Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początkowo sceptycznie podchodziłam do ósmej części przygód Harrego Pottera, ale po przeczytaniu mogę stwierdzić, że jest to dokładnie to, czego się spodziewałam. Pochłonęłam tę książkę z wielką przyjemnością, świat stworzony przez Rowling zawsze mnie zachwycał, tym razem również. Jedyną wadą jest to, że historia jest za krótka.

Początkowo sceptycznie podchodziłam do ósmej części przygód Harrego Pottera, ale po przeczytaniu mogę stwierdzić, że jest to dokładnie to, czego się spodziewałam. Pochłonęłam tę książkę z wielką przyjemnością, świat stworzony przez Rowling zawsze mnie zachwycał, tym razem również. Jedyną wadą jest to, że historia jest za krótka.

Porównując do pierwszej części, "Najstarszy" jest gorszy niż "Eragon". Niektóre momenty były nudne i chciałam, by szybko się skończyły, a z kolei inne, które mnie zaciekawiły, urywały się w najmniej oczekiwanych (dla mnie) chwilach. Pozytywnie zaskoczył mnie styl pisania, który wyraźnie się poprawił i już nie da się wyraźnie rozpoznać niedoświadczenia autora. Całość fabuły podobała mi się i sięgnę po kontynuację.

Porównując do pierwszej części, "Najstarszy" jest gorszy niż "Eragon". Niektóre momenty były nudne i chciałam, by szybko się skończyły, a z kolei inne, które mnie zaciekawiły, urywały się w najmniej oczekiwanych (dla mnie) chwilach. Pozytywnie zaskoczył mnie styl pisania, który wyraźnie się poprawił i już nie da się wyraźnie rozpoznać niedoświadczenia autora. Całość fabuły...

Fabuła "Eragona" opiera się na bardzo popularnym schemacie: niepozorny nastolatek otrzymujący misję do wypełnienia napotyka na swojej drodze bardzo dużo przeciwności losu. Mając za sobą dużo książek przygodowo-fantastycznych nie sądziłam, że następna oparta na tym samym planie może mi się spodobać. Jednak nie zawiodłam się i "pochłonęłam" "Eragona". Bardzo spodobał mi się główny wątek, sam tytułowy bohater i cała fabuła, która pełna jest nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jedynymi wadami treści tej książki, jest brak szczegółowych opisów i za szybkie ucinanie akcji. Moim zdaniem, pełniejsza charakterystyka miejsc, postaci, krajobrazów oraz dłużej rozwijające się i trwające sytuacje wpłynęłyby jeszcze bardziej na wyobraźnię czytelnika i spodobałyby się większej liczbie odbiorców.

Fabuła "Eragona" opiera się na bardzo popularnym schemacie: niepozorny nastolatek otrzymujący misję do wypełnienia napotyka na swojej drodze bardzo dużo przeciwności losu. Mając za sobą dużo książek przygodowo-fantastycznych nie sądziłam, że następna oparta na tym samym planie może mi się spodobać. Jednak nie zawiodłam się i "pochłonęłam" "Eragona". Bardzo spodobał mi się...

Jest do drugi zbiór opowiadań Agathy Christie, po który sięgnęłam. Pierwszy nie podobał mi się, więc nie byłam pozytywnie nastawiona na "Dwanaście prac Herkulesa". Do przeczytania tej książki zachęciła mnie sama idea połączenia prac detektywa z pracami mitologicznej postaci. I nie zawiodłam się. Agatha Christie genialnie opisuje śledztwa, jak w jej innych książkach trudno domyślić się zakończeń opowiadań. Jedyną wadą książki jest długość opowiadań. Są one skrócone do minimum, przez co nie poznajemy głębiej postaci, a tylko ogólny zarys sprawy.

Jest do drugi zbiór opowiadań Agathy Christie, po który sięgnęłam. Pierwszy nie podobał mi się, więc nie byłam pozytywnie nastawiona na "Dwanaście prac Herkulesa". Do przeczytania tej książki zachęciła mnie sama idea połączenia prac detektywa z pracami mitologicznej postaci. I nie zawiodłam się. Agatha Christie genialnie opisuje śledztwa, jak w jej innych książkach trudno...

Genialna, zamykająca całą serię książka. Historia, opowiedziana w tej części, trzyma w napięciu tak, jak poprzednie. Zakończenie jest niezwykle wzruszające. Jedyną wadą tej książki jest to, że jest ostatnią częścią "Zwiadowców" ;).

Genialna, zamykająca całą serię książka. Historia, opowiedziana w tej części, trzyma w napięciu tak, jak poprzednie. Zakończenie jest niezwykle wzruszające. Jedyną wadą tej książki jest to, że jest ostatnią częścią "Zwiadowców" ;).

Absolutnie genialna i wzruszająca. Miło było powrócić do przygód z poprzednich ksiąg. Dzięki tej uzupełniającej części rozwiały się wszystkie wątpliwości i tak naprawdę poznaliśmy bohaterów od innej strony. Bardzo się cieszę, że autor wydał taką książkę, która idealnie dopełniła 10 poprzednich. Jednak teraz, gdy znam bohaterów jeszcze lepiej, smutno mi na myśl, że została ostatnia księga "Zwiadowców" przede mną.

Absolutnie genialna i wzruszająca. Miło było powrócić do przygód z poprzednich ksiąg. Dzięki tej uzupełniającej części rozwiały się wszystkie wątpliwości i tak naprawdę poznaliśmy bohaterów od innej strony. Bardzo się cieszę, że autor wydał taką książkę, która idealnie dopełniła 10 poprzednich. Jednak teraz, gdy znam bohaterów jeszcze lepiej, smutno mi na myśl, że została...

Kolejna część, która mnie zachwyciła. Autor genialnie przedstawił zetknięcie się bohaterów z obcą kulturą. W tej części następuje też przełom w relacjach pomiędzy głównymi postaciami, co zdecydowanie zachęca mnie do przeczytania 11-stej księgi. Pierwszy raz, odkąd czytam "Zwiadowców" wzruszyłam się na zakończeniu, bo jak wiadomo pożegnania są zawsze trudne.

Kolejna część, która mnie zachwyciła. Autor genialnie przedstawił zetknięcie się bohaterów z obcą kulturą. W tej części następuje też przełom w relacjach pomiędzy głównymi postaciami, co zdecydowanie zachęca mnie do przeczytania 11-stej księgi. Pierwszy raz, odkąd czytam "Zwiadowców" wzruszyłam się na zakończeniu, bo jak wiadomo pożegnania są zawsze trudne.

To już dziewiąty tom "Zwiadowców", a nadal zaskakuje. Tak jak w poprzednich częściach mamy do czynienia z pewną misją, którą bohaterowie muszą wypełnić. Pomimo tego powtarzającego się schematu, "Zwiadowcy" a każdą kolejną częścią bardziej mnie zachwycają i powodują, że chcę sięgnąć po kolejne tomy. Zakończenie tej książki różni się od poprzednich. Tutaj nie możemy domyślić się co będzie tematem następnej części i tym bardziej chcę już przeczytać "Cesarza Nihon-ja".

To już dziewiąty tom "Zwiadowców", a nadal zaskakuje. Tak jak w poprzednich częściach mamy do czynienia z pewną misją, którą bohaterowie muszą wypełnić. Pomimo tego powtarzającego się schematu, "Zwiadowcy" a każdą kolejną częścią bardziej mnie zachwycają i powodują, że chcę sięgnąć po kolejne tomy. Zakończenie tej książki różni się od poprzednich. Tutaj nie możemy domyślić...

Następna genialna część. Nie można się od niej oderwać. Autor znów nie zawodzi - książka momentami jest smutna, czasem zabawna, co powoduje, że bardzo przyjemnie się czyta i nie nudzi się. Świetne opisy, pozwalające na wyobrażenie sobie świata "Zwiadowców". Zakończenie zdecydowanie zachęca do przeczytania następnego tomu, gdyż wskazuje, że wydarzenia części dziewiątej będą kontynuacją części ósmej.

Następna genialna część. Nie można się od niej oderwać. Autor znów nie zawodzi - książka momentami jest smutna, czasem zabawna, co powoduje, że bardzo przyjemnie się czyta i nie nudzi się. Świetne opisy, pozwalające na wyobrażenie sobie świata "Zwiadowców". Zakończenie zdecydowanie zachęca do przeczytania następnego tomu, gdyż wskazuje, że wydarzenia części dziewiątej będą...

"Carrie" to książka dość typowa i momentami nawet nudna. Nie wciąga i nie sprawia, że nie można się od niej oderwać. Dość przewidywalna, napisana bardzo prosto. Plusem jest to, że jest krótka, a akcja szybko się toczy.

"Carrie" to książka dość typowa i momentami nawet nudna. Nie wciąga i nie sprawia, że nie można się od niej oderwać. Dość przewidywalna, napisana bardzo prosto. Plusem jest to, że jest krótka, a akcja szybko się toczy.

Genialna! Całkowicie inna niż poprzednie sześć tomów. Inne miejsca, nowe postaci, nowe wątki spowodowały, że "Okup za Eraka" był bardzo wciągający. Powieść momentami jest pełna grozy, a czasami humoru. Doskonałe opisy scenerii czy postaci pozwalają na dokładne wyobrażenie sobie tego świata i wczucie się w opowiedzianą historię.

Genialna! Całkowicie inna niż poprzednie sześć tomów. Inne miejsca, nowe postaci, nowe wątki spowodowały, że "Okup za Eraka" był bardzo wciągający. Powieść momentami jest pełna grozy, a czasami humoru. Doskonałe opisy scenerii czy postaci pozwalają na dokładne wyobrażenie sobie tego świata i wczucie się w opowiedzianą historię.

Równie dobra co poprzednie części. Nie da się od niej oderwać. Następne świetne przygody przedstawione w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie są starsi, więc wplecione zostały wątki relacji między nimi, co było udanym przerywnikiem w walce. Zakończenie różni się od tych z poprzednich części, ale jest z nich najweselsze i najbardziej zachęca do sięgnięcia po następne części.

Równie dobra co poprzednie części. Nie da się od niej oderwać. Następne świetne przygody przedstawione w bardzo ciekawy sposób. Bohaterowie są starsi, więc wplecione zostały wątki relacji między nimi, co było udanym przerywnikiem w walce. Zakończenie różni się od tych z poprzednich części, ale jest z nich najweselsze i najbardziej zachęca do sięgnięcia po następne części.

Na początku dowiadujemy się, że od akcji poprzedniej części minęło 5 lat. Spowodowało to u mnie lekką niechęć do tej książki, gdyż nie potrafiłam sobie wyobrazić Willa jako dorosłego mężczyznę. Zakłóciło to trochę moje wyobrażenie o "Zwiadowcach" i myślałam, że teraz, gdy Will nie jest już uczniem Halta, akcja nie będzie taka ciekawa. Jednak na szczęście myliłam się, fabuła piątej części zwiadowców jest równie interesująca, co w poprzednich tomach. Czyta się bardzo szybko, niesamowicie wciąga. Zakończenie różni się trochę od poprzednich, akcja szóstej części będzie ściśle powiązana z piątą (na co wskazują właśnie ostatnie wydarzenia), co powoduje, że jeszcze bardziej jestem ciekawa "Oblężenia Macindaw".

Na początku dowiadujemy się, że od akcji poprzedniej części minęło 5 lat. Spowodowało to u mnie lekką niechęć do tej książki, gdyż nie potrafiłam sobie wyobrazić Willa jako dorosłego mężczyznę. Zakłóciło to trochę moje wyobrażenie o "Zwiadowcach" i myślałam, że teraz, gdy Will nie jest już uczniem Halta, akcja nie będzie taka ciekawa. Jednak na szczęście myliłam się, fabuła...

Klimat, opisy sytuacji, bohaterów i miejsc tak samo genialne jak w trzech poprzednich częściach. Książką bardzo wciąga, jednak fabuła była mniej rozbudowana niż w poprzedzających tomach. Był jeden główny wątek (oczywiście bitwa), a pobocznych spraw było bardzo mało, co sprawiało, że książka nie była tak zachęcająca jak poprzednie. Finał czwartej części "Zwiadowców" jest jak zawsze szczęśliwy i zachęca do sięgnięcia po następne tomy.

Klimat, opisy sytuacji, bohaterów i miejsc tak samo genialne jak w trzech poprzednich częściach. Książką bardzo wciąga, jednak fabuła była mniej rozbudowana niż w poprzedzających tomach. Był jeden główny wątek (oczywiście bitwa), a pobocznych spraw było bardzo mało, co sprawiało, że książka nie była tak zachęcająca jak poprzednie. Finał czwartej części...

Zdecydowanie najlepsza z pierwszych trzech części "Zwiadowców". Pomimo tego, że akcji było zdecydowanie mniej niż w poprzedzających ją tomach, to zdecydowanie ciekawsza była fabuła rozbita na dwa osobne wątki Willa i Evanlyn oraz Halta i Horace'a, które doskonale opisywane, nie pozwalały czytelnikowi się oderwać. Autor bardzo dobrze nakreśla bohaterów, miejsca i sytuacje, pozwalając wczuć się w tę historię.

Zdecydowanie najlepsza z pierwszych trzech części "Zwiadowców". Pomimo tego, że akcji było zdecydowanie mniej niż w poprzedzających ją tomach, to zdecydowanie ciekawsza była fabuła rozbita na dwa osobne wątki Willa i Evanlyn oraz Halta i Horace'a, które doskonale opisywane, nie pozwalały czytelnikowi się oderwać. Autor bardzo dobrze nakreśla bohaterów, miejsca i sytuacje,...

Bardzo dobra kontynuacja "Ruin Gorlanu". Autor doskonale kreuje postaci, miejsca, sytuacje, co wprowadza niesamowity klimat i sprawia, że nie można oderwać się od książki. Fabuła jest jeszcze lepiej dopracowana i opisana niż w poprzedniej części. Zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po następne tomy "Zwiadowców".

Bardzo dobra kontynuacja "Ruin Gorlanu". Autor doskonale kreuje postaci, miejsca, sytuacje, co wprowadza niesamowity klimat i sprawia, że nie można oderwać się od książki. Fabuła jest jeszcze lepiej dopracowana i opisana niż w poprzedniej części. Zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po następne tomy "Zwiadowców".

Niezwykle klimatyczna i wciągająca opowieść. Autor genialnie tworzy nastrój, opisuje sytuacje i krajobrazy, co pozwala czytelnikowi na wczucie się w tę historię. Akcja jest zwarta, nie nudzi się i nie pozwala oderwać się od książki. Bohaterowie są doskonale wykreowani. Jednak po przeczytaniu czułam niedosyt, gdyż miałam wrażenie, że historia została "ucięta". Pomimo tego, zdecydowanie zachęca do przeczytania pozostałych książek z serii "Zwiadowcy".

Niezwykle klimatyczna i wciągająca opowieść. Autor genialnie tworzy nastrój, opisuje sytuacje i krajobrazy, co pozwala czytelnikowi na wczucie się w tę historię. Akcja jest zwarta, nie nudzi się i nie pozwala oderwać się od książki. Bohaterowie są doskonale wykreowani. Jednak po przeczytaniu czułam niedosyt, gdyż miałam wrażenie, że historia została "ucięta". Pomimo...

Bardzo dobry klasyk kryminału. Im więcej stron miałam za sobą tym miałam większe wątpliwości i nie umiałam rozgryźć zagadki. Każdy bohater był podejrzany i zdolny do popełnienia zbrodni. Zakończenie jak zawsze u Pani Christie mnie nie zawiodło, może nie było aż tak spektakularnego rozwiązania jak to robi np. Herkules Poirot, ale mimo to, książka tak samo dobra. Czyta się ją bardzo szybko i niesamowicie wciąga.

Bardzo dobry klasyk kryminału. Im więcej stron miałam za sobą tym miałam większe wątpliwości i nie umiałam rozgryźć zagadki. Każdy bohater był podejrzany i zdolny do popełnienia zbrodni. Zakończenie jak zawsze u Pani Christie mnie nie zawiodło, może nie było aż tak spektakularnego rozwiązania jak to robi np. Herkules Poirot, ale mimo to, książka tak samo dobra. Czyta się ją...

Jest to pierwsza książka Glukhovskyego, po którą sięgnęłam i zawiodłam się. Tylna okładka głosi, że jest to kontrowersja, cała prawda o państwie Putina i prowokacja, jednak moim zdaniem opowiadania są nieskładne i nudne. Miałam nadzieję, że książkę pochłonę, jednak czytałam ją ponad miesiąc i nie umiałam się zmusić do jej dokończenia. Idealnym podsumowaniem "Witajcie w Rosji" może być pytanie "o co chodzi?", gdyż przekaz opowiadań jest dla mnie niezrozumiały.

Jest to pierwsza książka Glukhovskyego, po którą sięgnęłam i zawiodłam się. Tylna okładka głosi, że jest to kontrowersja, cała prawda o państwie Putina i prowokacja, jednak moim zdaniem opowiadania są nieskładne i nudne. Miałam nadzieję, że książkę pochłonę, jednak czytałam ją ponad miesiąc i nie umiałam się zmusić do jej dokończenia. Idealnym podsumowaniem "Witajcie w...

Po "Księciu Mgły" i "Pałacu Północy" bardzo chętnie sięgnęłam po następną książkę tego autora. Tak jak przy poprzednich jego powieściach zauważyłam, że akcja wolno się rozwija, a poszczególne wątki nie są rozwijane. Uważam, że Zafon doskonale wprowadza mroczny i tajemniczy klimat. "Światła Września" zostały zapisane łatwym językiem, momentami aż zbyt dziecinnym, jednak mimo tego książka mnie wciągnęła i z zaciekawieniem przeczytałam do końca.

Po "Księciu Mgły" i "Pałacu Północy" bardzo chętnie sięgnęłam po następną książkę tego autora. Tak jak przy poprzednich jego powieściach zauważyłam, że akcja wolno się rozwija, a poszczególne wątki nie są rozwijane. Uważam, że Zafon doskonale wprowadza mroczny i tajemniczy klimat. "Światła Września" zostały zapisane łatwym językiem, momentami aż zbyt dziecinnym, jednak...