie się i może sprawiać wrażenie, że to zagubiona saga mieszczańska.
Pomimo tego, ostatnie kilkaset stron w zupełności wynagradza powolne przedstawianie świata i budowanie napięcia. To jedna z niewielu pozycji, kiedy kulminacyjne wydarzenia przyniosły mi katharsis.

Momentami męczy, ciągnie się i może sprawiać wrażenie, że to zagubiona saga mieszczańska.
Pomimo tego, ostatnie kilkaset stron w zupełności wynagradza powolne przedstawianie świata i budowanie napięcia. To jedna z niewielu pozycji, kiedy kulminacyjne wydarzenia przyniosły mi katharsis.

Przysięgam, że ja to też czytam a nie patrzę tylko na niesamowitą kreskę.

Przysięgam, że ja to też czytam a nie patrzę tylko na niesamowitą kreskę.

Nie tylko o Żeleńskim, nie tylko o młodopolskich przygodach ze sztuką. Przez tą biografię bardzo doceniłem Boya-Żeleńskiego - i to nie tylko w kwestiach literackich.

Nie tylko o Żeleńskim, nie tylko o młodopolskich przygodach ze sztuką. Przez tą biografię bardzo doceniłem Boya-Żeleńskiego - i to nie tylko w kwestiach literackich.

Brakowało mi pana, panie Geralcie.
I nie zawiodłem się.

Brakowało mi pana, panie Geralcie.
I nie zawiodłem się.

Jeśli ktokolwiek sobie myśli, że Calvin i Hobbes to komiks dla dzieci, to jest w strasznym błędzie. I właśnie dlatego powinien C&B czytać.

Jeśli ktokolwiek sobie myśli, że Calvin i Hobbes to komiks dla dzieci, to jest w strasznym błędzie. I właśnie dlatego powinien C&B czytać.

Może i jestem masochistą ale lubię co jakiś czas wracać do tej biblii. Szczególnie po tym, jak człowiek dowiaduje się co jeszcze Mistrz sobie myślał na temat stworzonego przez siebie świata.

Może i jestem masochistą ale lubię co jakiś czas wracać do tej biblii. Szczególnie po tym, jak człowiek dowiaduje się co jeszcze Mistrz sobie myślał na temat stworzonego przez siebie świata.

Czemu jest tak mało książek o słowach?

Czemu jest tak mało książek o słowach?

Pratchett przygnębia? Niemożliwe!
I to jest chyba najlepsze w tej książce.

Pratchett przygnębia? Niemożliwe!
I to jest chyba najlepsze w tej książce.

Za każdym razem jak myślę o tej książce, to coś się we mnie załamuje.

Za każdym razem jak myślę o tej książce, to coś się we mnie załamuje.

Przyznaję, oszukałem jak większość ludzi - przeczytałem tylko Piekło.
Ale kiedyś się poprawię.

Przyznaję, oszukałem jak większość ludzi - przeczytałem tylko Piekło.
Ale kiedyś się poprawię.

Jedna z pierwszych tego typu przeczytanych przeze mnie książek - i chyba ostatnia.

Jedna z pierwszych tego typu przeczytanych przeze mnie książek - i chyba ostatnia.

Idealna literatura podróżnicza.

Idealna literatura podróżnicza.

Idealna literatura podróżnicza.

Idealna literatura podróżnicza.

Z czasów młodych i pięknych.

Z czasów młodych i pięknych.

"Babska" literatura, a czytało się całkiem nieźle.

"Babska" literatura, a czytało się całkiem nieźle.

Pierwsza książka kupiona za własnoręcznie zarobione pieniądze.
Piękne ilustracje.

Pierwsza książka kupiona za własnoręcznie zarobione pieniądze.
Piękne ilustracje.