Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dopiero zaczynam czytać a przed chwilą skończyłem „Zaginiona dziewczyna ".
Czy tylko mi się wydaje, że jest „kopiuj wklej"?

Dopiero zaczynam czytać a przed chwilą skończyłem „Zaginiona dziewczyna ".
Czy tylko mi się wydaje, że jest „kopiuj wklej"?

Pozytywnie zaskoczony.

Pozytywnie zaskoczony.

Zaskoczyła mnie tempem, akcja szybka i ciągle przyspiesza.

Zaskoczyła mnie tempem, akcja szybka i ciągle przyspiesza.

Kopalnia wiedzy o mundialach!

Kopalnia wiedzy o mundialach!

Nawet nieźle się czyta.

Nawet nieźle się czyta.

Kochałem Diego Armando Maradone, piłkarza i ciężko czytało mi się o człowieku pełnym wad. Wolę pamiętać go z boiska.

Kochałem Diego Armando Maradone, piłkarza i ciężko czytało mi się o człowieku pełnym wad. Wolę pamiętać go z boiska.

Szkoda, że najpierw obejrzałem serial.

Szkoda, że najpierw obejrzałem serial.

Słabe to-to. Do Listkiewicz miałem stosunek ambiwalentny. Po lekturze jawi mi się jako budz,zarozumialec.
W pierwszych zdaniach zarzuca Jagodzińskiemu pisanie o seksie a później :dupa, flacha, flacha, dupa.
Nie wiem z czym się chwali pisząc, że do "jego" PZPNu można było wejść z ulicy zjeść i wypić lufę. To jakaś melina nie związek.

Słabe to-to. Do Listkiewicz miałem stosunek ambiwalentny. Po lekturze jawi mi się jako budz,zarozumialec.
W pierwszych zdaniach zarzuca Jagodzińskiemu pisanie o seksie a później :dupa, flacha, flacha, dupa.
Nie wiem z czym się chwali pisząc, że do "jego" PZPNu można było wejść z ulicy zjeść i wypić lufę. To jakaś melina nie związek.

Czyta się jak najlepszy kryminał.

Czyta się jak najlepszy kryminał.

Dobra książka. Dobrze opisana historia jednego z naszych najlepszych piłkarzy.
Tylko dlaczego w każdej z takich książek, znajdzie się szpila wbita w Gmocha?

Dobra książka. Dobrze opisana historia jednego z naszych najlepszych piłkarzy.
Tylko dlaczego w każdej z takich książek, znajdzie się szpila wbita w Gmocha?

Tylko dlaczego, ta "Maryśka" 😉?

Tylko dlaczego, ta "Maryśka" 😉?

Parę szczegółów się nie zgadza.
Z Argentyną graliśmy w sobotę a nie w czwartek. Pamiętam jak dziś.

Parę szczegółów się nie zgadza.
Z Argentyną graliśmy w sobotę a nie w czwartek. Pamiętam jak dziś.

Wulgaryzmy, wóda i zarozumialstwo. Po co pisać takie książki?

Wulgaryzmy, wóda i zarozumialstwo. Po co pisać takie książki?

W porównaniu z "Moje najważniejsze 90 minut" (podobieństwo samo się nasuwa) to... nie ma co porównywać. Tamto klapa całkowita, to czyta się dobrze, dużo nieznanych ciekawostek, bohaterowie rozdziałów też nie oczywiści.

W porównaniu z "Moje najważniejsze 90 minut" (podobieństwo samo się nasuwa) to... nie ma co porównywać. Tamto klapa całkowita, to czyta się dobrze, dużo nieznanych ciekawostek, bohaterowie rozdziałów też nie oczywiści.

Świetnie się czyta. Odniosłem wrażenie, że pisało tę książkę kilku autorów.
Przykład? Wizyta w domu dziecka.

Świetnie się czyta. Odniosłem wrażenie, że pisało tę książkę kilku autorów.
Przykład? Wizyta w domu dziecka.

Wielki niewypał. Pomysł może dobry , ale jeśli pięciu zawodników opisuje tymi samymi słowami jeden mecz , to robi się nudno. Do tego ta grafomania.

Wielki niewypał. Pomysł może dobry , ale jeśli pięciu zawodników opisuje tymi samymi słowami jeden mecz , to robi się nudno. Do tego ta grafomania.

Spodziewałem się czegoś więcej

Spodziewałem się czegoś więcej

Warto przeczytać

Warto przeczytać

Kapitalne wspomnienia

Kapitalne wspomnienia

Mocna pozycja

Mocna pozycja