Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze cieszy mnie powrót do Castle Rock - tak było też tym razem.
Historia jest bardzo prosta - główny bohater chudnie; waży coraz mniej, jednak wygląda ciągle tak samo. Waga nie rośnie nawet z ciężarkami w kieszeniach. Co z tego wyniknie? Jak ta historia się skończy po osiągnięciu wagi 0kg? Jak wpłynie to na otoczenie bohatera?
Jak zwykle Stephen King sięga do ludzkiej duszy i porusza w niej najwrażliwsze struny; czytelnik zatapia się w tej specyficznej atmosferze małego miasteczka i całym sobą wchłania historię; ma nadzieję na pozytywne rozwiązanie, że coś się zmieni, proces wyhamuje, coś się zmieni, będzie dobrze... ale czy będzie?
Spędziłam z ta historią świetnie czas, chociaż mam uczucie lekkiego niedosytu - dokładnie tak samo czułam się po przeczytaniu "Pudełka z guzikami Gwendy". Ogólnie polecam, dobry King, klimatyczny - uwielbiam!

Zawsze cieszy mnie powrót do Castle Rock - tak było też tym razem.
Historia jest bardzo prosta - główny bohater chudnie; waży coraz mniej, jednak wygląda ciągle tak samo. Waga nie rośnie nawet z ciężarkami w kieszeniach. Co z tego wyniknie? Jak ta historia się skończy po osiągnięciu wagi 0kg? Jak wpłynie to na otoczenie bohatera?
Jak zwykle Stephen King sięga do ludzkiej...

Powrót do twórczości Kinga jest zawsze taki sam - nostalgiczny, przypominający czasy, kiedy pochłaniałam książkę za książką, mając świadomość, że jeszcze mnóstwo takich przygód przede mną.
Teraz, kiedy większość książek króla mam za sobą i zostaje mi czekać na kolejne nowości, aż ciężko mi rozpocząć czytanie - wiem, że niedługo przyjemność się skończy i nie zostanie nic, jak czekać na kolejną powieść.
"Śpiące królewny" pomimo, że są pisane wspólnie przez ojca i syna, nie odbiegają od poprzednich książek autora - małe miasteczko gdzieś w Appalachach, klimat małej społeczności, mnogość świetnie wykreowanych bohaterów i wątków, temat apokalipsy - to coś, do czego mistrz grozy nas przyzwyczaił i czego oczekujemy przy każdej kolejnej lekturze... Jednak jest tutaj jeszcze coś, co sprawia, że czytelnik musi się zastanowić nad kondycją obecnego społeczeństwa i nierównościach, zarówno pod względem płci, jak i rasy.
Sam zamysł pokazania dwóch różnych stron: społeczeństwa składającego się jedynie z mężczyzn, a po drugiej stronie - kobiet, wiele nam mówi o poglądach autorów. Również przedstawienie mężczyzn o bardzo szowinistycznych poglądach, kobiet skrzywdzonych przez mężczyzn jednoznacznie daje nam odczuć, co autorzy sądzą o otaczających ich ludziach.
Niesamowita, dająca do myślenia lektura, którą polecam zarówno fanom mistrza grozy, jak i wszystkim innym czytelnikom.

Powrót do twórczości Kinga jest zawsze taki sam - nostalgiczny, przypominający czasy, kiedy pochłaniałam książkę za książką, mając świadomość, że jeszcze mnóstwo takich przygód przede mną.
Teraz, kiedy większość książek króla mam za sobą i zostaje mi czekać na kolejne nowości, aż ciężko mi rozpocząć czytanie - wiem, że niedługo przyjemność się skończy i nie zostanie nic,...

Powrót do serii, czytałam jakoś 10 lat temu i ponownie jestem zakochana. Pierwsza część historii rewolwerowca jest tylko wstępem, samym początkiem, jednak aż kipi od szczegółów, które autor rozwinie w kolejnych tomach. Czytanie to sama przyjemność, nie mogę się doczekać kolejnych tomów!

Powrót do serii, czytałam jakoś 10 lat temu i ponownie jestem zakochana. Pierwsza część historii rewolwerowca jest tylko wstępem, samym początkiem, jednak aż kipi od szczegółów, które autor rozwinie w kolejnych tomach. Czytanie to sama przyjemność, nie mogę się doczekać kolejnych tomów!

King to król, bez dwóch zdań, jednak ta powieść nie znajdzie się w czołówce jego najlepszych książek. Plus za ciekawe domknięcie trylogii (ten tom podobał mi się chyba bardziej, niż poprzednie) i element paranormalny (myślę, że jednak w tym autor czuje się lepiej, niż w regularnym kryminale). Motyw samobójstw, przemijania, ostatnio tak widoczny w jego książkach przygnębia i daje do myślenia.

King to król, bez dwóch zdań, jednak ta powieść nie znajdzie się w czołówce jego najlepszych książek. Plus za ciekawe domknięcie trylogii (ten tom podobał mi się chyba bardziej, niż poprzednie) i element paranormalny (myślę, że jednak w tym autor czuje się lepiej, niż w regularnym kryminale). Motyw samobójstw, przemijania, ostatnio tak widoczny w jego książkach przygnębia i...

King w swojej najlepszej formie!
Opowiadania nie są moim ulubionym rodzajem prozy - w krótkich formach literackich nie każdy autor potrafi przekazać swoją wizję, wciągnąć czytelnika w fabułę, zaskoczyć go, przerazić i skłonić do przemyśleń. Stephen King nie ma z tym problemu, a jego opowiadania są wyjątkowe, czytanie każdego z nich sprawiło mi prawdziwą przyjemność. Nawiązania do mrocznej wieży na plus (muszę znów sięgnąć po ten cykl!), a wstępy do każdego z opowiadań mówiące, w jakich okolicznościach zostały napisane były dodatkowym atutem.
Pierwsze zdania książki i przywitanie z czytelnikiem, tak bardzo w stylu Kinga, zawsze mnie rozbraja. Mam wrażenie, że on pisze to tylko dla mnie (wiem, dziwne), ale za taką "poufałość" właśnie go lubię.

Żyj jak najdłużej, mistrzu!

King w swojej najlepszej formie!
Opowiadania nie są moim ulubionym rodzajem prozy - w krótkich formach literackich nie każdy autor potrafi przekazać swoją wizję, wciągnąć czytelnika w fabułę, zaskoczyć go, przerazić i skłonić do przemyśleń. Stephen King nie ma z tym problemu, a jego opowiadania są wyjątkowe, czytanie każdego z nich sprawiło mi prawdziwą przyjemność....

Według mnie świetna książka. Strasznie boję się klaunów, więc tym bardziej byłam przerażona. ;)

Według mnie świetna książka. Strasznie boję się klaunów, więc tym bardziej byłam przerażona. ;)