Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Megalomańska pozycja zapatrzonego w siebie taty, który chcąc nie chcąc, ostatecznie wystawia laurkę sobie i swemu ojcostwu.

Ciężko się to czyta: muzyka? owszem, uczymy dzieci muzyki NIRVANY i gry na gitarze, bo nie chcemy, aby nasze dzieci słuchały muzyki dla mas; ekologia? owszem, chodzimy z dziećmi do LASU i zbieramy śmieci; współczucie? owszem uczymy dzieci WSPÓŁCZUCIA. Szczepionki? Oczywiście SZCZEPIMY, ale są badania, aby nie szczepić, ale szczepimy, ale niektórzy nie szczepią. Zabawki? Oczywiście nasze dzieci mają dużo ZABAWEK, ale nie powinny ich mieć tak dużo, ale mają ich dużo. I tak cała książka.

Brak tu szczerości, bardziej przyziemnego wytknięcia sobie błędów czy też głębszego wejścia w ważne dla ojców emocje. Mam wrażenie, że wszystko zostało tu spłycone do poziomu jak najbardziej przystępnego dla mas odbiorców, nie zostawiając jednocześnie żadnej sensownej treści.

Co wyciągnąłem z tej książki? To, że istnieją leśne przedszkola oraz 2 ciekawe historie porodu. To tyle. Pozostałe 450 stron do przeskoczenia.

Megalomańska pozycja zapatrzonego w siebie taty, który chcąc nie chcąc, ostatecznie wystawia laurkę sobie i swemu ojcostwu.

Ciężko się to czyta: muzyka? owszem, uczymy dzieci muzyki NIRVANY i gry na gitarze, bo nie chcemy, aby nasze dzieci słuchały muzyki dla mas; ekologia? owszem, chodzimy z dziećmi do LASU i zbieramy śmieci; współczucie? owszem uczymy dzieci WSPÓŁCZUCIA....

Fenomenalna. Wybitnie aktualna (niestety), w sposób niebywały otwiera oczy na piekło wojny w jej trakcie, ale także po zakończeniu.

Książka skondensowana, dość krótka, intensywnie nasycona trafnymi przemyśleniami. Szapoba!

Fenomenalna. Wybitnie aktualna (niestety), w sposób niebywały otwiera oczy na piekło wojny w jej trakcie, ale także po zakończeniu.

Książka skondensowana, dość krótka, intensywnie nasycona trafnymi przemyśleniami. Szapoba!

Wszystko, co potrzebujesz wiedzieć o kształtowaniu nawyków. Książka z potencjałem na zrewolucjonizowanie Twojego życia.

Wszystko, co potrzebujesz wiedzieć o kształtowaniu nawyków. Książka z potencjałem na zrewolucjonizowanie Twojego życia.

Jest to pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałem i jestem w 100% usatysfakcjonowany. Mnóstwo rzeczowej wiedzy popartej dziesiątkami różnych źródeł i przykładów bardzo do mnie przemawia. Część zaleceń z książki wdrożyłem od razu do swojego życia, część rzeczy lepiej poukładałem sobie w głowie. Dla kogoś dopiero wchodzącego w świat Cala Newport'a i odzyskiwania kontroli nad własnym życiem jest to pozycja obowiązkowa.

Jest to pierwsza książka tego autora, jaką przeczytałem i jestem w 100% usatysfakcjonowany. Mnóstwo rzeczowej wiedzy popartej dziesiątkami różnych źródeł i przykładów bardzo do mnie przemawia. Część zaleceń z książki wdrożyłem od razu do swojego życia, część rzeczy lepiej poukładałem sobie w głowie. Dla kogoś dopiero wchodzącego w świat Cala Newport'a i odzyskiwania...

Wspaniałe kompendium wiedzy na temat kawy: od plantacji i wszystkich odmian, przez zbiory, selekcję, wypalanie po sposoby zaparzania.

Nie jest to jednak suche kompendium, albowiem zostało okraszone elementami biografii autorki, które nic tylko ocieplają klimat książki. Jeśli dodamy do tego wspaniałe i liczne zdjęcia, otrzymujemy pozycję wciągającą, miłą, a jednocześnie treściwą.

Jest to pozycja idealna dla wszystkich osób zainteresowanych kawą.

Wspaniałe kompendium wiedzy na temat kawy: od plantacji i wszystkich odmian, przez zbiory, selekcję, wypalanie po sposoby zaparzania.

Nie jest to jednak suche kompendium, albowiem zostało okraszone elementami biografii autorki, które nic tylko ocieplają klimat książki. Jeśli dodamy do tego wspaniałe i liczne zdjęcia, otrzymujemy pozycję wciągającą, miłą, a jednocześnie...

Stylistycznie książka leży i kwiczy. Sprawia wrażenie napisanej na kolanie w jeden weekend. Masa powtórzeń oraz zwrotów używanych na poziomie liceum.

Poza tym całkowity brak źródeł (które bądź co bądź łatwo przytoczyć, ponieważ wiele omawianych danych jest publicznie dostępna) nie pozwala traktować tej książki inaczej niż powieść fikcyjna.

Niemniej jednak kilka z opisanych tez godne są zapoznania się z nimi i przemyślenia.

Stylistycznie książka leży i kwiczy. Sprawia wrażenie napisanej na kolanie w jeden weekend. Masa powtórzeń oraz zwrotów używanych na poziomie liceum.

Poza tym całkowity brak źródeł (które bądź co bądź łatwo przytoczyć, ponieważ wiele omawianych danych jest publicznie dostępna) nie pozwala traktować tej książki inaczej niż powieść fikcyjna.

Niemniej jednak kilka z...

Książkę należy traktować jako zbiór myśli Schopenhauera niżeli wyczerpujący poradnik na temat prowadzenia sporów. Najciekawszy jest fakt, że pomimo upływu czasu te wszystkie myśli są zadziwiająco aktualne. Poza tym książka ta to dla mnie małe rozczarowanie.

Książkę należy traktować jako zbiór myśli Schopenhauera niżeli wyczerpujący poradnik na temat prowadzenia sporów. Najciekawszy jest fakt, że pomimo upływu czasu te wszystkie myśli są zadziwiająco aktualne. Poza tym książka ta to dla mnie małe rozczarowanie.

Książka wniosła całe NIC do mojego życia. Jestem zawiedziony. Ocena za ładne wydanie i całokształt pracy.

Książka wniosła całe NIC do mojego życia. Jestem zawiedziony. Ocena za ładne wydanie i całokształt pracy.

Bardzo dobrze się czyta, choć temat niełatwy. Mnóstwo ciekawych informacji, których na próżno szukać w prasie czy TV. Autor wybitnie postarał się, aby niniejsza pozycja była rzetelna. Polecam nie tylko osobom zainteresowanych grami.

Bardzo dobrze się czyta, choć temat niełatwy. Mnóstwo ciekawych informacji, których na próżno szukać w prasie czy TV. Autor wybitnie postarał się, aby niniejsza pozycja była rzetelna. Polecam nie tylko osobom zainteresowanych grami.

Znacznie ciekawsza od "Pan raczy żartować, panie Feynmann".

Niniejsza pozycja nie tylko w ciekawy sposób (wreszcie!) opowiada o relacji z żoną, ale także zawiera niezwykle pasjonującą historię śledztwa katastrofy promu Challenger. Do tego pięknie podsumowane podejście do nauki oraz ojcostwa.

Znacznie ciekawsza od "Pan raczy żartować, panie Feynmann".

Niniejsza pozycja nie tylko w ciekawy sposób (wreszcie!) opowiada o relacji z żoną, ale także zawiera niezwykle pasjonującą historię śledztwa katastrofy promu Challenger. Do tego pięknie podsumowane podejście do nauki oraz ojcostwa.

Książka jest po prostu ok. Anegdoty mądre i zabawne, ale nie AŻ TAK jak to słyszałem przez całe życie. Pan profesor wywarł na mnie generalnie pozytywne wrażenie, choć sposób podejście do swojej żony i innych kobiet jest, z mojej perspektywy, łyżką dziegciu w beczce miodu.

Kolejna jego książka "A co Ciebie obchodzi co myślą inni?" zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu.

Książka jest po prostu ok. Anegdoty mądre i zabawne, ale nie AŻ TAK jak to słyszałem przez całe życie. Pan profesor wywarł na mnie generalnie pozytywne wrażenie, choć sposób podejście do swojej żony i innych kobiet jest, z mojej perspektywy, łyżką dziegciu w beczce miodu.

Kolejna jego książka "A co Ciebie obchodzi co myślą inni?" zdecydowanie bardziej przypadła mi do...

Dość udany debiut literacki Pawła Sołtysa. Mikrotyki to bardziej mikro tyki, dotknięcia melancholii Warszawy ubiegłych lat. Są opowiadania całkowicie przeciętne, a są takie, które chwytają mocno za serce i nie myślą puścić. "Niektóre historie się pamięta, a niektóre pamiętają ciebie". Nie wiem, czy jest to książka godna polecenia każdemu, ale jeśli o mnie chodzi to doskonale wpasowała się w jesienną aurę września 2019.

Dość udany debiut literacki Pawła Sołtysa. Mikrotyki to bardziej mikro tyki, dotknięcia melancholii Warszawy ubiegłych lat. Są opowiadania całkowicie przeciętne, a są takie, które chwytają mocno za serce i nie myślą puścić. "Niektóre historie się pamięta, a niektóre pamiętają ciebie". Nie wiem, czy jest to książka godna polecenia każdemu, ale jeśli o mnie chodzi to...

Zamówiłem książkę w przedsprzedaży. Przeczytałem wczoraj wieczorem wstęp, po czym... dziś rano skończyłem całość. Jestem ogromnie wdzięczny autorom za tę książkę. Jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z tak klarowną opowieścią na temat tak trudnego zagadnienia. Temat fizyki kwantowej został przedstawiony w tak fascynujący sposób, że czułem jakbym czytał dobry thriller z mnóstwem zwrotów akcji. Przyroda jest niesamowita!
Życzyłbym sobie więcej takich książek w czasach, gdy podchodziłem do matury czy zaliczałem egzaminy na studiach. Chapeau bas!

Zamówiłem książkę w przedsprzedaży. Przeczytałem wczoraj wieczorem wstęp, po czym... dziś rano skończyłem całość. Jestem ogromnie wdzięczny autorom za tę książkę. Jeszcze nigdy nie miałem do czynienia z tak klarowną opowieścią na temat tak trudnego zagadnienia. Temat fizyki kwantowej został przedstawiony w tak fascynujący sposób, że czułem jakbym czytał dobry thriller z...

Autobiograficzna rozprawa na temat samotności i depresji, po której już nie będziesz myślał/a o samobójstwie. Ciekawostka: autor napisał tę książkę, składając ją z cytatów innych twórców. Krótka, bo 100 stron, na 1-2 wieczory, a zostawia mocne piętno na psychice i duszy (kierunek: spokój). Polecam gorąco.

Autobiograficzna rozprawa na temat samotności i depresji, po której już nie będziesz myślał/a o samobójstwie. Ciekawostka: autor napisał tę książkę, składając ją z cytatów innych twórców. Krótka, bo 100 stron, na 1-2 wieczory, a zostawia mocne piętno na psychice i duszy (kierunek: spokój). Polecam gorąco.

Książka, gdzie największą siłą są pojedyncze zdania. Połączone w sprawny sposób emocjonalną nicią nie pozostawiają wątpliwości co do uczuć bohaterów, a w niezwykły sposób dotykają też wnętrza czytelnika. Chapeau bas!

Książka, gdzie największą siłą są pojedyncze zdania. Połączone w sprawny sposób emocjonalną nicią nie pozostawiają wątpliwości co do uczuć bohaterów, a w niezwykły sposób dotykają też wnętrza czytelnika. Chapeau bas!

Kurt Vonnegut w kapsułkach. :) Inteligentne opowiadania z dodatkiem surrealizmu i dobrego humoru.

Zbiór opowiadań jednego z moich ulubionych pisarzy - Kurta Vonneguta. 23 doskonałe, krótkie historie. Nie ma mowy o znudzeniu, a wręcz przeciwnie, jestem pod wrażeniem tego, jak zręcznie autor lawiruje pomiędzy tematami, emocjami i charakterami przedstawionych postaci. Wszystkie opowiadania osadzone są w latach 60'-80' w USA, co może stanowić dodatkowy plus dla osób, których fascynuje współczesny i niedawny klimat Stanów Zjednoczonych.

Największą zaletą książki jest to, iż każde opowiadanie zawiera na tyle mocne zakończenie, aby móc wyciągnąć jakąś fajną myśl dla siebie, ale na tyle delikatne, że nic czytelnikowi nie zostaje narzucone. Polecam.

Kurt Vonnegut w kapsułkach. :) Inteligentne opowiadania z dodatkiem surrealizmu i dobrego humoru.

Zbiór opowiadań jednego z moich ulubionych pisarzy - Kurta Vonneguta. 23 doskonałe, krótkie historie. Nie ma mowy o znudzeniu, a wręcz przeciwnie, jestem pod wrażeniem tego, jak zręcznie autor lawiruje pomiędzy tematami, emocjami i charakterami przedstawionych postaci....

Do autora, Tomka Tomczyka - teraz Jasona Hunta - od dawna mam szacunek. Lubię ludzi, którzy otwarcie mówią o swoich marzeniach i otwarcie do nich dążą, tak na serio, bez zbędnego pierdololo. Na pewno jest równie wiele powodów do darzenia go sympatią, co nieniawidzenia.

O swej najnowszej książce THORN mówił, że to najwspanialsze, co napisał. Że to jego dzieło życia. No cóż... Pomijając fakt ślicznego i pomysłowego wydania książki oraz mojej sympatii do autora, zawiodłem się.

THORN to nie-wiadomo-co: niespotykane wcześniej formatowanie i układ tekstu łączą się z wieloma gatunkami, tj. romansu, thrillera i powieści motywacyjnej. Do tego teksty całkowicie nowe wymieszane z najlepszymi, pochodzącymi z zamkniętych już blogów autora. W efekcie mamy ledwo co zjadliwy bigos, z którego czasem przychodzi nam zjeść smacznego grzyba czy kąsek kiełbasy, lecz w większości jest to nijaki smak kapusty.

I teraz, po przeczytaniu, próbuję sobie odpowiedzieć na pytanie: czy to ja nie pasuję do tej książki, czy książka jest przerostem formy nad treścią, próbą zaaplikowania mi czegoś w postaci bardziej skomplikowanej niż to powinno być?
Owszem, trafiają się ciekawe cytaty i błyskotliwe opinie autora, ale przez mnogie i krótkie rozdziały, odniosłem wrażenie, że jest to lumpeks, wygrzeb z zapiskami autora, z których mam wybrać to, co najbardziej mi odpowiada.

Podsumowując, książka z mojej perspektywy wygląda jak powieść przejściowa z formy blogowo-poradnikowej (jak poprzednie książki autora) w klasyczną prozę. Nie odpowiada mi to i mam nadzieję, że Tomek w przyszłości się ogarnie.
Czy kupię kolejny tom? Tak, wierzę, że to dopiero początek pisarskiej drogi autora. Powiedziałbym nawet, że to nieudany debiut, a przecież tyle zadeklarowanych marzeń do zrealizowania. Jason Hunt jest ciekawą postacią do obserwowania. Nadal nie wiem, jaki jest i czy uda mu się dojść do miejsca, które wyznaczył sobie jako cel, ale śledzenie jego poczynań na pewno jest warte poświęconej chwili. Nie znam drugiej osoby, która tak bardzo otworzyła się ze swoimi ambicjami i planami, jednocześnie rzucając się lwom na pożarcie. Kto z tej potyczki wyjdzie cało?

6/10 na zachętę. 4/10 to właściwa ocena.

Do autora, Tomka Tomczyka - teraz Jasona Hunta - od dawna mam szacunek. Lubię ludzi, którzy otwarcie mówią o swoich marzeniach i otwarcie do nich dążą, tak na serio, bez zbędnego pierdololo. Na pewno jest równie wiele powodów do darzenia go sympatią, co nieniawidzenia.

O swej najnowszej książce THORN mówił, że to najwspanialsze, co napisał. Że to jego dzieło życia. No...

Sam nie wiem, czego oczekiwałem po tej książce. Zarówno podróż, jak i zakończenie bardzo dobrze opisane. Książka ma w sobie niesamowity klimat, ale jednak nie jest to arcydzieło światowej literatury. Krótka, ciekawa, wciągająca książka, której daję 7/10 oczek. Być może przez podobieństwo do "Mgły" Kinga (zakończenie) wydała mi się już nieco mniej oryginalna.

Sam nie wiem, czego oczekiwałem po tej książce. Zarówno podróż, jak i zakończenie bardzo dobrze opisane. Książka ma w sobie niesamowity klimat, ale jednak nie jest to arcydzieło światowej literatury. Krótka, ciekawa, wciągająca książka, której daję 7/10 oczek. Być może przez podobieństwo do "Mgły" Kinga (zakończenie) wydała mi się już nieco mniej oryginalna.

Grzędowicz posiada świetny warsztat, który moim zdaniem nie został najlepiej wykorzystany. Fabuła przewidywalna, forma na plus.

Grzędowicz posiada świetny warsztat, który moim zdaniem nie został najlepiej wykorzystany. Fabuła przewidywalna, forma na plus.

20.12.2009

20.12.2009