Bardzo dobra

Bardzo dobra

O piłce i nie tylko. Ksiażka nie tylko dla fanów piłki nożnej

O piłce i nie tylko. Ksiażka nie tylko dla fanów piłki nożnej

Dobra książka. Dobrze opisana historia jednego z naszych najlepszych piłkarzy.
Tylko dlaczego w każdej z takich książek, znajdzie się szpila wbita w Gmocha?

Dobra książka. Dobrze opisana historia jednego z naszych najlepszych piłkarzy.
Tylko dlaczego w każdej z takich książek, znajdzie się szpila wbita w Gmocha?

I jeszcze jedna publikacja, na której widnieje nazwisko Pana Stefana Szczepłka. Bodaj najlepsza w Jego dorobku. Widać, że koncepcja napisania biografii znakomitego piłkarza była przemyślana. Dobór zdjęć i materiałów źródłowych jak najbardziej akuratny, bardzo ładnie komponują się z tekstem. Inna rzecz, że Autor potrafi przelać swoją wiedzę i doświadczenie na papier, a Jego zafascynowanie grą Kazimierza Deyny jest niezwykle wyraźne. A nie jest łatwe pisać obiektywnie o człowieku, którego się niezwykle ceni. Zwłaszcza gdy bohater był osobowością dość zamkniętą w sobie. Chociaż jest to pośrednio opowieść o Legii Warszawy z lat 1966-78, kiedy „Kaka” grał w koszulce tego klubu. Pamiętam, że zabrałem tę książkę na wyjazd do mojego ulubionego Sanoka. Ciepła i słoneczna wiosna, a ja zatopiony w lekturze w rozmaitych zakątkach tego miasta, czego chcieć więcej ? Polecam.

I jeszcze jedna publikacja, na której widnieje nazwisko Pana Stefana Szczepłka. Bodaj najlepsza w Jego dorobku. Widać, że koncepcja napisania biografii znakomitego piłkarza była przemyślana. Dobór zdjęć i materiałów źródłowych jak najbardziej akuratny, bardzo ładnie komponują się z tekstem. Inna rzecz, że Autor potrafi przelać swoją wiedzę i doświadczenie na papier, a Jego...

Nigdy nie byłem fanem Legii ani Deyny. Długo nie mogłem zapomnieć mu niestrzelonego karnego w meczu z Argentyną. Lubię jednak styl pisania Pana Szczepłka. I nie zawiodłem się. Warto po nią sięgnąć i wrócić do najpiękniejszych lat naszej pilki, kiedy srebro olimpijskie wydawało się porażką.

Nigdy nie byłem fanem Legii ani Deyny. Długo nie mogłem zapomnieć mu niestrzelonego karnego w meczu z Argentyną. Lubię jednak styl pisania Pana Szczepłka. I nie zawiodłem się. Warto po nią sięgnąć i wrócić do najpiękniejszych lat naszej pilki, kiedy srebro olimpijskie wydawało się porażką.

Autor dobrze znał Deynę, można nawet powiedzieć, że się przyjaźnili. Nic zatem dziwnego, że książka zawiera naprawdę mnóstwo ciekawych informacji i unikatowych zdjęć. Osobną kwestią jest strona graficzna książki - jedna z najlepszych, jeśli chodzi o książki piłkarskie. Brawa dla pana Bogdana Kuca.
Piękne fotografie wielu pamiątek w umiejętny sposób wkomponowane w tekst tworzą naprawdę efektowną całość.

Autor dobrze znał Deynę, można nawet powiedzieć, że się przyjaźnili. Nic zatem dziwnego, że książka zawiera naprawdę mnóstwo ciekawych informacji i unikatowych zdjęć. Osobną kwestią jest strona graficzna książki - jedna z najlepszych, jeśli chodzi o książki piłkarskie. Brawa dla pana Bogdana Kuca.
Piękne fotografie wielu pamiątek w umiejętny sposób wkomponowane w tekst...

Trochę ta książka nudnawa, postać wybitna, autor bliski przyjaciel, lecz czegoś tu zabrakło.

Trochę ta książka nudnawa, postać wybitna, autor bliski przyjaciel, lecz czegoś tu zabrakło.

Zaskakująca książka. Relacja przyjaciela, który jednak patrzy na wszystko z perspektywy czasu i z dystansem. Nie jest to laurka o Deynie, ale autor darzy go duża sympatią i popiera to prawdziwymi argumentami. Szczepłek do tego sam podchodzi z pokorą do wszelkiej krytyki swojego ulubieńca, bardzo pozytywna lektura.

Zaskakująca książka. Relacja przyjaciela, który jednak patrzy na wszystko z perspektywy czasu i z dystansem. Nie jest to laurka o Deynie, ale autor darzy go duża sympatią i popiera to prawdziwymi argumentami. Szczepłek do tego sam podchodzi z pokorą do wszelkiej krytyki swojego ulubieńca, bardzo pozytywna lektura.

Nieźle napisany portret wspaniałego piłkarza. Niestety, nie jest to krytyczna biografia, a pisana na kolanach hagiografia.

Nieźle napisany portret wspaniałego piłkarza. Niestety, nie jest to krytyczna biografia, a pisana na kolanach hagiografia.

Najbardziej dłużyły się i męczyły rozdziały, gdzie były opisy poszczególnych zawodników.Sporo można się dowiedzieć ale też sporo już o nim wiedziałem.Jak mówi autor : "Deyna, wolał grać, a nie mówić i pisać"

Najbardziej dłużyły się i męczyły rozdziały, gdzie były opisy poszczególnych zawodników.Sporo można się dowiedzieć ale też sporo już o nim wiedziałem.Jak mówi autor : "Deyna, wolał grać, a nie mówić i pisać"