Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Barbara Seidler

- Pisze książki: literatura piękna, reportaż, publicystyka literacka, eseje, historia, popularnonaukowa, komiksy
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzona: 1930 (data przybliżona)
Urodzona w 1930 roku w Warszawie; pisarka i publicystka. Od roku 1942 należała do Szarych Szeregów, jako łączniczka i sanitariuszka uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim. Odznaczona Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po wojnie ukończyła prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1950 roku pracuje jako dziennikarz. Swoje teksty publikowała między innymi w „Życiu Warszawy”, „Po Prostu”, „Nowej Kulturze” i „Życiu Literackim”. Przez ponad czterdzieści lat była korespondentem sejmowym. Wydała kilkanaście książek, głównie reportaży społecznych, politycznych i sądowych (Worek z miliardami 1960, Dziś na wokandzie 1966, Batalia o życie 1969, Skłóceni z prawem 1972, Cadillac i sombrero 1983, Ludzie i paragrafy 1986 i inne). Jest autorką dwóch sztuk teatralnych, trzech scenariuszy filmowych, a także komiksów dotyczących historii Polski.
- 987 przeczytało książki autora
- 1 195 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Bowiem nie surowość przesunięta poza bariery humanizmu, lecz nieuchronność represji spełnia funkcję wychowawczą.
Bowiem nie surowość przesunięta poza bariery humanizmu, lecz nieuchronność represji spełnia funkcję wychowawczą.
Bo sędzia, tak jak i ja, wie doskonale, że żądali jego śmierci nie dlatego, że zamordował człowieka, ale dlatego, że był inny, że faworyzował młodych chłopców, nie zachowywał się tak, jak wszyscy.
Bo sędzia, tak jak i ja, wie doskonale, że żądali jego śmierci nie dlatego, że zamordował człowieka, ale dlatego, że był inny, że faworyzowa...
Rozwiń ZwińWięc zostają tylko materiały dowodowe zebrane w sprawie, zostaje to, czego sąd wysłuchał, zostaje w pamięci to, co widział. Zostaje w ręku kodeks z artykułami, do których można dopasować człowieka. Zostaje sędziowskie sumienie.
Więc zostają tylko materiały dowodowe zebrane w sprawie, zostaje to, czego sąd wysłuchał, zostaje w pamięci to, co widział. Zostaje w ręku k...
Rozwiń Zwiń